«Είναι αδιανόητη η αντιμετώπιση των ανθρώπων που χάνουν τις ζωές τους χωρίς την κατάλληλη βοήθεια στα υπερπλήρη νοσοκομεία. Ο άντρας μου επί δύο εικοσιτετράωρα ψυχορραγούσε στους διαδρόμους του Νοσοκομείου Παπανικολάου, χωρίς να έχει εισαχθεί σε ΜΕΘ, γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης. Η έκκλησή μου προς τους κυβερνώντες είναι να σταματήσουν να μιλάνε ή να μιλάνε πιο προσεκτικά γιατί προσβάλλονται οι μνήμες των ανθρώπων που έφυγαν και φεύγουν καθημερινά», είπε Στο Κόκκινο η Μαρία Δαριβιανάκη, σύζυγος ανθρώπου που έχασε τη ζωή του αναζητώντας ΜΕΘ, πέρυσι το Δεκέμβρη στη Θεσσαλονίκη.

«Ένα χρόνο μετά τον αδιανόητο θάνατο του άντρα μου, διαπιστώνω ότι το πρόβλημα των ΜΕΘ παραμένει και δυστυχώς χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να χάνουν τη ζωή τους. Ο άντρας μου ήταν 40 χρόνων, πατέρας ενός μωρού που πρόλαβε ελάχιστα να χαρεί. Ήταν ανοσοκατεσταλμενος ασθενής με καλή σχετικά πορεία της μεταμόσχευσης, που είχε υποβληθεί στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Πέρυσι το Νοέμβριο παρουσίασε μια επιπλοκή, μία εντερική διαταραχή, και χρειάστηκε να μεταβεί στο νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης για να τον εξετάσουν οι θεράποντες ιατροί του. Εκείνη όμως την περίοδο, τα Νοσοκομεία της Βορείου Ελλάδας είχαν καταρρεύσει κι είχε προκύψει μεγάλο πρόβλημα με τις ΜΕΘ, με αποτέλεσμα ο σύζυγός μου επί δυο εικοσιτετράωρα να ψυχορραγεί στους διαδρόμους του Παπανικολάου» προσθέτει.

Είκοσι μέρες μετά το θάνατο του Κώστα, ο αν. υπουργός Υγείας κ Κοντοζαμάνης, βεβαίωνε ότι στην κορύφωση της πανδημίας όλοι οι ασθενείς είχαν πρόσβαση στις ΜΕΘ. Σύμφωνα με τον ίδιο, το κριτήριο εισαγωγής τους ήταν η συννοσηρότητα και οι επιλογές που έκαναν οι νοσοκομειακοί γιατροί. Δηλαδή, έριχνε το βάρος και τις ευθύνες στους γιατρούς, προκειμένου να αποσείσει τις δικές του ευθύνες. Όταν πήρα τα έγγραφα από το Παπανικολάου στα χέρια μου και είδα ότι επί δύο εικοσιτετράωρα προσπαθούσε η μία εντατική να επικοινωνήσει με την άλλη για να δούνε πού θα πάει ο άνθρωπός μου, τι κάνανε από τότε; Μετά από ένα χρόνο, να μας πει κάποιος ξεκάθαρα, τι γίνεται με τις ΜΕΘ. Είναι απίστευτο, φεύγουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να ζούσαν. Και το χειρότερο φεύγουν χωρίς αξιοπρέπεια» καταλήγει.