του Κώστα Εφήμερου
Σε μια αποστροφή του μάλιστα υποστήριξε ότι τον Μάιο του 2008 ο Μπόμπ Τράα ως απεσταλμένος του ΔΝΤ στην Ελλάδα είχε υπολογίσει το ελληνικό χρέος πάνω από 800% επί του ΑΕΠ αλλά «τον παρακαλέσαμε να μην το δημοσιεύσει». Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο Προβόπουλος τότε δεν ήταν διοικητής της ΤτΕ και εδώ γεννιόνται πολλά ερωτηματικά…
Θυμίζουμε ότι ο κύριος Προβόπουλος διορίστηκε από τον Κώστα Καραμανλή διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στις 20 Ιουνίου του 2008, δηλαδή ένα μήνα αφού κατάφερε να πετύχει τη μη δημοσίευση της έκθεσης του ΔΝΤ και δύο μήνες πριν η Τράπεζα Πειραιώς, της οποίας ήταν αντιπρόεδρος και μέτοχος αλλάξει τους κανόνες σχετικά με τα πακέτα αποζημιώσεων των μελών του Δ.Σ. Τις αμέσως επόμενες ημέρες μετά την επίσκεψη Τράα στην Αθήνα σε μια κλειστή συνεδρίαση στην Τράπεζα Πειραιώς αποφασίστηκε η προσφορά 3,4 εκατομμυρίων ευρώ στον Γιώργο Προβόπουλο ως αποζημίωση για τις υπηρεσίες του. Ακόμα και έτσι όμως την στιγμή που παραιτήθηκε από την Πειραιώς χρωστούσε 4,6 εκατομμύρια ευρώ στην τράπεζα ως μέτοχος. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο κύριος Προβόπουλος διορίστηκε κεντρικός τραπεζίτης ενώ ακόμα δεν είχε πουλήσει τις μετοχές του δημιουργώντας ένα πρωτοφανές τραπεζικό φαινόμενο όπου ο ελεγκτής και ο ελεγχόμενος ήταν ο ίδιος άνθρωπος.
Το μαθηματικό πρόβλημα
«Το 2008, όταν άρχισαν να φαίνονται τα σημάδια της κρίσης» είπε ο Προβόπουλος στο ΣΕΒΤ «το λεγόμενο αναλογιστικό χρέος των ασφαλιστικών ταμείων ήταν της τάξης του 400% του ΑΕΠ. Αυτό είναι ένα αφανές χρέος, το οποίο κανονικά θα έπρεπε να προστεθεί στο χρέος το κανονικό, που το καταγράφαμε στατιστικά και επισήμως, που ήταν 120-130%. Και θυμάμαι τον Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, ο οποίος είχε σταλεί τότε από το ΔΝΤ να κάνει μια έκθεση για την ελληνική οικονομία, είχε υπολογίσει ότι το χρέος κάθε μορφής του ελληνικού κράτους, της ελληνικής οικονομίας, ήταν πάνω από 800% του ΑΕΠ και τον παρακαλέσαμε να μην το δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός αν το δημοσίευε. Αλλά αυτή ήταν η πραγματικότητα και κάνανε πως δεν τη βλέπανε».
Καταρχάς όταν μιλάμε για αναλογιστικό χρέος για ποια περίοδο αναφερόμαστε; Γιατί το αναλογιστικό χρέος προκύπτει από προβολές και υπολογισμούς προκειμένου να υπολογιστεί η μακροπρόθεσμη επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων. Οπότε αφενός κάνει εντύπωση η φράση «το οποίο κανονικά θα έπρεπε να προστεθεί στο κανονικό χρέος» αφού το χρέος είναι πραγματικό και πεπερασμένο και αφετέρου ακόμα και αν θα έπρεπε να μπορείς να προσθέσεις πραγματικό χρέος με υποτιθέμενο μελλοντικό χρέος θα πρέπει και να το κατανέμεις με βάση την περίοδο της αναλογικότητας. Με απλά λόγια το ερώτημα που προκύπτει είναι: Δηλαδή το 400% ήταν για το 2008 μόνο; Και αν ναι γιατί δεν κατέρρευσαν τότε τα ασφαλιστικά ταμεία;
Προφανώς ο Προβόπουλος κάνει εδώ ένα περίεργο λογικό ακροβατισμό αλλά ας πάμε παρακάτω. Αν προσθέσουμε τα 400% με τα 130% το άθροισμα απέχει και πάλι πολύ από την υποτιθέμενη εκτίμηση του Τράα περί ελληνικού πραγματικού χρέους της τάξης του 800%.
