του Νίκου Μπογιόπουλου
αναδημοσίευση από τον Ημεροδρόμο με την άδεια του συγγραφέα
Ο Σκάι.
Ο Σκάι απ΄ όπου ο Πορτοσάλτε, τις μέρες της δολοφονίας του Φύσσα, νουθετούσε τον Κασιδιάρη να βρει ένα τρόπο η Χρυσή Αυγή ώστε να μην την πιάνουν στο στόμα τους αυτοί που την… κακολογούν.
Θυμηθείτε:
Ο Σκάι.
Ο Σκάι από όπου ο Ντάισελμπλουμ πληροφορήθηκε εξ εγκύρων πηγών (Πορτοσάλτε) ότι στην Ελλάδα χρεοκοπήσαμε όχι γιατί ταΐζουμε τρωκτικά εφοπλιστές και βδέλες τραπεζίτες, αλλά γιατί «τα τρώγαμε στις πουτάνες».
Θυμηθείτε:
Ο Σκάι. Του ιδίου συγκροτήματος με την Καθημερινή. Από την οποία Καθημερινή μάθαμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια «ευκαιρία» για τη… δημοκρατία
Ο Σκάι. Και η Καθημερινή. Στην οποία διαβάσαμε ότι η χούντα των συνταγματαρχών είχε «πλατιά αποδοχή», ότι επί των ημερών της «πολλές τέχνες άνθησαν», ότι συνέτεινε (η χούντα) στην «επιτάχυνση» του «πολιτικού και κοινωνικού εκσυγχρονισμού», ότι βοήθησε (η χούντα) την «ενίσχυση της τάσης των ανθρώπων για αναζήτηση της ευτυχίας στην ιδιωτική σφαίρα» και ότι, τέλος πάντων, η χούντα«υπήρξε ένα μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία» (για όποιον θέλει να θυμηθεί καλύτερα, εδώ)
Ο Σκάι. Και η Καθημερινή. Που ενώ στις 9/2/2017 τα χιτλεροειδή της Χρυσής Αυγής έγραφαν για τον Μπελογιάννη αυτά:
«Η λογική λέει ότι το να τιμάται από το Κοινοβούλιο μας Χώρας ένας καταδικασμένος για κατασκοπεία εναντίον της Πατρίδος του αποτελεί όχι απλώς μη υπαρκτό φαινόμενο αλλά μακάβρια φαντασίωση προσβολής της Ιστορικής Μνήμης»,
εκείνη, τρεις μέρες αργότερα, στις 12/2/2017, έγραφε τα ίδια, έτσι:
«Αξίζει την τιμή;
Η Βουλή, πληροφορούμαι, ετοιμάζεται να τιμήσει τη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη. Μάλλον από λεπτότητα στη μνήμη του νεκρού (διότι ο Μπελογιάννης αγωνιζόταν για να καταργήσει τη Βουλή…), η εκδήλωση δεν θα γίνει στο γνωστό κτίριο που δεσπόζει της πλατείας Συντάγματος, αλλά στην Αμαλιάδα, τόπο καταγωγής του Μπελογιάννη. Ωστόσο, ο Μπελογιάννης καταδικάστηκε για κατασκοπεία εις βάρος της πατρίδας του και εξ όσων γνωρίζω δεν έχει υπάρξει ποτέ αναθεώρηση της δίκης. Μπορεί, λοιπόν, η θανατική ποινή που του επιβλήθηκε τότε να ήταν σκληρή και, ενδεχομένως, άδικη· όμως η καταδίκη του ήταν δίκαια και εξακολουθεί να ισχύει. Δεν είναι παράλογο η Βουλή να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του;»
Ο Σκάι. Εκεί απ’ όπου εκστομίστηκαν οι θεωρίες περί «σοβαρότερης» Χρυσής Αυγής.
Θυμηθείτε:
Ε, λοιπόν, ναι. Ο Σκάι και οι πρωταγωνιστές του είναι, που στα διαλείμματα των ιαχών τους υπέρ Μνημονίων και «μένουμε Ευρώπη», όταν ρίχνουν και μερικές… φιλανθρωπίες του τύπου «όλοι μαζί μπορούμε» (για να βοηθήσουν εκείνους που προηγουμένως καταστράφηκαν από τα λατρεμένα – στον Σκάι– Μνημόνια), φροντίζουν να κάνουν τι νομίζετε;
Στο τέλος των εκδηλώσεών τους, όπως η προχτεσινή στο Καλλιμάρμαρο, φροντίζουν – και μετά το διαφημίζουν κιόλας – να τραγουδούν όλοι μαζί (νομίζουν ότι μπορούνε) το… «δεν θα περάσει ο φασισμός»!
Μετά δηλαδή από τα «σοβαρότερη Χρυσή Αυγή» και μετά από εκείνα τα αχ κύριε Κασιδιάρη μου τι κρίμα να σας πιάνουν στο στόμα τους, πάρτε κι ένα «δεν θα περάσει ο φασισμός» (!) να τo‘χετε μέχρι το επόμενο Survivor…
Τέτοια… «αντιφασιστική» ξεδιαντροπιά. Διότι δύσκολο πράγμα η ντροπή. Καθότι δείγμα ανθρωπιάς. Κι άμα την ντροπή δεν την έχεις, και όλου του κόσμου τα «όλοι μαζί μπορούμε»να επικαλεστείς για να την αποκτήσεις, πάλι ξεδιάντροπος θα είσαι.