του Zaid Jilani για το The Intercept

«Κοιτάζω τις επιλογές των δύο κρατών και του ενός κράτους και μου αρέσει αυτή που αρέσει και στις δύο πλευρές» τόνισε ο Τραμπ ενώ ο Νετανιάχου γέλασε ηχηρά. «Είμαι πολύ χαρούμενος με τη λύση που θέλουν και οι δύο πλευρές. Θα μπορούσα να ζήσω με καθεμία από αυτές. Πίστευα για ένα διάστημα ότι η λύση των δύο κρατών έμοιαζε η ευκολότερη από τις δύο, αλλά ειλικρινά αν το Ισραήλ και οι Παλεστίνιοι είναι χαρούμενοι, είμαι χαρούμενος με όποια λύση θέλουν περισσότερο.»

Η λύση των δύο κρατών παραδοσιακά ζητεί από το Ισραήλ να αποσύρει τους εποικισμούς και την στρατιωτική κατοχή από τα διεθνώς αναγνωρισμένα παλαιστινιακά εδάφη και επιτρέπει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ – δηλαδή, δύο κράτη.

Η λύση προωθήθηκε πρώτη φορά το 1998 από την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, μαζί με την αναγνώριση εκ μέρους της του κράτους του Ισραήλ. Το 2002, ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Τζορτζ Μπους ανακοίνωσε ότι η δημιουργία παλαιστινιακού κράτους ήταν επίσημη πολιτική των ΗΠΑ. Από τότε, η λύση των δύο κρατών απόλαυσε δικομματικής αποδοχής, με τον πρόεδρο Ομπάμα να παίρνει την σκυτάλη από τον Μπους στις διαπραγματεύσεις και να πιέζει το Ισραήλ να αποσυρθεί από παλαιστινιακά εδάφη.

Στην εποχή του Τραμπ, αυτή η υποστήριξη μοιάζει να έχει τελειώσει. Η δημιουργία παλαιστινιακού κράτους αφαιρέθηκε από την προεδρική πλατφόρμα της Εθνικής Επιτροπής των Ρεπουμπλικάνων το 2016 και οι τοποθετήσεις το προέδρου την Τετάρτη δείχνουν ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να υποστηρίξουν μία «ειρήνη» που δεν θα περιλαμβάνει την παλαιστινιακή ανεξαρτησία από την κατοχή – λες και κάτι τέτοιo θα ήταν ποτέ δυνατόν. Βάζει επίσης την αμερικανική κυβέρνηση σε αντιπαράθεση με το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου – όπως τις 138 χώρες που ψήφισαν στον ΟΗΕ το 2012 να επιτρέψουν την Παλαιστίνη να έχει καθεστώς αναγνωρισμένου κράτους – παρατηρητή (μη μέλους) στον Οργανισμό

Ερωτώμενος για τις απόψεις του για το παλαιστινιακού κράτους, ο Νετανιάχου αστειεύτηκε ότι «αν ρωτήσεις 5 Ισραηλινούς» πώς θα μοιάζουν τα δύο κράτη, «θα πάρεις 12 διαφορετικές απαντήσεις»

Έπειτα επέμεινε ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με «ταμπέλες» αλλά αντίθετα με «ουσία» –  και ότι « σε κάθε συμφωνία ειρήνης το Ισραήλ θα πρέπει να κρατήσει τον έλεγχο ασφάλειας σε όλη την περιοχή δυτικά του ποταμού Ιορδάνη». Αυτό στην πραγματικότητα θα απέκλειε την απόσυρση ισραηλινών στρατευμάτων από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη – κι έτσι θα απέκλειε και τη σημαντική λύση των δύο κρατών

Το δεξιό κόμμα του Νετανιάχου έχει εδώ και καιρό αντιταχθεί στην πλατφόρμα του στην ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Αλλά κατά τη διάρκεια της εποχής Ομπάμα, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι θα υποστήριζε τη δημιουργία κράτους ως μέρος ευρύτερης ειρηνευτικής λύσης.

Αυτή η υπόσχεση υπονομεύτηκε από την ισραηλινή δραστηριότητα. Υπό τον Νετανιάχου, η κυβέρνηση του Ισραήλ επέτρεψε τους εποικιστικούς πληθυσμούς να αυξηθούν κατά περισσότερους από 100.000. Η προσποίηση έφυγε εντελώς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2015, όταν ο Νετανιάχου υποσχέθηκε ότι δεν θα υπάρχει παλαιστινιακό κράτος όσο είναι στο αξίωμα.

Με την εκλογή Τραμπ φαίνεται ότι επιτέλους έχει απέναντι του έναν πρόεδρο που συμφωνεί. «Δεν υπάρχει μεγαλύτερος υποστηρικτής του εβραϊκού λαού και του εβραϊκού κράτους από τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Νομίζω ότι πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε αυτό» είπε ο Νετανιάχου, ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη Τύπου.

Αλλά αν ο Τραμπ ενδιαφέρεται για την ειρήνη, θα του κάνει καλό να ακούσει τα λόγια του ίδιου του του Υπουργού Άμυνας, Τζιμ Μάτις. Το 2013, ο Μάτις, που είχε πρόσφατα αποστρατευτεί, είπε στους παρευρισκόμενους στο Φόρουμ Ασφαλείας του Άσπεν ότι η αποτυχία στην διασφάλιση του παλαιστινιακού κράτους θα οδηγούσε σε ένα ισραηλινό κράτος όπου η μειοψηφία του εβραϊκού πληθυσμού θα κυβερνάει τον παλαιστινιακό πληθυσμόυ, ο οποίος δεν θα έχει δικαιώματα.

«Αν είμαι στην Ιερουσαλήμ και βάλω 500 εβραίους έποικους εκεί έξω στα ανατολικά και βρίσκονται 10.000 άραβες εκεί, αν σχεδιάσουμε τα σύνορα για να τους περιλαμβάνουν, είτε σταματάει να θεωρείται εβραϊκό κράτος ή λες ότι οι άραβες δεν έχουν δικαίωμα ψήφου – δηλαδή απαρτχάιντ» τόνισε. Κατέληξε ότι «αυτό δεν είχε καλά αποτελέσματα την τελευταία φορά που εφαρμόστηκε σε χώρα».

To TPP είναι επίσημος συνεργάτης του The Intercept στην Ελλάδα