του Νίκου Μπογιόπουλου

(αναδημοσίευση από τον Ημεροδρόμο με την άδεια του συγγραφέα)

  • Απ’ όταν ο Καραμανλής παραλάμβανε την διακυβέρνηση της χώρας από τον Φαίδωνα Γκιζίκη και ορκιζόταν ενώπιόν του, ενώπιον, δηλαδή, του ίδιου ανθρώπου που μετά τον Πολυτεχνείο και λόγω του Πολυτεχνείου διοριζόταν «Πρόεδρος της Δημοκρατίας» της χούντας.
  • Απ’ όταν, ανήμερα της πορείας του Πολυτεχνείου (1980) δολοφονούνταν ο Κουμής και η Κανελλοπούλου. Και από τη θέση που κάθεται σήμερα ο Μητσοτάκης, ο τότε πρωθυπουργός Ράλλης αθώωνε την Αστυνομία, λέγοντας για τους φόνους: «Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη»….
  • Απ όταν ο άλλος αρχηγός της παράταξης του Μητσοτάκη, ο Αβέρωφ, δήλωνε (Επίκαιρα, 10/5/1979) για το Πολυτεχνείο: “…Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας, λόγω ανύπαρκτων «πολυαρίθμων νεκρών», να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…”.
  • Απ΄όταν ο σημερινός αντιπρόεδρος του Μητσοτάκη, ο Γεωργιάδης, επαναλάμβανε – με πάθος – τα του Αβέρωφ μόλις προ διετίας, ενώ ήδη από την εποχή του ΛΑΟΣ διατράνωνε: “Δεν αντέχω τα παραμύθια. Δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός στο Πολυτεχνείο. Ούτε ένας”… 
  • Απ’ όταν τα “μπουμπούκια” της βασιλοχουντικής Εθνικής Παρατάξεως του ’77 ενσωματώνονταν το 1981 στην ΝΔ και βουλευτής του κόμματος του οποίου προίσταται σήμερα ο Μητσοτάκης, εκλέγετο ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της “Εθνικής Παράταξης”, ο Σπύρος Θεοτόκης.
  • Κι απ’ όταν ο σημερινός υπουργός του Μητσοτάκη, ο Βορίδης, τον Μάρτη του 1985, παραλάμβανε από τον καταδικασμένο σήμερα ναζί Μιχαλολιάκο την ηγεσία της νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος, δηλαδή, του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
Θα το επαναλάβουμε: Οι αγώνες της παράταξης του κ.Μητσοτάκη (και) για το Πολυτεχνείο, είναι – δυστυχώς για τον κ.Μητσοτάκη – γνωστότατοι…