Αυτή ήταν η απολογία του Παναγιώτη Ηλιόπουλου σήμερα στο δικαστήριο. Όταν είπε ότι δεν γνώριζε για τη δολοφονία του Λουκμάν, μέχρι να το μάθει από τη δικογραφία, ήταν μία από τις πολλές στιγμές που το ακροατήριο αντέδρασε, με μια αντίδραση που ισορροπούσε μεταξύ ειρωνείας και αγανάκτησης.

Ξεκίνησε λοιπόν την απολογία του επικαλούμενος (φευ) τον Σωκράτη, για να πει ότι η καλύτερη απολογία του είναι η ίδια η ζωή του. Κι εκεί που περιμένεις να ακούσεις πώς θα συνεχίσει αυτό, λέει ότι αυτή την ομιλία θέλει να ακούσουν τα παιδιά και τα εγγόνια του, η κόρη του που “έκανε τα πρώτα της βήματα κρατώντας τα κάγκελα του Κορυδαλλού”, για να μάθουν ότι αδίκως τον κατηγορούσαν ότι είναι φασίστας και ναζιστής.

Αντιγράφω από το Golden Dawn Watch:

https://www.facebook.com/Goldendawnwatch/posts/2719461901431499?__tn__=K-R

 

Πρ: Το τατουάζ το έχετε;
Ηλ: Όχι.
Πρ: Πότε;
Ηλ: Μόλις δημοσιεύτηκαν οι φωτογραφίες. Πριν τις δηλώσεις το έκανα γιατί μου άρεσε η γραμματοσειρά.
Πρ: Τι έγραφε;
Ηλ: Το «Ζήτω η νίκη» [Zieg Heil] στα γερμανικά. Μπορεί να χαρακτηριστεί ναζιστικο. Δηλώνω Έλληνας εθνικιστής και όχι απλά δεν έχω σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό, τη στιγμή που ο Χίτλερ έχει σκοτώσει έστω και έναν Έλληνα, και σκότωσε πολλούς, δεν έχω καμία σχέση. Αν ζούσα το ’40 θα ήμουν στο βουνό [αντίδραση από κοινό].
Πρ: Ησυχάστε. Έναν χαιρετισμό που κάποιοι τον λένε αρχαιοελληνικό;
Ηλ: Ακόμα και αν κάποιος το έκανε, του κατεβάζαμε το χέρι.
Πρ: Εσείς χαιρετίσατε έτσι;
Ηλ: Το άκουσα που το είπε ο συνήγορος. Ήταν σε μία συγκέντρωση στο Βόλο, γιατί μου βρίζανε τον πατέρα, τη μάνα, γιατί λέγανε «σας κάψαμε, σας κάναμε», όλο αυτό το μετεμφυλιακό, και έκανα αυτό τον χαιρετισμό για να τους τσιγκλίσω. Όχι ως οπαδός του Χίτλερ, αλλά ως οπαδός του Μεταξά…

Απαντά στην ερώτηση γιατί έχει τατουάζ με ένα πασίγνωστο ναζιστικό σύνθημα επαναλαμβάνοντας την αρχική του δήλωση ότι του άρεσε η γραμματοσειρά (!). Θυμίζω ότι υπάρχει μήνυμα με οδηγίες του Κασιδιάρη για το τατουάζ, όπου του λέει:

Αν με ρωτήσει στο πολύυυυυυ μέλλον κανείς… ήμουν 15 χρονών και πήγα να χτυπήσω ένα τατουάζ με εθνικιστικό σύνθημα. Είδα αυτό, μου είπαν σημαίνει “Ζήτω η Νίκη” και το χτύπησα γιατί με αντιπροσωπεύει σαν έννοια. Ούτε ήξερα ποιοι το χρησιμοποιούσαν».

Αυτή είναι κατά λέξη η υπερασπιστική γραμμή του Ηλιόπουλου, όταν σκουραίνουν τα πράγματα. Αναγνωρίζει βέβαια ότι μπορεί να χαρακτηριστεί ναζιστικό και φτάνει να πει ότι το ’40 θα ήταν στο βουνό, προκαλώντας και πάλι αντιδράσεις από το κοινό.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά από όσα έχουμε ακούσει στο παρελθόν από τους χρυσαυγίτες στο δικαστήριο. Δεν υπήρξε κανείς που να είναι εθνικοσοσιαλιστής. Έκανε το τατουάζ κατά λάθος, χαιρετούσε ναζιστικά για να τσιγκλίσει τους αναρχικούς, άκουγε άλλους να μιλούν για εθνικοσοσιαλισμό στην εκπαίδευση (που δεν ήταν εκπαίδευση) αλλά ήταν απλώς προσωπικές τους απόψεις,  και όλο αυτό είναι η χαλαρή σχέση που έχουν γενικά οι χρυσαυγίτες με την ιδεολογία τους. Όταν αναφέρεται στο αν έχει μιλήσει με τον Κασιδιάρη για τον Χίτλερ, απαντά:

Ηλ: Ποτέ δε διάβασα για εθνικοσοσιαλισμό, για Χίτλερ…
Πρ: Δεν ακούσατε ποτέ σε ομιλία του Κασιδιάρη;
Ηλ: Σε εμένα δεν έχει αναφερθεί ποτέ. Έχουμε μιλήσει για ώρες, δε μου είπε ποτέ ο Χίτλερ έκανε καλά μακαρόνια. Ότι τον θαυμάζει για οτιδήποτε μικρό.

Αυτό για τα μακαρόνια ήταν μια μικρή ρητορική έκπληξη, γιατί θα ενδιέφερε περισσότερο η αναφορά στα κρεματόρια, όπως έχει γίνει από τον Μιχαλολιάκο σε πολύ χαλαρή διάθεση, παρά στα μακαρόνια.

Όσο για τη βία, αναφέρει ότι δεν γνωρίζει τίποτα για τα τάγματα εφόδου, τα μόνα παραδείγματα που σκέφτεται αφορούν επιθέσεις που έχει δεχθεί ο ίδιος από “τάγματα εφόδου” στη λαϊκή και στον παιδίατρο. Έχει δεχθεί ένα αναπάντεχο μήνυμα από κάποιον που έχει περασμένο στις επαφές ως Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ο οποίος γράφει ότι “Την Τρίτη χτύπησα με το αμάξι έναν Πακιστανό και τον πάτησα την ώρα που έψαχνε στα σκουπίδια το βράδυ”. Όταν ρωτήθηκε γιατί του έστειλαν αυτό το μήνυμα, απάντησε ότι του στέλνουν χιλιάδες μηνύματα και κάποιοι παρασύρονται από την εικόνα που καλλιεργούν τα ΜΜΕ και κάνουν τέτοιες αναφορές, οι οποίες βεβαίως δεν τον βρίσκουν σύμφωνο.

 

Η προσβολή της νοημοσύνης, η υποκρισία, η ψευδοταπεινότητα και η ψευδοηθικολογία είναι σταθερές παράμετροι στις απολογίες των χρυσαυγιτών. Όλα αυτά καταλήγουν μόνο σε ένα ερώτημα: ποιοι και για πόσο θα είναι εκτός φυλακής.