Η υπερβολική πειθώ του Γιώργου Προβόπουλου
Άσχετα με τα προβληματικά μαθηματικά το μείζον ζήτημα παραμένει ο ισχυρισμός του τραπεζίτη ότι έπεισε τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ να μην αποκαλύψει τα πραγματικά στοιχεία επειδή σε αυτή την περίπτωση θα προκαλείτο χάος στην ελληνική οικονομία. Με ποια ιδιότητα είχε πρόσβαση και μάλιστα τόσο επιδραστικό λόγο ο Προβόπουλος στο ΔΝΤ; Ως αντιπρόεδρος της Πειραιώς; Ως μελλοντικός κεντρικός τραπεζίτης; Πόσο καιρό πριν είχε συμφωνηθεί να αναλάβει την ΤτΕ και από πόσο καιρό πριν την ανάληψη της θέσης του ασκούσε άτυπα τα νέα του καθήκοντα;
Και αν δεχτούμε ότι με κάποιο τρόπο απαντιούνται τα παραπάνω ερωτήματα ποιος είναι ο ρόλος του ΔΝΤ στα λεγόμενα Greek Statistics τα οποία σοκαρισμένοι ανακάλυψαν οι «Θεσμοί» το 2010; Γιατί οι ρυθμιστές της αγοράς επέτρεψαν την συνέχιση του τεράστιου δανεισμού της ελληνικής κυβέρνησης, ύψους άνω των 58 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2010 την ώρα που γνώριζαν την πραγματική κατάσταση της οικονομία; Σας θυμίζουμε ότι λίγους μόλις μήνες μετά την επίσκεψη Τράα στην Αθήνα, στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, κατέρρευσε σε μια νύχτα η Leahman Brothers, δημιουργώντας το ντόμινο της παγκόσμιας ύφεσης της οικονομίας. Ήταν τότε που ο Γιώργος Προβόπουλος διαβεβαίωνε τους πάντες ότι η Ελλάδα δεν κινδύνευε εξαιτίας της μικρής της έκθεσης σε τοξικά ομόλογα. Ομαδική αμνησία έπαθαν οι Τράα και Προβόπουλος και δεν θυμόντουσαν τι είχαν «ανακαλύψει» 4 μήνες νωρίτερα;
Ο ελεγχόμενος τραπεζίτης που επιβραβεύεται
Ο Γιώργος Προβόπουλος βρίσκεται σήμερα στη θέση του προέδρου του Βουλγαρικού τμήματος της Eurobank (Post Bank) η οποία φαίνεται ότι λειτουργεί κάποιο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα ελεγχόμενων τραπεζιτών αφού και η Αναστασία Σακελλαρίου, η πρώην διευθύνουσα σύμβουλος του ΤΧΣ που εναντίον της έχουν απαγγελθεί κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα για το ρόλο που έπαιξε στο σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου βρήκε μια ζεστή θέση στο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Η κυρία Σακελλαρίου δηλαδή επέστρεψε κατά κάποιο τρόπο στο ΤΤ (το βουλγαρικό τμήμα του οποίου διοικεί ο Προβόπουλος) που απορροφήθηκε από τη Eurobank στη θέση του Senior Advisor του ομίλου Λάτση.
