Νέα κοινωνία
Χρειαζόμαστε μια νέα κοινωνία. Αυτή που έχουμε δεν λειτουργεί πια και δε μας αντιπροσωπεύει, λένε οι Ισπανοί στις πλατείες (New Statesman: http://bit.ly/lBi3il)
....αυτή που έχουμε δεν λειτουργεί πια και δε μας αντιπροσωπεύει, λένε οι Ισπανοί στις πλατείες.
«Υπερασπιζόμαστε τα όνειρά μας – Αυτοί δε μας αντιπροσωπεύουν – Δεν μπορούμε να βρούμε δουλειά, ούτε σπίτι, δεν υπάρχει κοινωνική πρόνοια, ούτε δημόσιο σύστημα υγείας. Είμαστε εδώ για να τ΄αλλάξουμε»
Όπως μεταδίδει από την Πλάθα Ντελ Σολ ο βρετανός freelancer δημοσιογράφος Ryan Gallagher (New Statesman), οι χιλιάδες Ισπανοί που βρίσκονται στους δρόμους είναι γεμάτοι ελπίδα κι αισιοδοξία κι απαιτούν μια νέα κοινωνία. Οπου και να γυρίσεις το βλέμμα θα δεις πανώ που ζητούν αλλαγή και αληθινή δημοκρατία.
Ξεκίνησαν από λίγες εκατοντάδες ακτιβιστών και μετά τις πρώτες συλλήψεις, το κύμα γιγαντώθηκε. Πάνω από 50.000 πολίτες διαδηλώνουν σήμερα κατά της διαφθοράς, των «πουλημένων» ΜΜΕ, κατά της ανεργίας, των αυστηρών μέτρων λιτότητας και κατά των ιδιωτικοποιήσεων.
Η Πλάθα Ντελ Σολ έχει γεμίσει σκηνές. Σε αυτό το ιδιόρρυθμο κάμπινγκ έχουν ήδη προνοήσει για τα πάντα: Από «παιδικούς σταθμούς» και κέντρα περίθαλψης, μέχρι βιβλιοθήκη και κουζίνα που προσφέρει δωρεάν φαγητό, χορηγία της τοπικής αγοράς!
Μέσα σε λίγες μέρες οργανώθηκαν ξεχωριστές ομάδες εργασίας που καταστρώνουν μανιφέστα και προτάσεις για να χαράξουν νέα πολιτική: Επιτροπή για την κοινωνία, τους μετανάστες, την υγεία, την εκπαίδευση, την οικονομία και το περιβάλλον. Κύρια πολιτική απαίτηση είναι η αλλαγή του εκλογικού συστήματος για να μπει ένα τέλος στον δικομματισμό, όπως και η κατάργηση των ισόβιων» βουλευτικών μισθών και προνομίων.
Το κίνημα δεν έχει ηγέτη. Οι αποφάσεις λαμβάνονται ομόφωνα στις γενικές συνελεύσεις που πραγματοποιούνται δυο φορές την ημέρα. Μπορεί να διαρκούν τρεις και τέσσερις ώρες, μα το μοντέλο μέχρι στιγμής λειτουργεί και οι αποφάσεις είναι απολύτως δημοκρατικές, με τη συμμετοχή εκατοντάδων, καμιά φορά και χιλιάδων διαδηλωτών. Και δεν είναι μόνο οι 20άρηδες και οι 30άρηδες. Είναι και μεσήλικες, είναι και συνταξιούχοι, είναι κι ολόκληρες οικογένειες με τα παιδιά τους. Σε ένα κλίμα γιορτής, με μουσική και εργαστήρια στημένα παντού, οι συμμετέχοντες συζητούν και καταθέτουν τις προτάσεις τους σε κάθε επιτροπή εργασίας.
Εμπνευση και καταλύτης οι εξεγέρσεις στην Αίγυπτο και την Τυνησία. Με τη βοήθεια του facebook και του twitter το νέο κίνημα ριζώνει στη Ισπανία και εξαπλώνεται στην Ευρώπη ελπίζοντας σε μια κοινωνική και πολιτική επανάσταση. Με κοινό αίτημα μια νέα, καλύτερη κοινωνία.
