Ο αποκλεισμός της ΕΥΔΑΠ από μεγάλο έργο ΣΔΙΤ έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις και ανησυχίες. Ο διαγωνισμός με τίτλο “Λειτουργία, Συντήρηση, Επισκευή και Αποκατάσταση των Παγίων του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) για την κάλυψη των αναγκών της μείζονος περιοχής της πρωτεούσης μέσω ΣΔΙΤ” με προϋπολογισμό ύψους 291 εκατ ευρώ αφορά την υδροδότηση της Αθήνας. Εφόσον δεν τροποποιήθηκε ο ιδρυτικός της νόμος, η ΕΥΔΑΠ δε μπορεί να συμμετάσχει στο διαγωνισμό.

Ο ιδρυτικός νόμος της ΕΥΔΑΠ, ο οποίος συντάχθηκε πολύ καιρό πριν την εφαρμογή και τη “μόδα” των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), δεν προβλέπει τη δυνατότητα της Εταιρείας να συμμετέχει σε ΣΔΙΤ εκτός της Περιφέρειας Αττικής, όπου δραστηριοποιείται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το περασμένο καλοκαίρι πέρασε τροπολογία σύμφωνα με την οποία “με σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, της “Εταιρείας Παγίων ΕΥΔΑΠ” και της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., ανατίθεται στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. η συντήρηση και λειτουργία του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής της Πρωτεύουσας για τρία έτη”.

“Μετά τη λήξη της εν λόγω σύμβασης, η συντήρηση και λειτουργία του Ε.Υ.Σ. θα ανατίθεται από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών σε ανάδοχο, ο οποίος θα αναδεικνύεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας, στην οποία διαγωνιστική διαδικασία προτίθεται να συμμετάσχει η ΕΥΔΑΠ”.

Η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ παρά τις υποσχέσεις που έδωσε, δεν έκανε καμία ουσιαστική ενέργεια για να ανοίξει ο δρόμος προς τη συμμετοχή της εταιρείας στο διαγωνισμό, στον οποίο ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι.

Σύμφωνα με πληροφορίες και πολιτικές εκτιμήσεις, θεωρήθηκε ότι η συμμετοχή της ΕΥΔΑΠ θα είχε πολύ μεγαλύτερο κόστος από το όφελος της ίδιας της σύμβασης, ενώ θα γινόταν εκ των πραγμάτων σε συνεργασία με κατασκευαστικό όμιλο του ιδιωτικού τομέα.

Αυτές οι εξελίξεις έχουν προκαλέσει διασαρέσκεια και στον βασικό μέτοχο της ΕΥΔΑΠ (το Υπερταμείο κατέχει το 50 συν μία μετοχή και το ΤΑΙΠΕΔ το 11,33%), ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΥΔΑΠ ανέμενε ότι η συμμετοχή της σε έργα ΣΔΙΤ, θα της άνοιγε το δρόμο για διεκδικήσεις συμβάσεων που αφορούν σε projects ύδρευσης και άρδευσης συνολικής αξίας 4,5 δισ. ευρώ.

Το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής περιλαμβάνει τα φράγματα και τους ταμιευτήρες Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα, τη λίμνη Υλίκης, τις γεωτρήσεις Πάρνηθας και Βοιωτικού κάμπου, τα υδραγωγεία, τα δίκτυα μεταφοράς μήκους 400 χιλιομέτρων και τα αντλιοστάσια, που αποτελούν την κύρια υποδομή για την υδροδότηση του λεκανοπεδίου της Αθήνας. Ο διαγωνισμός για το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ) για την κάλυψη των αναγκών της μείζονος περιοχής της πρωτεούσης μέσω ΣΔΙΤ”, περιλαμβάνει το σύνολο των παρεχόμενων Υπηρεσιών που αφορούν στη Λειτουργία, Συντήρηση, Επισκευή, Αποκατάσταση των Παγίων που βρίσκονται εντός της ζώνης απαλλοτρίωσης του Ελληνικού Δημοσίου και ανήκουν στην Εταιρεία Παγίων Ε.ΥΔ.Α.Π. και τα οποία χρησιμοποιούνται για την συλλογή, αποθήκευση και μεταφορά ακατέργαστου νερού από τις πηγές μέχρι την είσοδο των Μονάδων Επεξεργασίας Νερού (Μ.Ε.Ν.).

Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι περίπου πριν μια δεκαετία είχε πραγματοποιηθεί η πανευρωπαϊκή καμπάνια για τη Συλλογή υπογραφών από την «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών» που απαιτούσε να κατοχυρωθεί στην Ε.Ε. και τα κράτη ως ανθρώπινο δικαίωμα η πρόσβαση σε καθαρό νερό και επαρκείς υπηρεσίες αποχέτευσης. Μεταξύ άλλων η καμπάνια διεκδικούσε να σταματήσουν οι νεοφιλελεύθερες διαδικασίες για την «απελευθέρωση» των υπηρεσιών ύδρευσης και οι ιδιωτικοποιήσεις τους που προωθούσε τότε η ΕΕ.

