Non Paper Καναλαρχών
Non Paper Καναλαρχών
Non Paper Καναλαρχών
Τι ζητούν οι ιδιοκτήτες της TV
«Ποντίκι» 22 Ιουλίου 2010
Βρε, τους μπαγάσες, τι σκαρφίζονται κάθε φορά... Τώρα, με την κρίση, δεν τους αρκούν τα μισά, τα θέλουν όλα! Οι γνωστοί-άγνωστοι καναλάρχες των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, λέμε, που δεν τους φτάνουν όσα ήδη ο νόμος τους παρέχει απλόχερα για επιχειρήσεις που στήθηκαν σχεδόν... τζαμπαντάν επάνω σε κρατικές συχνότητες (από 2% που προτείνεται, ζητούν, οι αθεόφοβοι, η εισφορά τους για τη χρήση των συχνοτήτων να γίνει ο,ι%), τα θέλουν πια μονά-ζυγά δικά τους.
Αυτή τη φορά, με πρόφαση την κρίση, άρχισαν να ζητούν πλέον ανοιχτά και ξεκάθαρα από το «τσεκούρωμα» του αγγελιόσημου, μέχρι ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους μεγάλους ομίλους των ΜΜΕ, και από απαλλαγές φόρων έως περικοπή των χρηματικών υποχρεώσεων τους για κοινωνικές ανάγκες, διαφημίσεις, μέχρι τη «σφαγή» των εργασιακών δικαιωμάτων και τα κεφάλια των εργαζομένων σε μεγάλους ομίλους επί πινάκι... κ.λπ.
Το «Π» ξετρύπωσε τις προτάσεις της΄Ενωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) που κατατέθηκαν με τη μορφή πολυσέλιδης επιστολής προς στους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης, προκειμένου να ενσωματωθούν στο νέο προεδρικό διάταγμα, με το οποίο θα εγκριθούν το φθινόπωρο οι άδειες επίγειας ιδιωτικής ψηφιακής τηλεόρασης και ιδιωτικών ραδιοφώνων. Εκεί διατυπώνονται μια σειρά από θαυμαστά αιτηματάκια. Μεταξύ αυτών ζητούν:
♦ Μείωση του ποσοστού του αγγελιόσημου από το 2ΐ,5%, στο ιο% και να το μοιράζονται αποκλειστικά από 5% το ασφαλιστικό ταμείο και το ταμείο περίθαλψης των δημοσιογράφων (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΕΔΟΕΑΠ).
♦ Να εξαιρεθεί η ΕΡΤ από κάθε είδους διαφημίσεις, χορηγίες, τηλεπωλήσεις (επικαλούνται και παλαιότερη σχετική «δέσμευση» του ΥΠΟΤ) και να μείνει η «πίτα» μόνο σε αυτούς.
♦ Να πληρώσουν «νοίκι» για τις κρατικές συχνότητες, που χρησιμοποιούν, αντί για 2%, μόνο ο,ι%για καθένα από τα έτη 2θΐο έως και 2015.
♦ Να καταβάλουντον προσφάτως ψηφισθέντα φόρο 2θ% επί των διαφημίσεων, όχι με την ονομαστική τιμολογιακή αξ,Ιο των διαφημίσεων, βάσει του καταλόγου, αλλάνα υπολογίζεται ο φόρος αφού αφαιρεθούν οι εκπτώσεις (μέχρι ποσοστού έκπτωσης έως και 8ο% [!!!]) και προσμετρηθεί ο συνολικός ετήσιος τζίρος. Δηλαδή, ψίχουλα... Επίσης, να απαλλάσσονται από το συγκεκριμένο φόρο για τιμολόγια που αφορούν ανταποδοτικές διαφημίσεις μεταξύ μέσων ενημέρωσης. (Κρατήστε το, γιατί υπάρχουν και τα ανήκοντα στον ίδιο όμιλο ΜΜΕ) και ο φόρος να εισπράττεται απευθείας από τους διαφημιστές και όχι από τα κανάλια (που τον εισπράττουν από αυτούς).
