Η μνημονιακή κατάρρευση των ισχυρών δημοσιογραφικών ταμείων
Σοκ προκάλεσε η αιφνιδιαστική δραματική πολυσέλιδη ανακοίνωση της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ(του ασφαλιστικού ταμείου περίθαλψης δημοσιογράφων-υπαλλήλων στα ΜΜΕ) με την οποία αναγγέλλεται η κατάργηση σχεδόν όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους του. Ο ΕΔΟΕΑΠ αποκτά μοντέλο λειτουργίας …ΙΚΑ και επιπλέον επιβάλλει πριν από όλους μείωση στις επικουρικές συντάξεις έως και 45%.
Η ένωση συντακτών αιφνιδιάστηκε και αντέδρασε. Σε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα εγκαλεί την (εκλεγμένη) από τους ασφαλισμένους διοίκηση για άσκηση μνημονιακής πολιτικής. Την κατηγορεί και δικαίως πως ανέλαβε, προεκλογικά και πριν καν ανακοινωθούν από την κυβέρνηση, να εφαρμόσει όλα τα μνημονιακά μέτρα για την κατάργηση των κοινωνικών παροχών για τους ασφαλισμένους.
Το σοκ είναι ισχυρότερο για τους περισσότερους δημοσιογράφους. Η «κρίση» βιωσιμότητας των ασφαλιστικών ταμείων διαφάνηκε εδώ και αρκετά χρόνια. Πάντα καμουφλαρίζονταν και αποκρύβονταν έντεχνα από όλες τις πλευρές που είχαν την ευθύνη διοίκησης, συνδιαχείρισης και συν διαπραγμάτευσης με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ακόμη και μετά την ανακοίνωση της ανταλλαγής των ομολόγων, της «δήμευσης» όπως σωστά χαρακτηρίστηκε, των αποθεματικών στα ανεξάρτητα από το κράτος και τις επιδοτήσεις του, ασφαλιστικά ταμεία, οι ανακοινώσεις, περιγραφές και ενημερώσεις ήταν φειδωλές. Και πάντα στα όρια της συνδικαλιστικής διαχείρισης και του πολιτικού παρασκηνίου. Οπότε το σοκ όσων συντασσόταν με την «αντιμνημονιακή» τακτική και πολιτική της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ ήταν μεγαλύτερο.
Δεν πέρασε δα και πολύς καιρός από τις κοινές ανακοινώσεις ταμείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, από τους πύρινους λόγους ενάντια στην πολιτική της δήμευσης από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την τροϊκανή κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου, από τις κοινές υπογραφές στην προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε.
Τα στοιχεία βεβαίως για την επικείμενη κατάρρευση του ασφαλιστικού οργανισμού είναι γνωστά από τον Δεκέμβριο του 2011. Με το καλύτερο σενάριο, όπως υποβλήθηκε από τη εταιρεία μελετητών, ο ΕΔΟΕΑΠ είχε χρόνο ζωής από 10 ως 15 χρόνια. Τα πρώτα σχέδια μειώσεων και περικοπών στις παροχές περίθαλψης για τους ασφαλισμένους είχαν ήδη ληφθεί. Διαψευδόταν η μείωση των συντάξεων. Κι όλο αυτό το διάστημα, ανάμεσα στη διαπραγμάτευση για το PSI των αποθεματικών των ασφαλιστικών οργανισμών, οι διοικήσεις των ταμείων απλώς συνομιλούσαν για ανταλλάγματα με τη μνημονιακή κυβέρνηση και τους υπαλλήλους της. Επέλεξαν να μην ενημερώσουν τους ασφαλισμένους, να διατηρήσουν το πέπλο σιωπής και του παρασκηνίου. Γιατί παζάρευαν τα πιθανά ανταλλάγματα.
Η πραγματικότητα τους διέψευσε οικτρά. Το ελεγχόμενο από την τρόϊκα και το ΔΝΤ υπουργείο Οικονομικών, το «φιλικό» για πολλούς δημοσιογράφους υπουργείο Εργασίας, δεν τήρησαν καμία υπόσχεση. Δεν έδωσαν τίποτα. Στην περίπτωση του ΕΔΟΕΑΠ, επιστρέφουν στο ταμείο έναντι της δήμευσης 201 εκατ. ευρώ των αποθεματικών, μόλις 22 εκατ. σε ρευστό. Οι ζημιές για το 2011 είναι ήδη της τάξης των 8 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα από το αγγελιόσημο πέφτουν συνεχώς και για όσες διαφημίσεις προβάλλονται, το αγγελιόσημο δεν πληρώνεται. Και στο βάθος των εξελίξεων ελλοχεύει η πρόταση να καταργηθεί το έσοδο αυτό ως «πόρος υπέρ τρίτων», οπότε ο ΕΔΟΕΑΠ όπως και το ΕΤΑΠ ΜΜΕ θα πέσουν στην αγκαλιά του κρατικού προϋπολογισμού.
Τις μελλοντικές κυβερνητικές κινήσεις πρόλαβε η ίδια η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ. Οδηγώντας σε κατάρρευση τους ασφαλισμένους για να διατηρήσει εν ζωή(για πόσο άραγε;) την ανεξάρτητη διοικητική λειτουργία του. Αν το χαρακτηρίζαμε σκληρά θα λέγαμε πως επιλέγει να σκοτώσει τους ασφαλισμένους για να ζήσει το κτίριο και η διοίκηση του. Ουσιαστικά κάνει αυτό που επέβαλλε η τροϊκα και η κυβέρνηση της συγκυβέρνησης σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Ματίνα Παπαχριστούδη
Από το Media-λογώντας στο “Δρόμο της Αριστεράς”