Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει προσπαθήσει πολύ εντατικά για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, επανέλαβε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, με αφορμή τα δημοσιεύματα σχετικά με το βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του κ. Σόιμπλε, Χανς Γιοάχιμ Ναρτζίνσκι, ο κ. Γκάιτνερ στο βιβλίο του αναφέρει ότι ο κ. Σόιμπλε του είχε μεταφέρει ότι πολλοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμούσαν την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και όχι ότι ο ίδιος του είχε παρουσιάσει τέτοιο σχέδιο, όπως παρουσιάστηκε σε δημοσιεύματα.

Υπενθύμισε, μάλιστα, δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών από τον Νοέμβριο του 2012 στη Βουλή: «Χωρίς τη δική μας στήριξη δεν θα διακυβευόταν μόνο το μέλλον της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρωζώνης. Το θέμα είναι να διατηρήσουμε την κοινή μας Ευρώπη, την κοινή μας ευημερία», είχε δηλώσει ο κ. Σόιμπλε.
 
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικώς με αναφορά στο βιβλίο των δημοσιογράφων Κέρστιν Γκάμελιν και Ράιμουντ Λεβ, ότι η κινέζικη κυβέρνηση είχε απειλήσει να σταματήσει να αγοράζει κρατικά ομόλογα χωρών της Ευρωζώνης εάν η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομίας, Στέφαν Ρούενχοφ, απέφυγε να δώσει λεπτομέρειες και περιορίστηκε να επαναλάβει ότι ο κ. Σόιμπλε κατέβαλε πάντα εντατικές προσπάθειες για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
 
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Στέφεν Ζάιμπερτ, κληθείς να απαντήσει στα δημοσιεύματα σχετικά με τα γεγονότα κατά τη Σύνοδο των G-20 στις Κάννες το 2011, εξήγησε ότι για λόγους αρχής δεν τοποθετείται σε ό,τι αφορά εμπιστευτικές συναντήσεις και συνομιλίες, αλλά τόνισε ότι θα πρέπει να υπάρχει πια μια σαφής εικόνα για την κατάσταση.

Ερωτώμενος δε εάν θεωρεί συμπτωματική την κυκλοφορία τόσων βιβλίων στα οποία η Γερμανία εμφανίζεται με μάλλον αρνητικό ρόλο στην ευρωκρίση, ο κ. Ζάιμπερτ αρνήθηκε να σχολιάσει και υποστήριξε ότι η γερμανική πολιτική κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν πάντα πολύ ξεκάθαρη. Πρόσθεσε δε ότι διαβάζει πλέον και πολλές αναλύσεις και άρθρα, στα οποία διατυπώνεται η άποψη ότι ίσως τελικά η γερμανική κυβέρνηση να είχε δίκιο στην προσέγγισή της