Κρατηθείτε: Ζητούν ακόμη να απαλλαγούν εντελώς από το ο,3 % των ετησίων ακαθαρίστων εσόδων τους, που έχουν υποχρέωση να καταβάλουνγια τα ιδρύματα και τους φορείς των τυφλών (διεκδικούν κατάργηση νόμου 1866/1989). Επίσης, θέλουν να απαλλαγούν και από το ι,5% των ακαθάριστων εσόδων για την παραγωγή κινηματογραφίας, μάλιστα με πρόβλεψη κατάργησης της σχετικής διάταξης από 6/10/1989. Για να ζητούν αναδρομική κατάργηση, μάλλον σημαίνει ότι έχουν να πληρώσουν τέλη κινηματογραφίας από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος... Το 1989 όμως, προκειμένου να πάρουν τις άδειες, αυτές τις ρυθμίσεις τις είχαν δεχτεί.
Οι ιδιοκτήτες των καναλιών διεκδικούν επίσης «ευκολίες» στις συγχωνεύσεις ομίλων, «ευελιξία» στον αποχαρακτηρισμό «άπαξ» του μέσου που ελέγχουν από ενημερωτικό σε μη ενημερωτικό κ.ά.
Το «ζουμί» όμως κρύβεται στα αιτήματα τους για τα εργασιακά, σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις που ζητούν για τους μεγάλους ομίλους. Θαυμάστε την προτεινόμενη τροποποίηση του σχετικού άρθρου, όπως παρατίθεται στην επιστολή με τις προτάσεις της ΕΙΤΉΣΕΕ:
«Άρθρο γ. Η οργάνωση και λειτουργία, καθώς και ο επιτρεπόμενος έλεγχος, περισσοτέρων της μίας επιχειρήσεων μέσων ενημέρωσης ή και ηλεκτρονικών, ενημερωτικών ή μη, μπορούν να λαμβάνουν χώρα με ενιαία διεύθυνση (όμιλος), κατά την έννοια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων του άρθρου 42 ε του κ. ν. 2190/1920, όπως ισχύει. Ο έλεγχος των περισσοτέρων ενημερωτικών ή μη μέσων, σύμφωνα με τις προβλέψεις του παρόντος άρθρου, μπορεί να πραγματοποιείται και με τη συγκέντρωση περισσοτέρων της μίας άδειων λειτουργίας τηλεοπτικών ή και ραδιοφωνικών σταθμών στο ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο».
Λένε δηλαδή ό,τι αφορά τις συνδεδεμένες επιχειρήσεις (άρθρο 42 του σχετικού ισχύοντος νόμου) να εξακολουθήσει να ισχύει και για τα ραδιοτηλεοπτικά. Άρα, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο να μπορεί να κατέχει και μία και δύο και τρεις άδειες, αρκεί να συντρέχουν οι γενικές προϋποθέσεις (ένας πανελλαδικά ενημερωτικός σταθμός, 5,3. και ένας ψυχαγωγικός ανάλογα με τη γεωγραφική θέση, κ.λπ) και να είναι «όμιλος». Παρακάτω είναι το «ψωμί»:
Τα θέλουν όλα
«Κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διατάξεως, τηλεοπτικοί ή ραδιοφωνικοί σταθμοί που βρίσκονται κάτω από κοινό έλεγχο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο παρόν άρθρο, θα μπορούν να μοιράζονται ή και να χρησιμοποιούν από κοινού ή να ανταλλάσουν πόρους, όπως απασχολούμενο δυναμικό, εξοπλισμό, δίκτυο εκπομπής, τεχνικές και άλλες διευκολύνσεις καθώς και να έχουν πρόσβαση σε κοινή πηγή εκπομπών και προγραμμάτων».
Αυτά σημαίνουν, μέσες-άκρες, ότι μπορείς να έχεις στην κατοχή σου κάμποσους σταθμούς, να τους έχεις «μαζέψει» σε έναν «όμιλο» και να ανταλλάσσεις ενδοεταιρικά τιμολόγια, όπως συμφέρει κι αγαπάς, πουλώντας και αγοράζοντας μεταξύ των μέσων ενημέρωσης που ελέγχεις, προγράμματα, παραγωγές, τεχνικά μέσα, ανθρώπους, ακόμη και τα... ουίσκια σου, σε όποια τιμή θέλεις ή δηλώνεις ότι πούλησες και αγόρασες, αφού είσαι και αγοραστής και πωλητής, αρκεί στη σούμα να βγαίνουν εντάξει μαζί με τις φιλανθρωπίες και τα γκαλά. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή...
Επειδή όμως όλα αυτά δεν αρκούν στους μεγαλοκαναλάρχες, επιδιώκουν επιπλέον στο νέο προεδρικό διάταγμα για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες να γίνει ακόμη πιο λιανά ότι ζητάνε και τα εργασιακά δικαιώματα στο πιάτο. Τι ζητούν τώρα να προστεθεί; Α, μια απλή διευκρινιστική διατύπωση, βρε αδελφέ, στο άρθρο που αφορά αυτούς τους... εκμεταλλευτές του ιδρώτα τους, τους εργαζόμενους, δηλαδή στο «άρθρο 6 παραγρ. 14 εδάφιο α΄». Μεταφέρουμε από τις προτάσεις των καναλαρχών:
«Σήμερα το άρθρο αυτό έχει ως εξής: "Οι αδειούχοι οφείλουν να απασχολούν ανάλογα με το είδος του τηλεοπτικού σταθμού (ενημερωτικού, γενικού ή θεματικού περιεχομένου, ή μη ενημερωτικού) και την κατηγορία της εμβέλειας (εθνικής ή περιφερειακής) για τον οποίο έχουν λάβει άδεια, συγκεκριμένο ετήσιο μέσο όρο προσωπικού πλήρους απασχόλησης, σε θέσεις δημοσιογράφων, τεχνικού προσωπικού, εφόσον προβλέπεται να κατέχει σχετική άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και διοικητικού προσωπικού με σύμβαση εργασίας, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στην οικεία εργατική και κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία".
Προτείνουμε να προστεθεί ένα τελευταίο εδάφιο σύμφωνα με το οποίο:
"Στο πιο πάνω απασχολούμενο προσωπικό να προσμετράται επίσης και το προσωπικό συνδεδεμένων εταιριών, κατά την έννοια του άρθρου 42 ε του κ.ν. 2190/1920". Η ίδια προσθήκη να γίνει και στο άρθρο 7. Ε. 1.».
Έτσι όπως το καταλαβαίνουμε, αδέλφια, και με το συμπάθιο, το «κατά την έννοια του άρθρου 42» για τα εργασιακά, σημαίνει προφανώς ότι δε σας ικανοποιεί για τα όσα «σκανδαλώδη» παρέχει ήδη το άρθρο περί ομίλων. Δηλαδή, την αποκλειστική ευχέρεια να αλλάζουν μέσα στους ομίλους τους τα προγράμματα των μέσων που ελέγχουν σαν τα πουκάμισα, να κάνουν αλλαξοκωλιές συχνοτήτων και να έχουν προνομιακή θέση έναντι όσων δεν διαθέτουν όμιλο. Ακόμη να ετεροαπασχολούν και εργατικό δυναμικό όπου θέλουν, οι εργαζόμενοι δηλαδή που απασχολούνται σε κάποιο μέσο (εταιρία) του ομίλου τους να μετατρέπονται αυτομάτως σε εργαζόμενους γενικών καθηκόντων. Κοινώς, να γίνουν λάστιχο... με τις ίδιες αποδοχές. Εάν αυτό υπονοούν τα αφεντικά των MM Ε «κατά την έννοια του άρθρου 42...» να τι σημαίνει περίπου για τους εργαζόμενους στους «ομίλους» τους:
Να ξυπνούν το πρωί στο ραδιόφωνο του ομίλου, να κάνουν τηλεόραση, ή στις τηλεοράσεις του ομίλου εναλλάξ, να γράφουν στην ιστοσελίδα του ομίλου, ίσως και σε κανένα περιοδικό του ομίλου εάν δε συμπληρώνουν το οκτάωρο τους και στο τέλος του μήνα να παίρνουν τον έναν, μοναδικό και... ανεπανάληπτο μισθό τους από τον όμιλο και όχι από τις επιμέρους επιχειρήσεις του. Ενώ οι... ομιλάρχες θα τσεπώνουν διαφήμιση από ένα, δύο, τρία άντε και τέσσερα μέσα ενημέρωσης! Σπουδαία ιδέα και συμβατή και με το πνεύμα του μνημονίου... Όχι, αποκλείεται να φέρει αντίρρηση η τρόικα, εάν παρακληθεί...
Όλα αυτά, ενώ μόλις πριν από μια εβδομάδα το υπουργείο Εργασίας, προφανώς υπό πίεση, αφαίρεσε την παράγραφο 67 του σχετικό άρθρου, που προέβλεπε καταβολή αγγελιοσήμου και για τις διαφημίσεις στα ενημερωτικά ιστολογία, στερώντας το δικαίωμα στην ασφάλιση από μια σημαντική μερίδα δημοσιογράφων.
Καλούν την πολιτεία επίσης να ενσωματώσει την ευρωπαϊκή οδηγία (που μέχρι τώρα, όπως λένε, μόνο η Ελλάδα από τις ιη χώρες δεν έχει ενσωματώσει) που αφορά τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας του κλάδου στον τομέα της διαφήμισης και της τηλεπώλησης. Άντε, καλά χαλιά (χάλια) και μούλτι -αποχυμωτές για να στύψετε τους εργαζόμενους σας.
Βρε, τους μπαγάσες, τι σκαρφίζονται κάθε φορά... Τώρα, με την κρίση, δεν τους αρκούν τα μισά, τα θέλουν όλα! Οι γνωστοί-άγνωστοι καναλάρχες των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, λέμε, που δεν τους φτάνουν όσα ήδη ο νόμος τους παρέχει απλόχερα για επιχειρήσεις που στήθηκαν σχεδόν... τζαμπαντάν επάνω σε κρατικές συχνότητες (από 2% που προτείνεται, ζητούν, οι αθεόφοβοι, η εισφορά τους για τη χρήση των συχνοτήτων να γίνει ο,ι%), τα θέλουν πια μονά-ζυγά δικά τους.
Αυτή τη φορά, με πρόφαση την κρίση, άρχισαν να ζητούν πλέον ανοιχτά και ξεκάθαρα από το «τσεκούρωμα» του αγγελιόσημου, μέχρι ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους μεγάλους ομίλους των ΜΜΕ, και από απαλλαγές φόρων έως περικοπή των χρηματικών υποχρεώσεων τους για κοινωνικές ανάγκες, διαφημίσεις, μέχρι τη «σφαγή» των εργασιακών δικαιωμάτων και τα κεφάλια των εργαζομένων σε μεγάλους ομίλους επί πινάκι... κ.λπ.
Το «Π» ξετρύπωσε τις προτάσεις της΄Ενωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) που κατατέθηκαν με τη μορφή πολυσέλιδης επιστολής προς στους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης, προκειμένου να ενσωματωθούν στο νέο προεδρικό διάταγμα, με το οποίο θα εγκριθούν το φθινόπωρο οι άδειες επίγειας ιδιωτικής ψηφιακής τηλεόρασης και ιδιωτικών ραδιοφώνων. Εκεί διατυπώνονται μια σειρά από θαυμαστά αιτηματάκια. Μεταξύ αυτών ζητούν:
♦ Μείωση του ποσοστού του αγγελιόσημου από το 2ΐ,5%, στο ιο% και να το μοιράζονται αποκλειστικά από 5% το ασφαλιστικό ταμείο και το ταμείο περίθαλψης των δημοσιογράφων (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΕΔΟΕΑΠ).
♦ Να εξαιρεθεί η ΕΡΤ από κάθε είδους διαφημίσεις, χορηγίες, τηλεπωλήσεις (επικαλούνται και παλαιότερη σχετική «δέσμευση» του ΥΠΟΤ) και να μείνει η «πίτα» μόνο σε αυτούς.
♦ Να πληρώσουν «νοίκι» για τις κρατικές συχνότητες, που χρησιμοποιούν, αντί για 2%, μόνο ο,ι%για καθένα από τα έτη 2θΐο έως και 2015.
♦ Να καταβάλουντον προσφάτως ψηφισθέντα φόρο 2θ% επί των διαφημίσεων, όχι με την ονομαστική τιμολογιακή αξ,Ιο των διαφημίσεων, βάσει του καταλόγου, αλλάνα υπολογίζεται ο φόρος αφού αφαιρεθούν οι εκπτώσεις (μέχρι ποσοστού έκπτωσης έως και 8ο% [!!!]) και προσμετρηθεί ο συνολικός ετήσιος τζίρος. Δηλαδή, ψίχουλα... Επίσης, να απαλλάσσονται από το συγκεκριμένο φόρο για τιμολόγια που αφορούν ανταποδοτικές διαφημίσεις μεταξύ μέσων ενημέρωσης. (Κρατήστε το, γιατί υπάρχουν και τα ανήκοντα στον ίδιο όμιλο ΜΜΕ) και ο φόρος να εισπράττεται απευθείας από τους διαφημιστές και όχι από τα κανάλια (που τον εισπράττουν από αυτούς).
Κρατηθείτε: Ζητούν ακόμη να απαλλαγούν εντελώς από το ο,3 % των ετησίων ακαθαρίστων εσόδων τους, που έχουν υποχρέωση να καταβάλουνγια τα ιδρύματα και τους φορείς των τυφλών (διεκδικούν κατάργηση νόμου 1866/1989). Επίσης, θέλουν να απαλλαγούν και από το ι,5% των ακαθάριστων εσόδων για την παραγωγή κινηματογραφίας, μάλιστα με πρόβλεψη κατάργησης της σχετικής διάταξης από 6/10/1989. Για να ζητούν αναδρομική κατάργηση, μάλλον σημαίνει ότι έχουν να πληρώσουν τέλη κινηματογραφίας από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος... Το 1989 όμως, προκειμένου να πάρουν τις άδειες, αυτές τις ρυθμίσεις τις είχαν δεχτεί.
Οι ιδιοκτήτες των καναλιών διεκδικούν επίσης «ευκολίες» στις συγχωνεύσεις ομίλων, «ευελιξία» στον αποχαρακτηρισμό «άπαξ» του μέσου που ελέγχουν από ενημερωτικό σε μη ενημερωτικό κ.ά.
Το «ζουμί» όμως κρύβεται στα αιτήματα τους για τα εργασιακά, σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις που ζητούν για τους μεγάλους ομίλους. Θαυμάστε την προτεινόμενη τροποποίηση του σχετικού άρθρου, όπως παρατίθεται στην επιστολή με τις προτάσεις της ΕΙΤΉΣΕΕ:
«Άρθρο γ. Η οργάνωση και λειτουργία, καθώς και ο επιτρεπόμενος έλεγχος, περισσοτέρων της μίας επιχειρήσεων μέσων ενημέρωσης ή και ηλεκτρονικών, ενημερωτικών ή μη, μπορούν να λαμβάνουν χώρα με ενιαία διεύθυνση (όμιλος), κατά την έννοια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων του άρθρου 42 ε του κ. ν. 2190/1920, όπως ισχύει. Ο έλεγχος των περισσοτέρων ενημερωτικών ή μη μέσων, σύμφωνα με τις προβλέψεις του παρόντος άρθρου, μπορεί να πραγματοποιείται και με τη συγκέντρωση περισσοτέρων της μίας άδειων λειτουργίας τηλεοπτικών ή και ραδιοφωνικών σταθμών στο ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο».