Και ο Γιώργος Προβόπουλος όμως έχει πάρε δώσε με την ελληνική δικαιοσύνη αφού λίγο μετά την αντικατάσταση του από τον Γιάννη Στουρνάρα οι οικονομικοί εισαγγελείς Αθανασίου και Μπρής τον κάλεσαν να καταθέσει με την ιδιότητα του υπόπτου για την τέλεση του κακουργήματος της απιστίας σχετικά με το ρόλο που έπαιξε ως κεντρικός τραπεζίτης στην υπόθεση της πώλησης της Proton Bank στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Το πόρισμα του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος, Γιώργου Καλούδη, που συντάσσεται τον Μάιο του 2013 κάνει σαφείς νύξεις για την αποτελεσματικότητα (αν όχι το ρόλο) του Προβόπουλου στην υπόθεση της Proton Bank (από τον φίλο του και πρώην συνέταιρο Μιχάλη Σάλλα προς τον Λαυρεντιάδη) αναφέροντας ότι «η μεταβίβαση της PROTON στον Λ.Λ. έγινε στην τιμή των €3,6 ανά μετοχή, ενώ η χρηματιστηριακή τιμή της μετοχής ήταν €1,96, ήτοι premium της τάξης των €32 εκ. γεγονός που αν και επισημαίνεται στο από 29-3-2010 Εισηγητικό Σημείωμα, δεν αποτέλεσε τροχοπέδη για την έγκριση της μεταβίβασης από την ΤτΕ» και ποιο κάτω «Έχοντας υπόψη ότι το έγκλημα της απιστίας του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα με περιουσιακή ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ δύναται να τελεσθεί […] καθότι η ΤτΕ κατά τη διάρκεια ελέγχου λειτουργίας του πιστωτικού ιδρύματος δύναται να ανακαλεί την άδεια λειτουργίας του αν αυτό αδυνατεί ή αρνείται να αυξήσει τα ίδια κεφάλαια του. Στην προκειμένη περίπτωση παρότι στην από 29-3-2010 εισήγηση αναφέρεται ως προϋπόθεση αξιολόγησης του Λαυρεντιάδη ως βασικού μετόχου της Proton η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 150 εκατ. ευρώ τους επόμενους 6 μήνες, αυτή δεν έλαβε χώρα ποτέ χωρίς καμία κύρωση εκ μέρους της ΤτΕ».
Για την ιστορία η Proton Bank γίνεται η πρώτη τράπεζα που διασώζεται από την ελληνική κυβέρνηση με κόστος που υπερβαίνει το 1,3 δισεκατομμύριο ευρώ. Ποσό που σίγουρα ξεπερνάει το όριο των 30.000€ ζημίας για να στοιχειοθετηθεί η «απιστία».
Και ο Βγενόπουλος στο ίδιο πλάνο
Κατά την διερεύνηση του σκανδάλου του Βατοπεδίου αποκαλύφθηκε ότι η Marfin Popular Bank, κυπριακό τότε παρακλάδι της Marfin Egnatia Bank του Ανδρέα Βγενόπουλου, είχε χορηγήσει προβληματικά δάνεια προς τη μονή 150 εκατομμυρίων ευρώ. Η βουλευτική επιτροπή που ανέλαβε την διερεύνηση της υπόθεσης διαπίστωσε ότι η Τράπεζα του Βγενόπουλου ακολουθούσε «ενδεχομένως προβληματικές πρακτικές δανεισμού που έφτασε το 1,8 δισ. ευρώ προς φυσικά και νομικά πρόσωπα που συνδέονται με την τράπεζα». Η αποκάλυψη αυτή οδήγησε την κλήση του Προβόπουλου στην επιτροπή το 2010 προκειμένου να εξηγήσει για ποιο λόγο η ΤτΕ δεν προέβη στις απαραίτητες ενέργειες ελέγχου και στην επιβολή κυρώσεων προς την Marfin. Ο Προβόπουλος τότε υποστήριξε ότι είχαν επιβληθεί εγκαίρως κυρώσεις σε όλες τις περιπτώσεις που διαπιστώθηκαν παραβάσεις αλλά είχε παραλείψει να αναφέρει το πόρισμα που είχε συνταθεί ήδη απότο 2009 από κοινού μεταξύ κεντρικών τραπεζών Ελλάδας και Κύπρου το οποίο κατέληγε σε σοβαρές κατηγορίες σχετικά με τη λειτουργία της Marfin και τα δάνεια που χορηγούσε.
