του Θάνου Καμήλαλη

Την Παρασκευή, ο Τζέρεμι Κόρμπιν, επίσημος προσκεκλημένος στην Αθήνα, ανέβηκε στο βήμα του 1ου Διαβουλευτικού Συνεδρίου του ΜέΡΑ25. «Ο σοσιαλισμός είναι το ιδανικό με το οποίο ζούμε» τόνισε, εστιάζοντας σε τέσσερα βασικά σημεία, τα οποία όπως είπε είναι η Ειρήνη, η Δικαιοσύνη, ο Ανθρωπισμός και η σχέση μας με το φυσικό Περιβάλλον. Ζήτησε άμεση κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, καταδικάζοντας τη ρωσική εισβολή, ωστόσο έθεσε το ερώτημα «γιατί τόσοι πολλοί ηγέτες χρησιμοποιούν μία επιθετική γλώσσα, ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιούν γλώσσα που θα απαιτεί τον τερματισμό των εχθροπραξιών; Γλώσσα που θα απαιτεί να δοθεί ελπίδα στον ουκρανικό λαό αλλά και σε ουκρανούς και ρώσους στρατιώτες, που πεθαίνουν;». Πρόσθεσε ότι «όσο πιο πολύ συνεχίζεται ο πόλεμος, τόσο πιο πολλοί οι θάνατοι, τόσο πιο πολλή η καταστροφή, τόσο πιο πολύ το μίσος που θα ξεχειλίσει».

«Απαιτείται μία σοβαρή παρέμβαση έτσι ώστε να υπάρξει τερματισμός του πολέμου και ειρήνη για τον ουκρανικό λαό» συνέχισε, αναφερόμενος επίσης, όμως και στο ότι αυτήν τη στιγμή στον πλανήτη, υπάρχουν πάνω από 40 πολεμικές συγκρούσεις. Μίλησε για την Υεμένη και την Παλαιστίνη, κάνοντας ειδική αναφορά στη δολοφονία της δημοσιογράφου του Αl Jazeera, Σιρίν Αμπού Άκλα, από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής. «Είμαστε αλληλέγγυοι σε όλα τα θύματα του πολέμου. Εμείς μέρος της Αριστεράς και του Σοσιαλιστικού Κινήματος πρέπει να είμαστε πάντα με όλους τους πρόσφυγες, απ’ όποιον πόλεμο κι αν προέρχονται. Δεν πρέπει ποτέ να υποκύψουμε στην ξενοφοβική ρητορική».

Λίγες ώρες νωρίτερα, μαζί με τον Γιάνη Βαρουφάκη και την Έτσε Τεμέλκουραν, παρουσίασαν τη «Διακήρυξη της Αθήνας», ένα αντιπολεμικό μανιφέστο που σκοπό έχει τη δημιουργία ενός Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων.

«Δεν είμαι σίγουρος ότι όλες οι κυβερνήσεις επιθυμούν ειρήνευση. Κάποιες θέλουν περισσότερο να στέλνουν όπλα»

Το Σάββατο, λίγο μετά τη συνάντηση του πρώην αρχηγού των Εργατικών με συνδικάτα εργαζομένων στην Ελλάδα, καθίσαμε για μία εκτενή συνέντευξη, που παραχώρησε στο ΤhePressProject.

H κουβέντα ξεκίνησε από το κείμενο για το «Νέο Κίνημα των Αδεσμεύτων». Διαβάζοντας τα σημεία του, είναι εύκολο να ηχήσουν στα αυτιά σου οι φωνές όσων υποστηρίζουν την άνευ όρων συμμετοχή μας σε ένα στρατόπεδο, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά ότι «ανήκουμε στη Δύση». «Είναι ουτοπία» μπορεί να απαντήσουν. «Καλύπτετε τον Πούτιν, θέλετε να ηττηθεί η Ουκρανία», να προσθέσουν. Ή ακομα χειρότερα, «αυτά για την ειρήνη είναι κουβέντες μόνο για τα καλλιστεία».