Λένε δηλαδή ό,τι αφορά τις συνδεδεμένες επιχειρήσεις (άρθρο 42 του σχετικού ισχύοντος νόμου) να εξακολουθήσει να ισχύει και για τα ραδιοτηλεοπτικά. Άρα, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο να μπορεί να κατέχει και μία και δύο και τρεις άδειες, αρκεί να συντρέχουν οι γενικές προϋποθέσεις (ένας πανελλαδικά ενημερωτικός σταθμός, 5,3. και ένας ψυχαγωγικός ανάλογα με τη γεωγραφική θέση, κ.λπ) και να είναι «όμιλος». Παρακάτω είναι το «ψωμί»:
Τα θέλουν όλα
«Κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διατάξεως, τηλεοπτικοί ή ραδιοφωνικοί σταθμοί που βρίσκονται κάτω από κοινό έλεγχο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο παρόν άρθρο, θα μπορούν να μοιράζονται ή και να χρησιμοποιούν από κοινού ή να ανταλλάσουν πόρους, όπως απασχολούμενο δυναμικό, εξοπλισμό, δίκτυο εκπομπής, τεχνικές και άλλες διευκολύνσεις καθώς και να έχουν πρόσβαση σε κοινή πηγή εκπομπών και προγραμμάτων».
Αυτά σημαίνουν, μέσες-άκρες, ότι μπορείς να έχεις στην κατοχή σου κάμποσους σταθμούς, να τους έχεις «μαζέψει» σε έναν «όμιλο» και να ανταλλάσσεις ενδοεταιρικά τιμολόγια, όπως συμφέρει κι αγαπάς, πουλώντας και αγοράζοντας μεταξύ των μέσων ενημέρωσης που ελέγχεις, προγράμματα, παραγωγές, τεχνικά μέσα, ανθρώπους, ακόμη και τα... ουίσκια σου, σε όποια τιμή θέλεις ή δηλώνεις ότι πούλησες και αγόρασες, αφού είσαι και αγοραστής και πωλητής, αρκεί στη σούμα να βγαίνουν εντάξει μαζί με τις φιλανθρωπίες και τα γκαλά. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή...
Επειδή όμως όλα αυτά δεν αρκούν στους μεγαλοκαναλάρχες, επιδιώκουν επιπλέον στο νέο προεδρικό διάταγμα για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες να γίνει ακόμη πιο λιανά ότι ζητάνε και τα εργασιακά δικαιώματα στο πιάτο. Τι ζητούν τώρα να προστεθεί; Α, μια απλή διευκρινιστική διατύπωση, βρε αδελφέ, στο άρθρο που αφορά αυτούς τους... εκμεταλλευτές του ιδρώτα τους, τους εργαζόμενους, δηλαδή στο «άρθρο 6 παραγρ. 14 εδάφιο α΄». Μεταφέρουμε από τις προτάσεις των καναλαρχών:
«Σήμερα το άρθρο αυτό έχει ως εξής: "Οι αδειούχοι οφείλουν να απασχολούν ανάλογα με το είδος του τηλεοπτικού σταθμού (ενημερωτικού, γενικού ή θεματικού περιεχομένου, ή μη ενημερωτικού) και την κατηγορία της εμβέλειας (εθνικής ή περιφερειακής) για τον οποίο έχουν λάβει άδεια, συγκεκριμένο ετήσιο μέσο όρο προσωπικού πλήρους απασχόλησης, σε θέσεις δημοσιογράφων, τεχνικού προσωπικού, εφόσον προβλέπεται να κατέχει σχετική άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και διοικητικού προσωπικού με σύμβαση εργασίας, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στην οικεία εργατική και κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία".