Στο πόρισμα της επιτροπής της Βουλής για το σκάνδαλο Βατοπεδίου αναφέρεται ρητά ότι «οι βουλευτές της επιτροπής είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι από την ανεκτικότητα που επέδειξε η Τράπεζα της Ελλάδος» ενώ ο πρόεδρός της, Δημήτρης Τσιρώνης (τότε βουλευτής ΠΑΣΟΚ) είχε στείλει επιστολή στον Άρειο Πάγο ζητώντας την διεξαγωγή έρευνας. Ο Τσιρώνης στην επιστολή αυτή υποστήριζε ότι η Marfin και η MIG (η οποία έπαιρνε δάνεια εκατομμυρίων από την Marfin) είχαν τόσο κοινά στελέχη στη διοίκηση τους όσο και πολλούς κοινούς μετόχους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται τεράστια αλληλεξάρτηση και συγκέντρωση κινδύνου. Ο Προβόπουλος όμως ως κεντρικός τραπεζίτης απάντησε ότι «δεν προκύπτει ότι η MIG ασκεί επιρροή επί των δύο τραπεζών (Egnatia και Popular), ούτε αυτές υπάγονται σε ενιαία διεύθυνση».
Και μια ωραία σύμπτωση που θα σας διασκεδάσει: Ο Γιώργος Προβόπουλος κλείνει την απάντησή του προς τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου σχετικά με την επιστολή Τσιρώνη γράφοντας ότι «εάν με οποιονδήποτε τρόπο (οι ισχυρισμοί του Τσιρώνη) ελάμβαναν δημοσιότητα θα ήταν -ιδιαίτερα στην σημερινή συγκυρία- και πολύ επικίνδυνοι».
Και όπως φαντάζεστε ο κύριος Προβόπουλος τα κατάφερε και πάλι. Η επιστολή του κθρίου Τσιρώνη δεν είδε το φως της δημοσιότητας παρά μόνο 3 χρόνια αργότερα, ενώ η φερόμενη έκθεση του Μπόμπ Τράα για τα 800% πραγματικού ελληνικού χρέους δεν δημοσιεύτηκε ποτε.
Λαϊκισμός
Αφού ο κύριος Προβόπουλος νιώθει άνετα να προσθέτει αναλογιστικά και τρέχοντα χρέη μπορείτε και εσείς να κάνετε μια πρόσθεση: Αθροίστε τις ζημιές που είδαμε στο ρεπορτάζ από την Proton και την Marfin μαζί με τα χρήματα που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών μόνο για την περίοδο που διοικητής ήταν ο κύριος Προβόπουλος μαζί και με τα θαλασσοδάνεια που προσφέρθηκαν σε ημέτερους και εκδότες κατά την περίοδο που ρυθμιστικό έλεγχο είχε μόνο αυτός και έπειτα δοκιμάστε να κάνετε μια «αναλογιστική υπόθεση». Είναι αυτά τα περίπου 80 δισ. ευρώ περισσότερα από τα 28 δισ. ευρώ μέτρων που έχει αναλάβει να πληρώσει ο χαμηλόμισθος και ο χαμηλοσυνταξιούχος την τελευταία εξαετία;
Και τώρα πείτε μου: Θέλετε στα αλήθεια να γράψω σε αυτό το ρεπορτάζ και τις προτάσεις του κυρίου Προβόπουλου για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας;
Διαβάστε επίσης: