«Ξέραμε και εμείς, ξέρατε και εσείς και δεν μιλούσαμε. Φτάσαμε ως εδώ γιατί εμείς το επιτρέψαμε. Ναι με τη σιωπή μας. Βλέπαμε συμπεριφορές περίεργες, ακούγαμε διάφορα, αλλά ο καθένας κοίταζε τη δουλειά του» λέει σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών.

«Στα 25 χρόνια που είμαι θιασάρχης και παίζω σε τηλεοπτικές σειρές ελέγχω την κατάσταση, δεν έπεσαν ποτέ τέτοια πράγματα στην αντίληψή μου. Όμως κάπου συνέβαιναν. Καταλαβαίνω τις φωνές, τον εκνευρισμό στην πρόβα, γίνονται αυτά στη δουλειά μας, συχνά είναι μέσα στη δημιουργική εργασία. Από αυτό το σημείο όμως, ως την εκμετάλλευση του άλλου στο εργασιακό περιβάλλον υπάρχει μεγάλη απόσταση».

Ερωτηθείς για τις καταγγελίες που ακούγονται για σκηνοθέτη-ηθοποιό φίλο του ο Γιάννης Μπέζος απαντάει: «Φίλοι ναι, για να πω την αλήθεια έχω να μιλήσω μαζί του μήνες, πριν την πρεμιέρα του. Υπήρξαμε συνεργάτες και ειλικρινά όλα αυτά που συμβαίνουν με στεναχωρούν βαθιά. Στις τρεις-τέσσερις φορές που συνεργαστήκαμε δεν συνέβη κάτι. Το συζητούσα τις προάλλες με την Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους και μου έλεγε «Ναι, γιατί μπροστά σου δεν τα έκανε».

Αναφορικά για τις καταγγελίες για βιασμούς και το πώς νιώθει στον απόηχο των αποκαλύψεων απάντησε: «Φριχτά. Είναι ό,τι πιο φτηνό, ό,τι πιο χυδαίο να παίζεις με την ελπίδα, την αγωνία, το όνειρο των παιδιών, να παίζεις με το μεροκάματό τους. Ο νέος δεν έχει ανάγκη να γίνει φίλος με το δάσκαλο. Έχει φίλους τους συνομήλικους του. Έχει ανάγκη να τον διδάξεις. Πρέπει να τελειώσουμε με αυτά, δεν πάει άλλο».

«Όταν έχεις μία θεσμική θέση έχεις και πέντε ευθύνες παραπάνω»

Την ίδια μέρα, μιλώντας στο ΘΕΜΑ 104,6 ερωτηθείς για την παραίτηση Λιγνάδη από την ηγεσία του Εθνικού θεάτρου είπε: «Προφανώς παραιτείται γιατί ακούγονται διάφορα. Δεν θα μπορούσε να σταθεί. Ορθώς έγινε η παραίτηση του Λιγνάδη. Πρέπει να προστατέψουμε το Εθνικό θέατρο με έναν τρόπο, μη φανεί ότι είναι ένα κολαστήριο. Τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή είναι άλλο πράγμα. Βεβαίως, όταν έχει μία θεσμική θέση έχει και πέντε ευθύνες παραπάνω. Πρέπει να προστατεύσουμε το Εθνικό διότι αν δεν το προστατεύσουμε είναι σαν να τορπιλίζεται όλο το θέατρο».

Ως προς την παραγραφή για κάποια από τα αδικήματα που καταγγέλλονται δήλωσε: Δεν έχει σημασία αν ορισμένα έχουν παραγραφεί, μέσα μας δεν παραγράφεται τίποτα. Και μέσα στις γυναίκες αυτές δεν παραγράφεται τίποτα. Και το θέμα παραγραφής πρέπει να το ξαναδεί η πολιτεία. Δηλαδή, κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και μετά από 15 χρόνια παραγράφεται; Βοήθησε το κλίμα της πανδημίας να βγουν αυτά, αλλά το πρώτο έναυσμα ήταν η καταγγελία Μπεκατώρου.