Η διάσημη τραγουδίστρια, Ντόλυ Πάρτον, σύμβολο του σεξ, αγαπημένη της gay κοινότητας και προβεβλημένο παιδί του Αμερικάνικου Νότου, είναι πολύ πιθανό να γίνει άγαλμα, και μάλιστα μπούστο (λόγω τιμής!) και να αντικαταστήσει εκείνο του Μεγάλου Μάγου της Κου Κλουξ Κλαν και γνωστού σφαγέα, Νέηθαν Μπέντφορντ Φόρεστ, το οποίο στολίζει από το 1978 το Καπιτώλιο της πολιτείας του Τενεσί (την οποία μπορείτε ελεύθερα να στολίσετε κι εσείς, μέρες που είναι).

Κατά το αμερικάνικο έθος, στο Καπιτώλιο της Πολιτείας υπάρχουν οκτώ προθήκες, όπου έχουν στηθεί μπούστα διακεκριμένων τέκνων της. Επτά από τους οκτώ είναι λευκοί άντρες, και επιτομή της λευκότητας αυτής, αν και σε μπρούτζο, ο κύριος που φορούσε περήφανα τη λευκή κουκούλα και το λευκό φορεματάκι, ο Νέηθαν Μπέντφορντ Φόρεστ.

Ο Νέηθαν Μπέντφορντ Φόρεστ υπήρξε ζάμπλουτος ιδιοκτήτης φυτείας βαμβακιού- με την δέουσα δωρεάν μαύρη εργατική δύναμη – , και κατόπιν, όταν απειλήθηκε να χάσει τους σκλάβους του, στρατηγός του στρατού του Νότου στον Αμερικάνικο Εμφύλιο και ο πρώτος ηγέτης, Μεγάλος Μάγος, της νεοσύστατης Κου Κλουξ Κλαν. Η «ανδρεία» του ήταν τέτοια, ώστε έχει μείνει στην Ιστορία για τη Σφαγή του Φορτ Πίλλοου.

Η πόλη του Φορτ Πίλλοου βρίσκεται γύρω στα 60 χιλιόμετρα βόρεια του Μέμφις. Τον Απρίλη του 1864, στη μάχη που διεξήχθη εκεί, οι στρατιώτες του Μπέντφορντ Φόρεστ νίκησαν τον βόρειο στρατό, και οι βόρειοι και οι σύμμαχοί τους – μια μικρή ομάδα πολιτών του Τενεσί κατά της σκλαβιάς, περί τους 400 μαύροι εθελοντές – παραδόθηκαν. Παρ’ ότι παραδόθηκαν, ο νότιος στρατηγός και δουλοκτήτης έδωσε εντολή να μη μείνει ρουθούνι. Ειδικά ρουθούνι μαύρου: σύμφωνα με δημοσίευμα στους Νιου Γιορκ Τάιμς, της εποχής, εκτελέστηκαν επί τόπου όλοι πλην είκοσι. Όπως εκτελέστηκε και το ένα τρίτο των λευκών. Πολλοί δολοφονήθηκαν ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν, άλλοι έλαβαν τη χαριστική βολή όντας τραυματίες. Από όσους συνελήφθησαν, ένας αριθμός σταυρώθηκε, κάποιοι πυρπολήθηκαν ζωντανοί… το αυτοσχέδιο νοσοκομείο του βόρειου στρατεύματος πυρπολήθηκε, ενώ υπήρχαν μέσα οι βαρύτερα τραυματίες, όσοι δεν είχε γίνει δυνατόν να απομακρυνθούν. «Από αυτούς [τους βόρειους] έμειναν ελάχιστοι, εγώ είχα μόνο είκοσι θύματα. Ελπίζω να κατάλαβαν ότι στο νότο δε θα ανεχθούμε μαύρους στρατιώτες», περηφανευόταν ο νότιος στρατηγός στις επιστολές του, αργότερα. Μόνο για αυτό, ο Μπέντφορντ Φόρεστ άξιζε μια θέση στην Ιστορία. Ίσως όχι την θέση που του επιφύλαξε το Καπιτώλιο του Τενεσί, όμως.

Εδώ και λίγα χρόνια, η παρουσία του διάσημου και υπερήφανου αυτού τέκνου του Τενεσί στο Καπιτώλιο άρχισε να ενοχλεί κάποιους. Η πρώτη απόπειρα απομάκρυνσής του έγινε το 2015, αλλά χωρίς επιτυχία. Ακολούθησε άλλη μία, το 2017, επίσης αποτυχημένη. Μάλιστα, οι ρεπουμπλικάνοι δήλωναν πως «κανένας δεν κάθεται να σκεφτεί ποιός είναι ποιός σε κάθε μπούστο». Επίσης, και στις δύο αυτές, δεν υπήρξε αντιπρόταση: ποιό διάσημο τέκνο του Τενεσί θα μπορούσε να πάρει τη θέση του;

Προ ολίγων ημερών, ο πολιτειακός αντιπρόσωπος Τζέρεμυ Φέηζον, κατέβασε, και πάλι, την πρόταση απόσυρσης του αγάλματός του, και προχώρησε ένα βήμα παραπέρα: πρότεινε την αντικατάστασή του από μπούστο της Ντόλυ Πάρτον, η οποία, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι η επιτομή της θετικής εικόνας της πολιτείας, ως «θρύλος της κάντρυ και πολυαγαπημένος εθνικός θησαυρός». Ξέχασε να πει ότι είναι επίσης στο μάτι του κυκλώνα, τελευταία, γιατί καθιέρωσε «Gay Day» στο dollywood, το προσωπικό θεματικό πάρκο της, προκαλώντας τις αντιδράσεις όλου του συντηρητικού Νότου – έχει δηλώσει η ίδια ότι λαμβάνει συνεχώς απειλές «αλλά δεν βλέπει το λόγο καν να εξηγήσει γιατί κάνει όσα κάνει».-