Προτείνουμε να προστεθεί ένα τελευταίο εδάφιο σύμφωνα με το οποίο:
"Στο πιο πάνω απασχολούμενο προσωπικό να προσμετράται επίσης και το προσωπικό συνδεδεμένων εταιριών, κατά την έννοια του άρθρου 42 ε του κ.ν. 2190/1920". Η ίδια προσθήκη να γίνει και στο άρθρο 7. Ε. 1.».
Έτσι όπως το καταλαβαίνουμε, αδέλφια, και με το συμπάθιο, το «κατά την έννοια του άρθρου 42» για τα εργασιακά, σημαίνει προφανώς ότι δε σας ικανοποιεί για τα όσα «σκανδαλώδη» παρέχει ήδη το άρθρο περί ομίλων. Δηλαδή, την αποκλειστική ευχέρεια να αλλάζουν μέσα στους ομίλους τους τα προγράμματα των μέσων που ελέγχουν σαν τα πουκάμισα, να κάνουν αλλαξοκωλιές συχνοτήτων και να έχουν προνομιακή θέση έναντι όσων δεν διαθέτουν όμιλο. Ακόμη να ετεροαπασχολούν και εργατικό δυναμικό όπου θέλουν, οι εργαζόμενοι δηλαδή που απασχολούνται σε κάποιο μέσο (εταιρία) του ομίλου τους να μετατρέπονται αυτομάτως σε εργαζόμενους γενικών καθηκόντων. Κοινώς, να γίνουν λάστιχο... με τις ίδιες αποδοχές. Εάν αυτό υπονοούν τα αφεντικά των MM Ε «κατά την έννοια του άρθρου 42...» να τι σημαίνει περίπου για τους εργαζόμενους στους «ομίλους» τους:
Να ξυπνούν το πρωί στο ραδιόφωνο του ομίλου, να κάνουν τηλεόραση, ή στις τηλεοράσεις του ομίλου εναλλάξ, να γράφουν στην ιστοσελίδα του ομίλου, ίσως και σε κανένα περιοδικό του ομίλου εάν δε συμπληρώνουν το οκτάωρο τους και στο τέλος του μήνα να παίρνουν τον έναν, μοναδικό και... ανεπανάληπτο μισθό τους από τον όμιλο και όχι από τις επιμέρους επιχειρήσεις του. Ενώ οι... ομιλάρχες θα τσεπώνουν διαφήμιση από ένα, δύο, τρία άντε και τέσσερα μέσα ενημέρωσης! Σπουδαία ιδέα και συμβατή και με το πνεύμα του μνημονίου... Όχι, αποκλείεται να φέρει αντίρρηση η τρόικα, εάν παρακληθεί...
Όλα αυτά, ενώ μόλις πριν από μια εβδομάδα το υπουργείο Εργασίας, προφανώς υπό πίεση, αφαίρεσε την παράγραφο 67 του σχετικό άρθρου, που προέβλεπε καταβολή αγγελιοσήμου και για τις διαφημίσεις στα ενημερωτικά ιστολογία, στερώντας το δικαίωμα στην ασφάλιση από μια σημαντική μερίδα δημοσιογράφων.
Καλούν την πολιτεία επίσης να ενσωματώσει την ευρωπαϊκή οδηγία (που μέχρι τώρα, όπως λένε, μόνο η Ελλάδα από τις ιη χώρες δεν έχει ενσωματώσει) που αφορά τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας του κλάδου στον τομέα της διαφήμισης και της τηλεπώλησης. Άντε, καλά χαλιά (χάλια) και μούλτι -αποχυμωτές για να στύψετε τους εργαζόμενους σας.