Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας ορίζεται «ευρεία ή συστηματική επίθεση εναντίον αμάχου πληθυσμού» που προκαλεί «ηθικό σοκ» στην Ανθρωπότητα – στις σημερινές συνθήκες ίσως εδώ θα έπρεπε να προστεθεί: εάν και εφόσον αυτή μπορέσει να το διακρίνει. Ο όρος γεννήθηκε για να περιγράψει την Γενοκτονία των Χριστιανικών Πληθυσμών της Τουρκίας, το 1922, αρχικά γνωστή ως Γενοκτονία των Αρμενίων. Και χρειάζεται σήμερα να χρησιμοποιηθεί για την συνεχιζόμενη επιβολή αμερικανικών κυρώσεων, με άμεσες επιπτώσεις στην Υγεία κυριολεκτικά δεκάδων λαών, στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, ορατών ξανά, μετά την απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (World Health Organisation, WHO).
Ας τα θυμίσουμε εν τάχει: οι ΗΠΑ έχουν μονομερώς επιβάλλει οκτώ χιλιάδες (8.000) μέτρα οικονομικών κυρώσεων σε τριανταεννέα (39) χώρες του πλανήτη, στις οποίες κατοικεί το ένα τρίτο του ανθρώπινου πληθυσμού της Γης. Αν ως τώρα αυτό θεωρούνταν ζήτημα που κυρίως αφορά τις οικονομίες αυτών των κρατών, που πλήττει τα νομίσματα, τις εισαγωγές και τις εξαγωγές τους και τη σταθερότητα του πολιτεύματος, σήμερα, εν μέσω Παγκόσμιας Πανδημίας, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές κινδυνεύουν και, με βεβαιότητα, χιλιάδες χάνονται εξ αιτίας ακριβώς των αμερικανικών κυρώσεων.
Ακόμη και αν κάποιος θεωρεί ότι οι κυρώσεις δεν πλήττουν τον τομέα των εισαγωγών φαρμάκων, σήμερα αφαιρούν ζωές, όπως ξεκάθαρα δείχνει η περίπτωση του Ιράν. Λόγω των κυρώσεων, ειδικά στον τραπεζικό τομέα, και της αδυναμίας ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων, το Ιράν άργησε πολύ να εισάγει τα ιατρικά τεστ για την επιδημία COVID-19. «Πολλές διεθνείς εταιρίες μας διαβεβαιώνουν ότι μπορούν άμεσα να μας προμηθεύσουν τα διαγνωστικά εργαλεία (kits) αλλά δεν είμαστε σε θέση να τις πληρώσουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στο ανθρώπινο κόστος των κυρώσεων, ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Εισαγωγέων Ιατρικού Υλικού του Ιράν, Ραμίν Φαλάχ. Υπολογίζεται ότι η μεγάλη καθυστέρηση στην εισαγωγή οδήγησε ε 34 θανάτους και 388 νέα κρούσματα, ενώ, βάσει των στατιστικών μοντέλων, επηρέασε περίπου 18.000 Ιρανούς.
