του Μηνά Κωνσταντίνου
Το άρθρο του Δημήτρη Καμπουράκη, «Δεν είναι μια αφελής Αμερικάνα» την περασμένη εβδομάδα τον έβαλε στο στόχαστρο της κριτικής για τα σεξιστικά σχόλια που περιελάμβανε.
Ο ίδιος, αμέσως μετά τις αντιδράσεις και την καταγγελτική ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, δήλωσε στο άρθρο του με τίτλο «Εγώ, ο σεξιστής, ο μισογύνης» πως ένιωσε «οδυνηρότατη έκπληξη» με την «ανακάλυψη ότι στα 57 μου χρόνια ξεπετάχτηκε αίφνης από μέσα μου ένα φρικτό σεξιστικό και μισογύνικο τέρας».
Παρά την προφανή ειρωνεία, ο ίδιος έσπευσε μεν να ζητήσει συγγνώμη, απαντώντας παράλληλα πως εδώ και δεκαετίες δεν έχει προκύψει για τον ίδιο παρόμοια κριτική. Μάλιστα, στο άρθρο του χρησιμοποίησε και το εκκωφαντικό επιχείρημα του τύπου «κι εσείς βαράτε τους μαύρους», ψέγοντας τη Γραμματεία για το γεγονός πως δεν πήρε θέση στο ζήτημα που είχε προκύψει για σεξουαλική παρενόχληση από τον πρέσβη της Βενεζουέλας.
Μέχρι εδώ καλά. Είναι πράγματι κρίμα να κρίνει κανείς έναν άνθρωπο από ένα ατόπημά του, ακόμα και εάν η συγγνώμη που ζητάει ισοδυναμεί με… μισό χέσιμο. Τους ανθρώπους τους κρίνεις από την πορεία τους. Αυτά σκεφτόμουν συζητώντας με φίλους το θέμα που προέκυψε. Ώσπου άκουσα τυχαία απόσπασμα της ραδιοφωνικής εκπομπής του, το οποίο φαίνεται πως κρίθηκε τόσο καλό που ο σταθμός το έκανε και σποτάκι για να τη διαφημίσει.
Εκεί, ο δημοσιογράφος Καμπουράκης αποφάσισε να σχολιάσει τις εκπομπές μαγειρικής με μη σεξιστική διάθεση, αναφέροντας πως «στις εκπομπές μαγειρικής, οι άνδρες είναι πιο πολλοί από τις γυναίκες. (…) Παρατηρώ πως οι μάγειροι είναι κάτι αντρουά τύποι, πλέον».
«Ρε, έλεγα, μήπως, για να ανακατεύονται με την κουζίνα και μ' αυτό, ότι θα ήταν λίγο πιο…» συνεχίζει τον προβληματισμό του ο μη σεξιστής δημοσιογράφος. «Στερεότυπα» του απαντά ο Λυριτζής, χωρίς να τον πτοεί.
Επιμένει ο μη σεξιστής Καμπουράκης, «δεν είναι θέμα στερεοτύπων, βλέπω τώρα κάτι τύπους με κάτι σβέρκους να (!) να πούμε, με κάτι μουστάκες που τις στρίβουν προς τα πάνω, φοράνε την ποδιά και βγαίνουν τα σουρωτήρια, χτυπάνε το αυγό και τα λοιπά…», και συνεχίζει δηλώνοντας πως θα ήθελε τύπους πιο… εκλεπτυσμένους, επειδή αυτοί που βρίσκονται σε τηλεοπτικές κουζίνες του μοιάζουν με νταλικέρηδες.
Ευτυχώς βέβαια, λίγο νωρίτερα μας ενημέρωσε πως του αρέσει να πλένει τα πιάτα, γυναικείες δουλειές δηλαδή, πράγμα που επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά πως ο άνθρωπος δεν είναι σεξιστής.
Η αλήθεια είναι πως έχει δίκιο. Άλλωστε, το απέδειξε και κατά το πέρασμά του από το πρωινό του Μέγκα, εκεί που ο ίδιος ο συνεργάτης του δήλωνε πως «Αν υπήρχε “γραμμή”; Βεβαίως και υπήρχε. Αν υπήρχαν λευκές και μαύρες λίστες καλεσμένων και θεμάτων; Βεβαίως και υπήρχαν. Αν υπήρχαν εναλλαγές στη στήριξη ή στην κριτική απέναντι σε κυβερνήσεις και κόμματα; Βεβαίως και η απάντηση είναι θετική». Τότε που ο κοινωνικός αυτοματισμός μπορούσε με ευκολία να στραφεί είτε κατά των υπαλλήλων του μετρό, είτε κατά των εκπαιδευτικών, είτε οποιασδήποτε άλλης ομάδας ανθρώπων.
Ο Δημήτρης Καμπουράκης, λοιπόν, δεν είναι σεξιστής, δηλαδή δεν είναι από τους ανθρώπους που θα επιτεθεί σε κάποιον με βάση το φύλο του. Ο Δημήτρης Καμπουράκης είναι ικανός να επιτεθεί και σε άλλες κοινωνικές ομάδες, πότε γιατί το επιβάλλει η «γραμμή», πότε «για να γελάσουμε». Πάντα όμως ανεξαρτήτως φύλου.