Μετά τον κ.Μειμαράκη (που τον στηρίζει), μετά τον κύριο Σταύρο Θεοδωράκη (που τον στηρίζει), μετά τον κύριο Στουρνάρα (που τον στηρίζει), μετά τους κκ.Βορίδη, Γεωργιάδη, Ψαριανό, Γιακουμάτο, Χαρδούβελη, Σαμαρά, Βενιζέλο (που τον στηρίζουν και ψηφίζουν μαζί του), μετά την κυρία Βούλτεψη – το μαλλί πως είναι;- (που τον στηρίζει), ο κ.Τσίπρας επικαλέστηκε χτες και έναν ακόμα για να αποδείξει πόσο δίκιο έχει να ακολουθεί την πολιτική που ακολουθεί. Επικαλέστηκε τον… Λένιν.
του Νίκου Μπογιόπουλου
«Οι συμβιβασμοί είναι στοιχείο και της επαναστατικής τακτικής. Το έγραψε και ο Λένιν στο βιβλίο του “Αριστερισμός, η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού”», είπε ο κ.Τσίπρας. Το είπε στην συνέντευξή στο ρ/σ «Στο Κόκκινο» για να δικαιολογήσει την φαντασμαγορικών διαστάσεων κωλοτούμπα του, ανάφερι ο Νίκος Μπογιόπουλος σε άρθρο του στον «ημεροδρόμο».
Λόγω του ότι η συνέντευξη ήταν ραδιοφωνική δεν ξέρουμε αν ο πρωθυπουργός, τη στιγμή που αναζήτησε την δικαίωση του στον… Λένιν, είχε κοκκινίσει μια στάλα από ντροπή. Προσωπικά αμφιβάλουμε.
Ο… επαναστάτης, λοιπόν, πρωθυπουργός, αυτός που θα καταργούσε σε ένα νόμο με ένα άρθρο τα Μνημόνια, αλλά τώρα φέρνει σε ένα νόμο με ένα άρθρο το τρίτο και χειρότερο Μνημόνιο, αυτός που δεν υπάρχει χαμερπής υπαλληλάκος της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας που να μην του φιλοτεχνεί προφίλ «αριστερού εθνάρχη», τι μας λέει; Ότι η προδοσία της αλήθειας και του δίκιου συνιστά συμβιβασμό… επαναστατικού τύπου!
Δυστυχώς για τον κ.Τσίπρα, αυτός που του «σφύριξε» το απόσπασμα από το βιβλίο του Λένιν, το οποίο και ανέφερε στη συνέντευξή του, είναι εξίσου αδιάβαστος με τον πρωθυπουργό.
Απόδειξη: Επειδή ο Λένιν κάτι είχε ακούσει για τους Κερένσκι (σσ: το μικρό όνομα του Κερένσκι ήταν «Αλέξανδρος»), τους πρώην, τους νυν και τους επόμενους Αλέξανδρους Κερένσκι, γι’ αυτό στον «Αριστερισμό», κάτω ακριβώς από το παράδειγμα με τους ληστές στο οποίο αναζήτησε καταφύγιο ο κ.Τσίπρας, ο Λένιν φροντίζει να ξεκαθαρίζει τη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που δίνει τα λεφτά του στον ληστή για να σώσει τη ζωή του και σε αυτόν που αποτελεί συνένοχο του ληστή.
Η συνέχεια του άρθρου του Ν. Μπογιόπουλου ΕΔΩ