Τα θύματα των οικονομικών κυρώσεων στην επιδημία είναι πολλά και μετρούνται με συγκεκριμένους, αριθμημένους θανάτους. Δεν μιλάμε πια μόνο για υποδομές, φτώχεια, καθαρότητα νερού, θέρμανση, παιδεία και, έτσι γενικώς, υγεία μεγάλων πληθυσμών, που θίγονται από τις κυρώσεις. Μιλούμε για συγκεκριμένη έκθεση σε συγκεκριμένο θανάσιμο ιό, και για ηθελημένη αφαίρεση από περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού του πλανήτη όσων έχει ανάγκη για να πολεμήσει την Πανδημία. Και μάλιστα σε ένα υπόβαθρο ήδη βεβαρυμένο: αμφιβάλλει κανείς ότι οι φτωχότεροι πληθυσμοί των κρατών που υπόκεινται σε αμερικάνικες κυρώσεις, του Ιράν, του Ιράκ, της Βενεζουέλας, της Νικαράγουας, της Ζιμπάμπουε, και τόσων άλλων, είναι ήδη πιο καταβεβλημένοι, πιο εκτεθειμένοι σε μικροβιακό φορτίο, πιο «ευαίσθητες ομάδες»; Αμφιβάλει κανείς για τις συνέπειες των κυρώσεων των ΗΠΑ, σήμερα, στην υγεία των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, ή σε χώρες σαν το Μάλι, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, τη Γουινέα-Μπισσάου, το Λάος;
Ενδεικτικά, οι χώρες που αναφέρονται, μαζί με πολλές ακόμη, υποβάλλονται σε κυρώσεις που περιλαμβάνουν και το χλώριο, λόγω της διπλής του χρήσης – όντως έχει και στρατιωτικές χρήσεις, όχι όμως τόσο σημαντικές όσο το καθαρό νερό και ο ιατρικός εξοπλισμός, ή ακόμη και οι μπαταρίες, που εξαρτώνται από την ύπαρξή του. Νοσοκομεία χωρίς χλώριο, νερό χωρίς χλωρίωση, ιατρικά μηχανήματα χωρίς μπαταρίες, και νέα προσθήκη στα προβλήματα, ο κορονοϊός. Η εξίσωση είναι απλή και πολύ εύκολο να δεις το αποτέλεσμα.
Και, φυσικά, οι κυρώσεις δεν βλάπτουν, δεν αγγίζουν καν, τις ελίτ, αν υποθέσουμε ότι αυτές υπάρχουν, όπως τις εννοούμε στη Δύση, σε όλες αυτές τις χώρες. Οι κυρώσεις βλάπτουν και, κάποτε, όπως τώρα, εξολοθρεύουν τους πιο αδύναμους, τους φτωχότερους, τους περισσότερο εκτεθειμένους. Και, αυτοί, στις περισσότερες χώρες που πλήττουν οι αμερικάνικες κυρώσεις είναι οι ιθαγενείς πληθυσμοί, των οποίων η γενοκτονία συνεχίζεται με πολλούς, υπόγειους αλλά ιδιαίτερα δραστικούς τρόπους.
Ακόμη περισσότερο, τα προβλήματα που προκαλούν στις υποδομές αυτές οι κυρώσεις, σημαίνει ότι τα νοσοκομεία των κρατών που τις έχουν υποστεί υπολειτουργούν, το ιατρικό και φαρμακευτικό υλικό δεν αρκεί, και, μάλιστα, όπως δείχνει το παράδειγμα του Ιράν, δεν μπορεί να αγοραστεί ακόμη κι αν υπάρχουν τα χρήματα, διότι οι λογαριασμοί είναι δεσμευμένοι -, ιατρικά κέντρα και προγράμματα παροχής υπηρεσιών υγείας καταργούνται στην πράξη,
Πριν καν ξεκινήσει η επιδημία, το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών (Center for Economic and Policy Research) υπολόγιζε ότι την περίοδο 2017- 2019, στην Βενεζουέλα πέθαναν περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι λόγω των κυρώσεων, στη Βόρειο Κορέα 4.000, εκ των οποίων 3.193 παιδιά κάτω των πέντε ετών. Και ας μη μιλήσουμε για το Ιράκ, που, από το 1995 και την έναρξη της επιβολής αμερικανικών κυρώσεων μετρούνται, αποκλειστικά εξ αυτών, 576.000 θάνατοι ανηλίκων.
Οι αριθμοί που θα δουν τη δημοσιότητα όταν η επιδημία τεθεί υπό έλεγχο, είναι βέβαιο ότι θα ξεπερνούν κατά πολύ τους ετήσιους θανάτους από οποιαδήποτε άλλη παρενέργεια της επιβολής κυρώσεων.
Οι ΗΠΑ σήμερα, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, διαπράττουν ένα ξεκάθαρο, ορατό και αποτελεσματικότατο Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας, που χάνεται μες στο διεθνή πανικό και την ανησυχία εκείνων που έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν επαρκώς την επιδημία.