Σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι επιχειρήσεις πρέπει να καταγράφουν καθημερινά όλες τις ώρες εργασίας των υπαλλήλων  και όχι μόνο τις υπερωρίες. Ο Ευρωπαϊκός Νόμος υποχρεώνει τους εργοδότες να κρατούν σαφή αρχεία για τις ώρες που έχουν εργαστεί καθημερινά οι εργαζόμενοι που δεν έχουν συμφωνήσει να δουλεύουν υπερωρίες.

Όπως ανέφερε ο Γενικός Εισαγγελέας κατά την εισήγησή του, χωρίς ένα τέτοιο σύστημα καταγραφής εργάσιμων ωρών, δεν μπορεί να υπάρξει εγγύηση ότι τηρούνται οι εργασιακοί κανόνες (εβδομαδιαίο ωράριο, διαλείμματα, ρεπό κλπ) ή ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να εξασκήσουν τα δικαιώματά τους. Παρά την απόφαση δεν υπήρξε μια κοινή κατεύθυνση για το πώς θα τηρείται αυτός ο νόμος πανευρωπαϊκή, αφού το κάθε κράτος – μέλος της Ένωσης είναι υπεύθυνο να εφαρμόσει με δική του ευθύνη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Η υπόθεση κατέληξε στο Δικαστήριο μετά από προσφυγή των ισπανικών συνδικάτων κατά της Deutsche Bank, τα οποία ζητούσαν η μεγάλη γερμανική τράπεζα να δημιουργήσει ένα σύστημα καταγραφής των ωρών που εργασίας καθημερινά για τους πλήρους απασχόλησης υπαλλήλους της.

Η τράπεζα είχε απαντήσει πως δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει κάτι τέτοιο, αφού η ισπανική νομοθεσία τη δέσμευε μόνο για καταγραφή των υπερωριών. Τα συνδικάτα κατέφυγαν στη δικαιοσύνη δηλώνοντας πως η εταιρεία είναι υποχρεωμένη με βάση την Ευρωπαϊκή Χάρτα για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων να καταγράφει αναλυτικά τις εργάσιμες ώρες των υπαλλήλων.