του Κώστα Εφήμερου

Η συνέντευξη που έδωσε η Κωνσταντοπούλου στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ διήρκησε 48 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα και μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη εδώ:

Πήρα λοιπόν το βίντεο και πέταξα από αυτό όλες τις προσωπικές αναφορές, τις παραπανίσιες εκφράσεις και τις επαναλήψεις κρατώντας όμως ΟΛΕΣ  τις απαντήσεις και όλες τις ερωτήσεις της δημοσιογράφου. Το αποτέλεσμα είναι αυτό:

Το νέο βίντεο διαρκεί μόλις 23 λεπτά και 28 δευτερόλεπτα. Είναι δηλαδή 50% μικρότερο ακόμα και με τη διατήρηση των εκφωνημένων ερωτήσεων. Δεν θα σχολιάσω εδώ το ήθος τον ερωτήσεων ή την ποιότητά τους (προσωπικά βρίσκω ότι υπήρχαν πολύ πιο ενδιαφέροντα ζητήματα να συζητήσει κανείς με την Κωνσταντοπούλου). Στην τελική ο δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα να επιλέξει να κάνει αυτά που θεωρεί δύσκολα ερωτήματα στον συνεντευξιαζόμενο και να δαπανήσει τον λιγοστό τηλεοπτικό χρόνο με όποιο τρόπο επιθυμεί. Αλλά αν παρακολουθήσετε το συντετμημένο βίντεο θα διαπιστώστε ότι η Κωνσταντοπούλου δίνει ουσιαστικότατες απαντήσεις… Και εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα μου μαζί της.

Ενώ με βρίσκει σύμφωνο στην πολιτική της στόχευση, με φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση η επιμονή της σε μια κατ' επίφαση δικονομική στρατηγική επικοινωνίας. Και δεν αναφέρομαι φυσικά στην επιλογή της να καθυστερήσει τη διαδικασία ψήφισης του μνημονίου, πράξη που -όπως έγραψα τότε- θεωρώ πολιτικό ακτιβισμό, αλλά στην επίδειξη του γκροτέσκου χαρακτήρα της σε κάθε επίπεδο.

Γιατί η Κωνσταντοπούλου επιλέγει για 3η φορά να δώσει συνέντευξη στον ΣΚΑΪ; Το κάνει επειδή θέλει να τον κατατροπώσει. Όταν λέει «κυρία Κοσιώνη μη με διακόψετε γιατί θα μιλήσω για το κανάλι σας» δίκαια ο τηλεθεατής μπορεί να απαιτήσει να μιλήσει ή να μην συμμετέχει. Δεν καταλαβαίνω την απειλή.

Η Κωνσταντοπούλου έχει το θάρρος αλλά δεν έχει την ταπεινότητα και το θάρρος χωρίς ταπεινότητα μετατρέπεται σε έπαρση. Έχει το θάρρος να αναμετρηθεί με μια συστημική δημοσιογράφο που υπηρετεί την εργοδοτική γραμμή με περισσό ζήλο, αλλά δεν καταλαβαίνει ότι με την επίδειξη περιφρόνησης προς τη συγκεκριμένη απαξιώνει συνολικά τον ρόλο της δημοσιογραφίας που δεν είναι άλλος από να την ελέγχει.

Μου φαίνεται λοιπόν παράλογο να απευθύνεται στην Κοσιώνη υποτιμητικά λέγοντας ότι «υπάρχουν τόσες πιο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις από αυτές που μου κάνετε», αφενός επειδή η ίδια επέλεξε να παρευρεθεί στο δελτίο της και αφετέρου, επειδή εφόσον το επέλεξε, θα πρέπει να σεβαστεί τον ρόλο του ανθρώπου που έχει απέναντί της και να προσπαθήσει να απαντήσει με τον ουσιαστικότερο δυνατό τρόπο στα ανουσιότερα πιθανώς ερωτήματα που θα της τεθούν.

Και το πιο εκνευριστικό είναι ότι το κάνει. Στο βίντεο που έχουν αφαιρεθεί τα αυτοαναφορικά τμήματα και οι κουραστικές επαναλήψεις, οι απαντήσεις είναι πολιτικά σωστές και τεκμηριωμένες.

Ωστόσο η επιμονή της σε αυτό τον δικανικό λόγο μοιάζει στα αλήθεια σαν η Ζωή Κωνσταντοπούλου να προσπαθεί να εφαρμόσει για πρώτη φορά παγκόσμια τον Δικαστικό Δρόμο προς τον Σοσιαλισμό.

Το TPP έχει προσκαλέσει την πρόεδρο της Βουλής για συνέντευξη πάνω από 30 φορές. Προσωπικά το έχω κάνει με μηνύματα, με επίσημες τηλεφωνικές αιτήσεις αλλά και με τη φυσική μου παρουσία στο γραφείο της στο κτήριο της Βουλής. Μας αγνοεί επιδεικτικά. Πριν από λίγες ημέρες της έστειλα ένα email στο οποίο εξήγησα ότι είναι απόλυτα φυσικό να μην επιθυμεί να μας παραχωρήσει συνέντευξη, ωστόσο είναι προσβλητικό και αντιδεοντολογικό να μην μας απαντάει, έστω και αρνητικά, αφού κάθε φορά που την προσκαλούμε δεν κάνουμε άλλα αιτήματα, επειδή δεν θέλουμε να υπάρξει πρόβλημα διπλής κράτησης για την ίδια ημερομηνία όπως μας συνέβη στο παρελθόν.

Μπορείτε να φανταστείτε τι συνέβη.

Ξέρω ότι υπάρχει πολύς κόσμος που υποστηρίζει φανατικά τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και θα σκεφτεί ότι όλα αυτά τα γράφω από πικρία επειδή μας σνομπάρει επιδεικτικά. Η αλήθεια όμως είναι ακριβώς η αντίθετη. Στεναχωριέμαι πάρα πολύ που η πρόεδρος της Βουλής, η οποία ξεκίνησε τις εντελώς απαραίτητες επιτροπές για το χρέος, τις αποζημιώσεις της Siemens και τον έλεγχο των εξοπλιστικών με τη συμπεριφορά της δίνει το δικαίωμα σε όσους αντιτίθενται στα δίκαια τούτα αιτήματα να αντιμετωπίζουν τις υποθέσεις με μια αχλή γραφικότητας. Γραφικότητα που παράγει η ίδια.

Δεν ξέρω αν τώρα που έγραψα αυτές τις γραμμές η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα αποφασίσει να κατατροπώσει και εμένα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη. Το εύχομαι. Σε κάθε άλλη περίπτωση πάντως, επειδή πραγματικά κουβαλάει στις πλάτες της μια σημαντική μερίδα της ελπίδας των Ελλήνων πολιτών, εύχομαι να δει αυτό το βίντεο και να κατανοήσει ότι οι θέσεις της είναι κοφτερά μαχαίρια από μόνες τους και δεν χρειάζεται να κάνει πολλές φιγούρες πριν τα χρησιμοποιήσει, γιατί στο τέλος μπορεί να πάθει αυτό:

*Η φράση «ο δικαστικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό» δεν είναι δική μου ιδέα. Την άκουσα από ένα πρώην της σύντροφο και μου φάνηκε ταιριαστή.