Στο πλαίσιο της περιοδείας του στη Χαλκιδική, ο πρόεδρος της ΝΔ δήλωσε πως το κόμμα του θα στηρίξει «την ταυτόχρονη ευημερία της επιχείρησης μαζί με τους εργαζομένους», χωρίς να κάνει αναφορά σε θεσμοθέτηση που θα επιβάλει στους εργοδότες την τήρηση των εργασιακών δικαιωμάτων.
«Το τελευταίο που θα ακούσετε από εμένα είναι ψεύτικες υποσχέσεις και ανέξοδες δεσμεύσεις για πράγματα τα οποία δεν θα γίνουν την επόμενη μέρα. Εμείς θα μειώσουμε τους φόρους για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Έλληνες και αυτό αποτελεί αδιαπραγμάτευτη δέσμευση. Δεν είναι κάτι που το λέμε επειδή ακούγεται ωραίο πολιτικά. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας
Θέλουμε να δώσουμε δύναμη στην ιδιωτική οικονομία, να φέρουμε νέες επενδύσεις στον τόπο, να αξιοποιήσουμε όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τουρισμό, στον πολιτισμό, στον ορυκτό πλούτο. Το δικό μας πρόγραμμα είναι πρόγραμμα απελευθέρωσης των υγιών δυνάμεων της Ελλάδος. Θα σαρώσουμε τα γραφειοκρατικά εμπόδια τα οποία εμποδίζουν τον κάθε επιχειρηματία, από το μικρό μαγαζί της γειτονιάς μέχρι τη μεγάλη ξενοδοχειακή επένδυση από το να επενδύσουν στον τόπο.
Θα απαιτήσω από τους επιχειρηματίες, σε αντάλλαγμα για την διευκόλυνση που θα τους παρέχουμε -δηλαδή χαμηλότερους φόρους, βοήθεια στις αδειοδοτήσεις, βοήθεια στη ρευστότητα- να σέβονται τους εργαζόμενους και να μην τους εκμεταλλεύονται Για εμάς, η στήριξη του κόσμου της εργασίας, η ταυτόχρονη ευημερία της επιχείρησης μαζί με τους εργαζομένους, είναι κεντρική προτεραιότητα στο πρόγραμμά μας».
Απευθυνόμενος στους αγρότες ο Κ. Μητσοτάκης ζήτησε ισχυρή εντολή ώστε να μπορέσει να διαπραγματευτεί κρίσιμα ζητήματα όπως η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2021 -2027, ενώ , δεσμεύθηκε ότι με τον πρώτο νόμο της νέας κυβέρνησης το πανεπιστημιακό άσυλο θα καταργηθεί και θα μπει ένα τέλος στο άβατο των πανεπιστημίων. Παράλληλα ξεκαθάρισε ότι πρώτη προτεραιότητα θα είναι η ενίσχυση της ειδικής αγωγής και οι προσλήψεις τακτικού προσωπικού στα συγκεκριμένα σχολεία διότι όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «η ευαισθησία μιας κοινωνίας κρίνεται τελικά από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πιο αδύναμους».