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ του Ryan Gallagher εδώ:
http://bit.ly/lBi3il
«Υπερασπιζόμαστε τα όνειρά μας – Αυτοί δε μας αντιπροσωπεύουν – Δεν μπορούμε να βρούμε δουλειά, ούτε σπίτι, δεν υπάρχει κοινωνική πρόνοια, ούτε δημόσιο σύστημα υγείας. Είμαστε εδώ για να τ΄αλλάξουμε»
Όπως μεταδίδει από την Πλάθα Ντελ Σολ ο βρετανός freelancer δημοσιογράφος Ryan Gallagher (New Statesman), οι χιλιάδες Ισπανοί που βρίσκονται στους δρόμους είναι γεμάτοι ελπίδα κι αισιοδοξία κι απαιτούν μια νέα κοινωνία. Οπου και να γυρίσεις το βλέμμα θα δεις πανώ που ζητούν αλλαγή και αληθινή δημοκρατία.
Ξεκίνησαν από λίγες εκατοντάδες ακτιβιστών και μετά τις πρώτες συλλήψεις, το κύμα γιγαντώθηκε. Πάνω από 50.000 πολίτες διαδηλώνουν σήμερα κατά της διαφθοράς, των «πουλημένων» ΜΜΕ, κατά της ανεργίας, των αυστηρών μέτρων λιτότητας και κατά των ιδιωτικοποιήσεων.
Η Πλάθα Ντελ Σολ έχει γεμίσει σκηνές. Σε αυτό το ιδιόρρυθμο κάμπινγκ έχουν ήδη προνοήσει για τα πάντα: Από «παιδικούς σταθμούς» και κέντρα περίθαλψης, μέχρι βιβλιοθήκη και κουζίνα που προσφέρει δωρεάν φαγητό, χορηγία της τοπικής αγοράς!
Μέσα σε λίγες μέρες οργανώθηκαν ξεχωριστές ομάδες εργασίας που καταστρώνουν μανιφέστα και προτάσεις για να χαράξουν νέα πολιτική: Επιτροπή για την κοινωνία, τους μετανάστες, την υγεία, την εκπαίδευση, την οικονομία και το περιβάλλον. Κύρια πολιτική απαίτηση είναι η αλλαγή του εκλογικού συστήματος για να μπει ένα τέλος στον δικομματισμό, όπως και η κατάργηση των ισόβιων» βουλευτικών μισθών και προνομίων.
Το κίνημα δεν έχει ηγέτη. Οι αποφάσεις λαμβάνονται ομόφωνα στις γενικές συνελεύσεις που πραγματοποιούνται δυο φορές την ημέρα. Μπορεί να διαρκούν τρεις και τέσσερις ώρες, μα το μοντέλο μέχρι στιγμής λειτουργεί και οι αποφάσεις είναι απολύτως δημοκρατικές, με τη συμμετοχή εκατοντάδων, καμιά φορά και χιλιάδων διαδηλωτών. Και δεν είναι μόνο οι 20άρηδες και οι 30άρηδες. Είναι και μεσήλικες, είναι και συνταξιούχοι, είναι κι ολόκληρες οικογένειες με τα παιδιά τους. Σε ένα κλίμα γιορτής, με μουσική και εργαστήρια στημένα παντού, οι συμμετέχοντες συζητούν και καταθέτουν τις προτάσεις τους σε κάθε επιτροπή εργασίας.
Εμπνευση και καταλύτης οι εξεγέρσεις στην Αίγυπτο και την Τυνησία. Με τη βοήθεια του facebook και του twitter το νέο κίνημα ριζώνει στη Ισπανία και εξαπλώνεται στην Ευρώπη ελπίζοντας σε μια κοινωνική και πολιτική επανάσταση. Με κοινό αίτημα μια νέα, καλύτερη κοινωνία.
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ του Ryan Gallagher εδώ:
http://bit.ly/lBi3il