
Σε μια σημαντική εξέλιξη για την κρίση στη Γάζα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου φέρεται να αποδέχθηκε την πρόταση του Αμερικανού ειδικού απεσταλμένου Στιβ Γουίτκοφ για κατάπαυση του πυρός.
Ο πρωθυπουργός του κράτους – σφαγέα Μπενιαμίν Νετανιάχου φέρεται να έκανε αποδεκτή την πρόταση του ειδικού απεσταλμένου των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Μέση Ανατολή, Στιβ Γουίτκοφ, σχετικά με την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας.
Όπως έγινε γνωστό, ο Νετανιάχου ενημέρωσε τις οικογένειες των ομήρων την Πέμπτη (29 Μαΐου) ότι συμφωνεί με το νέο σχέδιο που κατέθεσε ο εκπρόσωπος του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Το σχέδιο προβλέπει κατάπαυση του πυρός και περιλαμβάνει συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων.
Από την πλευρά της, η Χαμάς εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι έλαβε πρόταση για συμφωνία κατάπαυσης του πυρός από τον Στιβ Γουίτκοφ.
Προσθέτει ότι εξετάζει την πρόταση «με υπευθυνότητα, με τρόπο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού μας, προσφέρει ανακούφιση και επιτυγχάνει μόνιμη κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας».
Η συμφωνία
Η Χαμάς είχε ανακοινώσει πως έχει καταλήξει σε ένα «γενικό πλαίσιο» συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός με τον Στιβ Γουίτκοφ, απεσταλμένο του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με την οργάνωση, το σχέδιο περιλαμβάνει την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τη Λωρίδα της Γάζας, την απρόσκοπτη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και τη μεταβίβαση της διακυβέρνησης σε μια ανεξάρτητη «επαγγελματική επιτροπή» μετά την επίσημη ανακοίνωση της συμφωνίας.
Το σχέδιο προβλέπει, επίσης, την απελευθέρωση 10 ζωντανών Ισραηλινών ομήρων, καθώς και άγνωστου αριθμού σορών νεκρών ομήρων, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση Παλαιστίνιων κρατουμένων από το Ισραήλ.
Παρότι ο Γουίτκοφ δεν έχει προβεί σε επίσημες δηλώσεις με λεπτομέρειες, πηγές που επικαλείται το Al Jazeera αναφέρουν ότι η ανταλλαγή θα υλοποιηθεί σε δύο φάσεις, κατά τη διάρκεια μιας κατάπαυσης πυρός διάρκειας 60 ημερών.
Σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Associated Press, που επικαλείται πηγές από τη Χαμάς και την αιγυπτιακή πλευρά, περισσότεροι από 1.100 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι —ανάμεσά τους και 100 καταδικασμένοι για θανατηφόρες επιθέσεις— πρόκειται να απελευθερωθούν. Επιπλέον, οι ισραηλινές δυνάμεις θα αποσυρθούν στις θέσεις που κατείχαν πριν από την τελευταία εκεχειρία. Και οι δύο πλευρές δεσμεύονται να προχωρήσουν σε σοβαρές διαπραγματεύσεις για μια μακροπρόθεσμη συμφωνία.
Ωστόσο, η ισραηλινή κυβέρνηση υπογραμμίζει πως δέχεται μόνο προσωρινές ανακωχές με στόχο την απελευθέρωση ομήρων, και σύμφωνα με ισραηλινά ΜΜΕ, αξιωματούχοι θεωρούν το υπάρχον σχέδιο ανεπαρκές και μη αποδεκτό.
Σκληροπυρηνικά μέλη της κυβέρνησης έχουν εκφράσει σφοδρές αντιρρήσεις. Ο Υπουργός Οικονομικών, Μπεζάελ Σμοτρίχ, χαρακτήρισε την πρόταση «γραμμή ζωής για τη Χαμάς» και τόνισε: «Δεν πρόκειται να αποσυρθούμε από τις περιοχές που έχουμε καταλάβει». Παρομοίως, ο Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, Ιταμάρ Μπεν-Γκβίρ, προειδοποίησε ότι η αποδοχή της συμφωνίας από τον Νετανιάχου θα αποτελούσε «υπέρβαση κόκκινης γραμμής».
Στον αντίποδα, η ισραηλινή αντιπολίτευση έχει ταχθεί υπέρ της πρότασης. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Γιαΐρ Λαπίδ, κάλεσε τον Νετανιάχου να προχωρήσει άμεσα στην αποδοχή του πλαισίου, υποσχόμενος πολιτική στήριξη στην περίπτωση που δεχθεί πιέσεις ή απόπειρες υπονόμευσης από τους σκληροπυρηνικούς κυβερνητικούς του συμμάχους.
Ανάλογη στάση κράτησε και ο πρόεδρος του κόμματος Εθνικής Ενότητας, Μπένι Γκαντζ, ο οποίος δήλωσε ότι ο Νετανιάχου δεν έχει πλέον «καμία δικαιολογία» να απορρίψει την πρόταση.
Σύμφωνα με ισραηλινά δημοσιεύματα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός αναμένεται να συγκαλέσει σήμερα σύσκεψη ασφαλείας για να εξετάσει αναλυτικά το σχέδιο συμφωνίας.
Κι έπειτα κατηγορούν άλλες χώρες ως "ολοκληρωτικά καθεστώτα"...
ο ορισμός λοιπόν είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας γιατί ούτως ή άλλως δεν υπάρχει πρόβλεψη υποχρέωσης παροχής αιτιολόγησης. παρόλαυτα, το πλησιέστερο σε "υποχρέωση αιτιολόγησης" που περιέχεται στο νόμο είναι η ίδια η επίκληση του κινδύνου για την εθνική ασφάλεια. το χαρτάκι δηλαδή που θα καλείται η εισαγγελέας να υπογράψει θα κάνει επίκληση σε κάποιον αόριστο κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια, και μάλιστα θα σημειώνει "όπως αυτή ορίζεται στο νόμο".
Θα μπορούσε άραγε ο ορισμός από μόνος του να λειτουργήσει -σε όποιον βαθμό- ως αντίβαρο συνταγματικότητας και δημοκρατίας; Αν ήταν ακριβέστερος και περιείχε για παράδειγμα έναν κατάλογο με τους κινδύνους εναντίον της εθνικής ασφαλείας; λυπάμαι που ένας τόσο έγκριτος νομικός έχει απελπιστεί σε τέτοιο βαθμό που να μην καταλαβαίνει πως αυτός ο ορισμός σε λίγες μέρες θα είναι νόμος του κράτους και δεν θα τολμήσει κανείς να τον ξαναπειράξει. φτάσαμε μέχρι το 2022 χωρίς ποτέ να αναγκαστούν να ορίσουν την εθνική ασφάλεια σε χαρτί. το μόνο άρθρο που απασχολεί την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών είναι αυτός ο ορισμός.