«Αυτή η κριτική υπάρχει ήδη και είναι αναμενόμενη. Eίμαστε σε ένα σημείο όπου η Ρωσία έχει εισβάλει στην Ουκρανία και αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να υπάρχει εκεχειρία και μία συμφωνία στο μέλλον. Αυτά είναι πράγματα που μπορούν να συμβούν. Στο κάλεσμα μας λέμε ότι η αποκλιμάκωση και η Ειρήνη είναι ο μόνος δρόμος για να πάμε μπροστά» ανέφερε ο Τζέρεμι Κόρμπιν, μιλώντας στο ΤPP.

Ωστόσο έσπευσε να σημειώσει πως «δεν είμαι όμως σίγουρος ότι όλες οι κυβερνήσεις θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Υπάρχουν κυβερνήσεις που φαίνεται ότι ενδιαφέρονται περισσότερο να στέλνουν όλο και περισσότερα όπλα στην Ουκρανία, κάτι που θα δημιουργήσει μία επόμενη αντίδραση της Ρωσίας».

Στο ερώτημα αν με αυτό φωτογραφίζει τις ΗΠΑ, απάντησε ότι «οι ΗΠΑ φαίνεται να χρησιμοποιούν τον πόλεμο για να περάσουν πάρα πολλά πράγματα από τη Bουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία. Για να ξοδεύουν ακόμα περισσότερα σε στρατιωτικές δαπάνες. Είναι ασυνήθιστο να παρουσιάζει ο πρόεδρος τις δαπάνες για την Άμυνα και το Κογκρέσο να του απαντάει ότι δεν ξοδεύει αρκετά. Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της πανδημίας, με την αστεγία, για παράδειγμα, σε πρωτόγνωρα επίπεδα».

Ο πλανήτης όμως, δεν είναι μόνο η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική, όπως θυμίζει στη συνέχεια:

«Η αντίδραση στον υπόλοιπο κόσμο είναι πολύ διαφορετική. Καμία χώρα δεν υποστηρίζει, η έστω καμία δεν υποστηρίζει έντονα τη ρωσική εισβολή. Αλλά πολλές χώρες ανησυχούν για το μέλλον τους. Ανησυχούν για τα αποθέματά τους σε Ενέργεια, σε τρόφιμα, σε λιπάσματα, όπου η Ρωσία και η Ουκρανία είναι βασικοί παίκτες του παγκόσμιου εμπορίου. Οι συνέπειες του πολέμου φαίνονται ήδη στις τιμές των τροφίμων και της ενέργειας και επίσης η πολιτική συνέπεια του πολέμου είναι να σπρώχνει πιο κοντά τη Ρωσία και την Κίνα. Η Κίνα είναι πολύ προσεκτική στις επίσημες δηλώσεις της, αλλά διατηρεί ορθάνοικτους τους εμπορικούς διαδρόμους με τη Ρωσία και θα συνεχίσει να το κάνει.

Aπό την άλλη πλευρά, οι πιο πολεμοχαρείς, στα επιτελεία των ΗΠΑ ειδικά, αλλά και εντός του ΝΑΤΟ, έχουν συνάψει τη στρατιωτική συμφωνία AUKUS με την Αυστραλία και τη Βρετανία, που στρατιωτικοποιεί περισσότερο τη δυτική παρουσία γύρω από την Κίνα. Οι χώρες ξοδεύουν περισσότερο για την Άμυνα και αυτό αναμένεται να συνεχιστεί. Είναι πολύ επικίνδυνο, γι’ αυτό εμείς δημοσιεύσαμε αυτήν τη διακήρυξη, που πιστεύω ότι, ειδικά σε βάθος χρόνου, θα έχει πολύ μεγάλη υποστήριξη, παγκοσμίως».

Την ώρα όμως που παρουσιάζεται αυτή η διακήρυξη των Αδεσμεύτων, η Φινλανδία και η Σουηδία, δύο χώρες που που χαρακτηρίζονταν για την ουδετερότητά τους, ζητούν να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ.

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν δήλωσε «πολύ λυπημένος με αυτήν την εξέλιξη», σημειώνοντας πως «η Φινλανδία, που δέχθηκε την επίθεση της Σοβιετικής Ένωσης το 1939 και κατάφερε να αντισταθεί στον Κόκκινο Στρατό το 1939, είχε καταφέρει να παραμείνει ουδέτερη στον Ψυχρό Πόλεμο. Τωρα αποφασίζει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει έντονη αντιπολίτευση σε αυτό, όπως υπάρχει αρκετά έντονη αντιπολίτευση και στη Σουηδία».

Εκτίμησε ότι «θα βρεθούν με έναν τεράστιο λογαριασμό στρατιωτικών δαπανών λόγω αυτής της ένταξης. Ήδη, σήμερα το πρωί, η Ρωσία απάντησε ανακοινώνοντας ότι σταματάει τις εξαγωγές ηλεκτρισμού στη Φινλανδία».

Στο ερώτημα για το αν η νέα διεύρυνση του ΝΑΤΟ συνιστά μία νέα κλιμάκωση μιας ιδιαίτερα εύφλεκτης κατάστασης, ο πρώην αρχηγός των Εργατικών τόνισε πως πιθανή ένταξη της Φινλανδίας θα σημαίνει ότι «δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα μεταφερθούν και θα εγκατασταθούν στο έδαφος της Φινλανδίας, που έχει τεραστίου μήκους χερσαία σύνορα με τη Ρωσία, χωρίς φυσικά σύνορα στην περιοχή. Ανησυχώ για το μέλλον».

Η διακήρυξη για το «Νέο Κίνημα των Αδέσμευτων» περιέχει πέντε σημεία:

• Είμαστε στο πλευρό του Ουκρανικού λαού, όπως είμαστε στο πλευρό κάθε λαού που υποφέρει από εισβολή, ξεριζωμό και κατοχή.
• Απαιτούμε την άμεση κατάπαυση του πυρός, την απόσυρση των Ρωσικών στρατευμάτων καθώς και μια περιεκτική Συμφωνία Ειρήνευσης που θα εγγυώνται η ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Ρωσία στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
• Συνιστούμε τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου για τους Πρόσφυγες των οποίων τα δικαιώματα, ιδίως εκείνο της φιλοξενίας σε ασφαλές περιβάλλον, πρέπει να γίνονται σεβαστά πάντοτε και ανεξάρτητα από εθνότητα, θρησκεία κλπ.
• Απορρίπτουμε την διαίρεση της υφηλίου σε ανταγωνιστικά μπλοκ τα οποία επενδύουν στον αχαλίνωτο μιλιταρισμό, σε υπερσύγχρονα όπλα μαζικής καταστροφής, και σ’ ένα Νέο Ψυχρό Πόλεμο.
• Πιστεύουμε ότι βιώσιμη Ειρήνη απαιτεί την αντικατάσταση όλων των στρατιωτικών μπλοκ από ένα διεθνές σύστημα ασφάλειας το οποίο αποκλιμακώνει τις εντάσεις, επεκτείνει τις ελευθερίες, αντιμετωπίζει την φτώχεια, περιορίζει την εκμετάλλευση, προωθεί την περιβαντολογική και κοινωνική δικαιοσύνη, και τερματίζει την επικυριαρχία της μίας χώρας πάνω στην άλλη.

«Κοιτάξτε ποιοι κάνουν ρεκόρ κερδών από την αύξηση των τιμών – Ενέργεια και νερό πρέπει να ανήκουν στο Δημόσιο»

Η συζήτηση πηγαίνει στην ενεργειακή κρίση, την οποία η κυρίαρχη αφήγηση θέλει να παρουσιάσει ως συνέπεια της ρωσικής εισβολής. Γίνεται μία προσπάθεια μάλιστα, αυτή η κρίση να παρουσιαστεί ως το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για να ηττηθεί το καθεστώς Πούτιν.

Το σχόλιο του Τζ.Κόρμπιν εδώ είναι ιδιαίτερα απλό και λογικό. Για να χρησιμοποιήσουμε μία αγγλική έκφραση, βασίζεται στο αξίωμα «follow the money» (ακολούθησε τη διαδρομή του χρήματος).

«Πρέπει να δείτε πόσα είναι τα κέρδη από τη ραγδαία αύξηση των τιμών στην Ενέργεια. Που δεν έχει καμία σχέση με την αύξηση του κόστους από τις προμήθειες φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αυτά είναι μόνο τμήματα των συνολικών προμηθειών, την ώρα που οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας έχουν συγκεκριμένο και σταθερό κόστος. Υπάρχει αύξηση του κόστους για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αυτό είναι δεδομένο» αναφέρει αρχικά και προσθέτει:

«Αρκεί να αναρωτηθούμε όμως, ποιος κερδίζει πολλά χρήματα από όλη αυτήν την κατάσταση. Κυκλοφορούν πολλές δικαιολογίες γι αυτήν την αισχροκέρδεια. Όταν η BP, η Centrica, που διαχειρίζεται το βρετανικό φυσικό αέριο και άλλες πολυεθνικές εμφανίζουν κέρδη ρεκόρ, την ώρα που τα κόστη είναι σε επίπεδα ρεκόρ, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί δεν υπάρχει επαρκής κρατική παρέμβαση για την προστασία των καταναλωτών.

Η Γαλλία το έκανε αυτό. Ενόψει των γαλλικών εκλογών ο Μακρόν επέβαλε πλαφόν στις τιμές. Το σκεπτικό του είναι ότι η κρατική επένδυση θα είναι αυτή που, με κάποιον τρόπο, θα ρυθμίσει τις τιμές και θα απορροφήσει τις αυξήσεις. Εδώ στην Ελλάδα όχι. Συναντήθηκα νωρίτερα με εργαζόμενους στον τομέα της Ενέργειας εδώ στην Ελλάδα και μου έλεγαν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, τις όλο και χειρότερες εργασιακές συνθήκες και τα υψηλά κέρδη που αποκομίζουν οι ιδιωτικοποιημένες εταιρείες παροχής ενέργειας»

Παγκόσμια κρίση Ψυχικής Υγείας – «Οι δημόσιες υπηρεσίες σήκωσαν το βάρος της πανδημικής κρίσης»

Στην ομιλία του στο συνέδριο του ΜέΡΑ25, ο Τζέρεμι Κόρμπιν υποστήριξε πως η πανδημία «μας έδειξε πόσο άδικος και άνισος είναι αυτός ο κόσμος, αποκαλύπτοντας την φτώχεια και την ανισότητα που επικρατεί. Χρειαζόμαστε Σοσιαλισμό, χρειαζόμαστε ένα άλλο οικονομικό σύστημα, αυτό έδειξε και η πανδημία». Η αλήθεια είναι ότι παρά τις διακηρύξεις για τα οφέλη των ιδιωτικοποιήσεων, της ελεύθερης αγοράς κλπ, ήταν οι δημόσιες υπηρεσίες αυτές που σήκωσαν το βάρος. Αυτό φαίνεται με τον καλύτερο τρόπο στα δημόσια συστήματα Υγείας. Το NHS στη Βρετανία, το ΕΣΥ στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα όμως είναι πως τώρα, με την πανδημία να «έχει περάσει», όπως λένε, ή να απομακρύνεται από την επικαιρότητα, οι ίδιες κυβερνήσεις συνεχίζουν τις ίδιες πολιτικές, ενώ η υγειονομική κρίση ξεχνιέται, πίσω από τις καινούριες που ήρθαν.

«Τελικά, δεν μάθαμε τίποτα;» είναι το ερώτημα.

«Αυτά που μπορούμε να μάθουμε από την πανδημία είναι πρώτον, ότι οι πολίτες θέλουν να στηρίζουν ο ένας τον άλλον. Μπορούμε να μάθουμε από την αλληλεγγύη μεταξύ της εργατικής τάξης παγκοσμίως. Από την εθελοντική συνεισφορά σε τρόφιμα, σε υλικά αγαθά, στη ψυχική Υγεία» σχολίασε ο Τζέρεμι Κόρμπιν, πριν εστιάσει και εδώ στο ότι δεν πληρώσαμε όλοι μαζί ούτε αυτήν την κρίση. «Το δεύτερο είναι ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, υπήρξε μία τεράστια μείωση του επιπέδου διαβίωσης της εργατικής τάξης και τεράστια κέρδη για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, όπως οι φαρμακευτικές».

Αναφέρεται επανειλημμένα όμως και το ότι υπάρχει παράλληλα «μία πολύ μεγάλη κρίση Ψυχικής Υγείας παγκοσμίως. Είναι τεράστια η κρίση Ψυχικής Υγείας σε όλο τον κόσμο».

«Είναι αλήθεια ότι οι δημόσιες υπηρεσίες σήκωσαν το βάρος της πανδημικής κρίσης. Στην Υγεία, την Εκπαίδευση και σε επίπεδο τοπικών κυβερνήσεων» συνεχίζει.

«Θα σας πω ένα παράδειγμα από τη Βρετανία. H κυβέρνηση ξόδεψε 37 δισεκατομμύρια λίρες για να δημιουργήσει ένα σύστημα ιχνηλάτησης, για να εντοπίζονται τα κρούσματα και τα άτομα με τα οποία είχαν έρθει σε επαφή. Θεωρητικά ήταν μία σωστή κίνηση, αλλά έδωσαν τα χρήματα σε μια σειρά από ιδιωτικές εταιρείες και το πρόγραμμα εξελίχθηκε σε παταγώδη αποτυχία. Πολύ λίγα κρούσματα εντοπίστηκαν και ιχνηλατήθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Οι ιδιώτες απλά πήραν τα χρήματα. Από την άλλη, ένας μικρός αριθμός συμβάσεων δόθηκε σε τοπικές αρχές και εκεί τα προγράμματα πέτυχαν. Τέτοια παραδείγματα αποδεικνύουν ότι δημόσια συστήματα που λειτουργούν αποτελεσματικά, με δημοκρατία και λογοδοσία, είναι πολύ πιο κατάλληλα για τέτοια ζητήματα, από ό,τι το να δίνεις κρατικά χρήματα σε μεγάλες εταιρείες.

«Πρέπει να γίνει κατανοητό ποιοι έβγαλαν πολλά χρήματα από την Ελλάδα»

Μιλάμε για μία σειρά κρίσεων, αλλά στην Ελλάδα, οι διαδοχικές κρίσεις ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα, όταν, όπως λέει, «η χώρα δέχθηκε τις επιθέσεις του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Μετράμε πλέον δώδεκα χρόνια και συνεχίζουμε.

«Ζείτε σε μία μόνιμη κρίση» σχολιάζει.

Μία μόνιμη κρίση όμως, σημαίνει πως πολύς κόσμος είναι εξουθενωμένος. Τι μπορεί να του πει η Αριστερά;

«Η εμπειρία της Ελλάδας, σε αυτή τη συνεχή κρίση από την οποία υποφέρετε, πρέπει να γίνει κατανοητή. Θυμάμαι, είχα έρθει στην Ελλάδα, πριν την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, σε μία ίσως από τις πιο σφοδρές επιθέσεις του ΔΝΤ, με πολιτικές που προκάλεσαν φτώχεια, απώλεια θέσεων εργασίας, λουκέτα, ιδιωτικοποιήσεις. Αλλά από την άλλη, ποιος έβγαλε πολλά χρήματα από την Ελλάδα; Οι εταιρείες που αγόρασαν κομμάτια της Υγείας, την Ενέργεια, τους σιδηροδρόμους, τους αυτοκινητοδρόμους. Αυτό που έχει συμβεί, είναι ότι όλες οι βασικές υποδομές της Ελλάδας έχουν ιδιωτικοποιηθεί από την Ευρωπαϊκη Κεντρική Τράπεζα. Μέσα από ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχουν λειτουργήσει ως οχήματα για να μειωθεί το βιωτικό επίπεδο, ο δημόσιος τομέας, οι δημόσιες υπηρεσίες, προς όφελος ιδιωτικοποιήσεων, προς όφελος λίγων εταιρειών. Αυτό είναι απλά λάθος».

«Είμαι πολύ θυμωμένος για ό,τι σας συνέβη»

Το πρωί του Σαββάτου, εκπρόσωποι σωματείων από την ΕΥΔΑΠ, την Cosmote, την e-food, την τοπική αυτοδιοίκηση, οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών και το Σωματείο Εργαζομένων του ΑΔΜΗΕ συνομίλησαν για περίπου μία ώρα με τον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον Γιανη Βαρουφάκη και τη Λάουρα Άλβαρες. Ο πρώην αρχηγός των Εργατικών δήλωσε «πολύ θυμωμένος για ό,τι σας συνέβη» αναφερόμενος ξανά στην οικονομική κρίση και στις συνεχείς επιθέσεις της τρόικας στην Ελλάδα, ανοίγοντας την κουβέντα. «Τίποτα από αυτά δεν ήταν απαραίτητο», πρόσθεσε.

Ακολούθησε μία αποτύπωση των διαφόρων συνεπειών αυτών των επιθέσεων, στη ζωή των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ μίλησαν για την προσπάθεια να προστατευθεί το νερό, «το τελευταίο κοινωνικό αγαθό που έχει μείνει στη χώρα». Οι εργαζόμενοι της Cosmote από την πλευρά τους, βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, στην πρώτη δημόσια υπηρεσία που «ιδιωτικοποιήθηκε». Σε εισαγωγικά ο όρος, καθώς ο ΟΤΕ ξεπουλήθηκε στην γερμανική κρατική Deutsche Telecom. Kατήγγειλαν τη μείωση του μισθολογικού κόστους κατά 600 εκατ. ευρώ όλο αυτό το διάστημα, τη μεταφορά συναδέρφων τους σε θυγατρικές και εργολαβικές εταιρείες, το ξεπούλημα επενδύσεων για να γίνουν μερίσματα για τους μετόχους, τη δαπάνη δεκάδων εκατομμυρίων σε ΜΜΕ ώστε να επικρατεί «ομερτά».

Η Ευαγγελία Αλεξάκη, εκπροσωπώντας τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, μίλησε για τον μνημειώδη αγώνα τους μετά τις απολύσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, σημειώνοντας ωστόσο ότι «σήμερα, υπάρχουν ακόμα γυναίκες που απολύονται». Ιδιαίτερη ήταν η στιγμή που έδωσε στον Τζέρεμι Κόρμπιν ένα βιβλίο για τη μάχη που έδωσε αυτή και η συναδέρφισσές της, με τα κόκκινά τους γάντια, με τον πρώην αρχηγό του Εργατικού κόμματος να σχολιάζει πως «μία από τις ημέρες που ήμουν πολύ περήφανος, ήταν όταν πετύχαμε τη μονιμοποίηση των καθαριστριών στο Λονδίνο».

Ειδική αναφορά έγινε και στη νέα, τεράστια, διεθνής αγορά που έχει διαμορφωθεί με το Gig Economy. Tην αγορά δηλαδή μέσα στην οποία λειτουργούν μεγάλες ψηφιακές πλατφόρμες όπως η Uber, η Deliveroo, η Αmazon. Ένας εργαζόμενος στην e-food παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο η μέθοδος του freelancing εισήχθη στην Ελλάδα, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο Κόρμπιν αναφέρθηκε στις πολύ συχνά άθλιες εργασιακές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και δήλωσε «τρομοκρατημένος από τον αριθμό των νέων ανθρώπων που πεθαίνουν στην άσφαλτο, δουλεύοντας υπό ασφυκτική πίεση και εξαντλητικά ωράρια».

Καθώς γίνεται λόγος για διεθνείς πλατφόρμες και κοινά αιτήματα εργαζομένων ανά τον κόσμο, πρότεινε παγκόσμιες κινητοποιήσεις και επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων σε διαφορετικές χώρες. Όπως επίσης και τη δημιουργία ενός Παρατηρητηρίου που θα καταγράφει τόσο τις συνθήκες ανά χώρα στις ψηφιακές πλατφόρμες – κολοσσούς, όσο και τις νίκες που πετυχαίνουν οι εργαζόμενοι. Κάτι που συνέβη στην Uber, στην Αmazon με τη δημιουργία σωματείου, αλλά και εδώ, στην e-food.