Το βράδυ της Παρασκευής στο νυχτερινό κέντρο που εμφανίζεται ο Νότης Σφακιανάκης την ώρα που δεκάδες υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής βρισκόντουσαν κάτω από την πίστα, ο ίδιος εκφώνησε ολόκληρο λογύδριο για αυτούς, αποκαλώντας τους «αντιστασιακούς».
 
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του τραγουδιού «Ήταν τρελός» στο videowall πίσω από τον τραγουδιστή έπαιζαν βίντεο με τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού. Όταν τελείωσε το τραγούδι, ο Νότης Σφακιάνακης άρχισε να αποθεώνει τους χρυσαυγίτες λέγοντάς τους ότι είναι μαζί τους γιατί αυτό που κάνουν είναι αντίσταση, με τους εκείνους να απαντούν με το σύνθημα «Αίμα-Τιμή-Χρυσή-Αυγή».
 
«Αν ζούσε στις μέρες μας [ο Σολωμός Σολωμού] σίγουρα θα ήταν μαζί σας. Κάνετε αντίσταση. Κι εγώ υποστηρίζω τους αντιστασιακούς του σήμερα». Ο τραγουδιστής τότε τους ξεκαθάρισε ότι δεν ακολουθεί ο ίδιος στα συνθήματα γιατί «το αισθάνεται μέσα του».
 
Λίγο αργότερα, ο Νότης Σφακιανάκης, αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό από το 1998, όταν ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής και υπόδικος, Νίκος Μιχαλολιάκος, κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής εκπομπής Ζούγκλα, πέταξε μία καρύδα στο σκηνοθέτη Κολλάτο, επειδή διαφώνησε μαζί του.


 

Πρόκειται επί της ουσίας για την πρώτη φορά που η Χρυσή Αυγή θα επιχειρήσει να κάνει επίδειξη ισχύος σε τηλεοπτικό στούντιο, για να ακολουθήσει λίγα χρόνια αργότερα το χαστούκι στη Λιάνα Κανέλλη και το νερό στη Ρένα Δούρου.
Ο Νότης Σφακιανάκης περιέγραψε την κίνηση λέγοντας τα εξής:
 
«Θυμάμαι που πριν από καμιά 15αριά χρόνια, ίσως και παραπάνω, που έβλεπα μία εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Λοιπόν, στη μία γωνία ο Νίκος, στην άλλη γωνία ο σκηνοθέτης ο Δημήτρης ο Κολλάτος. Εριστικός ο Κολλάτος, όπως όλοι αυτοί οι -πώς να τους πω- διανοούμενοι. Οι οποίοι είναι έτσι κάπως … χαλαρά. Χαλαρά άμα σου κλέβουν την πατρίδα ρε γελοίε; Χαλαρά θα το αντιμετωπίσεις; Και του έλεγε εκεί διάφορα του Νίκου και του λέει ο Νίκος “σε παρακαλώ μην με προσβάλλεις. Γιατί η αξιοπρέπειά μου δεν μου το επιτρέπει”. Του το είπε μία, του το είπε δύο, ίσως και τρεις φορές. Την τέταρτη… Το έχω καταγράψει στη μνήμη μου γιατί έτσι λειτουργώ, ανθρώπους που κάνουν πράξεις να τις αναλύω και να βγάζω συμπεράσματα. Ο αυθορμητισμός, λοιπόν, είναι πολύ μεγάλο προτέρημα […] Και του το λέει μία, δύο τρεις… “άντε γαμήσου”. Του πετάει μία καρύδα […] Αυτό το αυθόρμητο κρατάω στη μνήμη μου και γι’ αυτό υποστηρίζω, γιατί βλέπω ότι υπάρχει συνέχεια, συνέπεια.»