ΜέΡΑ25: Η Μητσοτάκης Α.Ε. στήνει εκμεταλλευτικά καρτέλ εξυπηρετώντας διαρκώς την ντόπια και ξένη παρασιτική ολιγαρχία

Το ΜέΡΑ25 με αφορμή αυτές τις εξελίξεις έβγαλε ένα κείμενο στο οποίο περιγράφει αναλυτικά τις μεθοδεύσεις ιδιωτικοποιήσεων όλων των εθνικών μονοπωλίων προς όφελος ολιγοπωλιακών ξένων και εγχώριων καρτέλ. Διαβάστε αναλυτικά:

“Ο κ. Μητσοτάκης πιστός στα βήματα του πατέρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που είχε αποκλείσει τον δημόσιο, τότε, ΟΤΕ από την κινητή τηλεφωνία, αποκλείει σήμερα την ΕΥΔΑΠ από το μεγάλο έργο για το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αθήνας, όπως ακριβώς δυστυχώς είχε επισημάνει η ΚΟ του ΜέΡΑ25 ότι θα πράξει η Κυβέρνηση σε σχετική ερώτηση της στις 20 Δεκέμβρη.

Η Μητσοτάκης Α.Ε. τιμάει την «οικογενειακή παράδοση» και ως μια οικογενειακή επιχείρηση εκπαραθυρώνει και σήμερα πάλι το δημόσιο, μένοντας πιστή στον αποκλεισμό του από τους διαγωνισμούς τέτοιων μεγάλων έργων. Τόσο πιστεύουν άλλωστε πραγματικά ακόμα και στον περιβόητο ανταγωνισμό και την ελεύθερη αγορά!

Αυτό όμως κάνει η Κυβέρνηση παντού, στήνει τρισάθλια εκμεταλλευτικά καρτέλ εξυπηρετώντας διαρκώς την ντόπια και ξένη παρασιτική ολιγαρχία και υπονομεύοντας τόσο το δημόσιο συμφέρον, όσο και τις κοινωνικές ανάγκες, καθώς οι πολίτες είναι αυτοί που στο τέλος της μέρας έρχονται να πληρώσουν στους λογαριασμούς τους αυτές τις κυβερνητικές αποφάσεις.

Όταν έχεις ένα δίκτυο σε κάτι, είτε είναι ηλεκτρικό, είτε είναι σιδηροδρομικό, είτε είναι ύδρευσης, έχεις μονοπώλιο. Και όταν αυτό είναι ιδιωτικό, συνιστά καρτέλ, τελεία και παύλα, όπως συμβαίνει στην αγορά ηλεκτρικού ρεύματος σήμερα. Κατά τη διάρκεια του 2021 τα επίσημα στοιχεία της ΡΑΕ λένε ότι το μέσο κόστος της μεγαβατώρας στη Γερμανία ήταν 97,5 ευρώ, στην Ιταλία ήταν 100,4 και στην χώρα μας 119!

Δεν υπάρχει λοιπόν ούτε πραγματικό Χρηματιστήριο Ενέργειας, ούτε φυσικά και ανταγωνισμός υπάρχει, το μόνο που πραγματικά έστησε η προηγούμενη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με αυτές τις πρακτικές και διατηρεί και προάγει και η σημερινή της ΝΔ, είναι ένα καρτέλ τριών ιδιωτικών εταιρειών και με τη ΔΕΗ μαζί, η οποία και αυτή πλέον είναι ιδιωτική.

Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου, σε ποια άλλη βιομηχανία, σε ποιον άλλο τομέα οι απώλειες των παραγωγών πληρώνονται από τους καταναλωτές; Έχει ξαναγίνει πουθενά αυτό; Αυτήν τη στιγμή το ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο χάνεται λόγω διαρροών, λόγω κλοπής, το πληρώνουν στο 100% οι ίδιοι οι πολίτες, οι καταναλωτές δηλαδή.

Εμείς λέμε «όχι στην κρατική επιδότηση των καρτέλ», ζητάμε να σπάσουν τα καρτέλ, να καταργηθεί το Χρηματιστηρίου Ενέργειας και η απαράδεκτη, παράλογη τιμολόγηση του ηλεκτρικού ρεύματος στη βάση, όχι του μέσου κόστους, αλλά στη βάση του οριακού κόστους, και εν τέλει, από τη στιγμή που έχουμε μονοπώλιο χρειάζεται ένας εξορθολογισμός.

Αυτά τα δήθεν περί ανταγωνισμού, που προσομοιώνονται, είτε είναι στους σιδηροδρόμους, είτε είναι στο νερό (αποκλεισμό του δημοσίου, με ΣΔΙΤ κλπ, εμμέσως δηλαδή γιατί το ΣτΕ απαγόρευσε εδώ την άμεση ιδιωτικοποίηση), είτε είναι στο ρεύμα, είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Η εθνικοποίηση είναι η μόνη λύση για φυσικά μονοπώλια”.