«Αυτός που θέλουν οι γυναίκες – Οδηγός φεμινιστικού dating για άντρες»: αυτό θα διαβάσεις στο εξώφυλλο του βιβλίου της Ειρήνης Γεωργή, μιας γυναίκας που εδώ και πολλά χρόνια γράφει στα δικά της social media ιστορίες dating, μιλά για την κουλτούρα του βιασμού, μιλά για τον φεμινισμό. Μια γυναίκα -μία ακόμα γυναίκα- που την έχουν αποδώσει πολλές φορές τον χαρακτηρισμό «φεμιναζί». Δεν υπάρχει αυτός ο όρος. Η ίδια το εξηγεί. «Αν έχεις συνηθίσει να ζεις στο προνόμιο σε κάποια πολλά ζητήματα, το οποίο εσύ δεν το βλέπει γιατί έχεις μάθει ότι “έτσι (πρέπει να) είναι, αν είσαι δηλαδή σε πλεονεκτική θέση και ξαφνικά αυτό πάει να εξομοιωθεί, δεν αντιλαμβάνεσαι ότι πάει να υπάρξει ισότητα, αλλά το βλέπεις σαν καταπίεση γιατί χάνεις κάτι που είχες και το θεωρούσες δεδομένο (που δε θα έπρεπε). Εκεί που οι άντρες πίστευαν ήταν σωστά όπως τα ήξεραν και τα είχαν μάθει, ξαφνικά τους λένε ότι θα πρέπει να περιορίσουν τα δικαιώματά τους, που όμως δε θα έπρεπε να είναι καν δικαιώματά τους. Ο φεμινισμός προσπαθεί να φέρει ισότητα και να βοηθήσει και τους άντρες σε ζητήματα που δεν τα αντιλαμβάνονται. Γιατί η πατριαρχία έχει βλάψει κι εκείνους».
Το βιβλίο ισορροπεί ανάμεσα στο να προσφέρει πληροφορίες που δεν είναι τετριμμένες και πασίγνωστες, χωρίς καμία αίσθηση διδακτικού ύφους και παράλληλα έχει μία γλύκα, μία τρυφερότητα και μπόλικες προσωπικές ιστορίες που άλλοτε κρύβουν τρυφερότητα κι άλλοτε παρουσιάζουν το τοξικό κομμάτι του dating και των σχέσεων, τη ματσίλα. Είναι αφιερωμένο στα κορίτσια που μίλησαν, τα αγόρια που άκουσαν, τα κορίτσια που δεν μπόρεσαν να μιλήσουν και τα αγόρια που από δω και μπρος δε θα σιωπούν.
Φεμινισμός είναι ο αγώνας γα ισότητα. Είναι ο αγώνας για να αφήσουμε πίσω εκείνη την πατριαρχική κοινωνία που μεγαλώσει κορίτσια κι αγόρια με ρόλους. Μεγαλώσαμε όλοι στην ίδια κοινωνία, ακούγοντας τα ίδια στερεότυπα: ο άντρας που δεν πρέπει να κλαίει, να είναι ψηλός για να ακτινοβολεί δύναμη και να είναι ο προστάτης της γυναίκας, πρέπει να προστατεύει τη γυναίκα που είναι εκ φύσεως αδύναμη, ευαίσθητη, συναισθηματική ,ανήμπορη σε πολλά πράγματα. «Είναι πολύ δύσκολο να αναγνωρίσεις στον εαυτό σου ότι είσαι σεξιστής ή μισογύνης. Κάποια πράγματα είναι τόσο βαθιά ριζωμένα μέσα μας. Ακόμα και οι γυναίκες κρύβουν εσωτερικευμένο μισογυνισμό. Η κοινωνία, πριν καν αρχίσουμε να έχουμε αναμνήσεις, σου λέει πώς πρέπει να είναι ο κόσμος και οι ρόλοι των φύλων».
Μεγαλώσαμε σε μια κοινωνία που θέλει τον άντρα να τραβάει την καρέκλα σε μία γυναίκα για να καθίσει. Και για να προλάβουμε όσους θεωρούν ότι αυτό είναι ένδειξη ευγένειας, τότε θα έπρεπε να το κάνουν οι άντρες και σε φίλους τους άντρες. Τι, όχι; Η κοινωνία έχει μάθει στον άντρα να ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου στην κυρία.
Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά για τη γυναικεία απόλαυση. Εκείνη που η κοινωνία έχει μάθει τους άντρες να αδιαφορούν. Κι αυτό τους το μαθαίνει η συμβατική πορνογραφία. Η Ειρήνη το εξηγεί αναλυτικά στο βιβλίο, πώς από την ηλικία περίπου των 11, τα αγόρια εκτίθενται στην πορνογραφία που εκτελεί χρέη σεξουαλικής αγωγής ενώ ποτέ δεν είχε τέτοιον ρόλο. «Η συμβατική πορνογραφία είναι φτιαγμένη από άντρες για άντρες. Οι γυναίκες προσποιούνται οργασμό και δεν απολαμβάνουν τη σεξουαλική πράξη. Ο άντρας φροντίζει μόνο για τη δική του απόλαυση. Γι’ αυτό πολλές γυναίκες προτιμούν να βλέπουν gay, λεσβιακό ή anime πορνό, ακριβώς επειδή αναγνωρίζουν ότι στη συμβατική πορνογραφία η γυναίκα δεν περνάει καλά».
Slut shaming: τα ‘θελε ο κώλος της με αυτά που φορούσε, είναι τσούλα, προκάλεσε με το ντύσιμο, θέλει σεξ με πολλούς άρα είναι τσούλα. «Δε δίνουμε μηνύματα, δείχνοντας το σώμα μας. Όταν βλέπεις τον παππού στο μπαλκόνι με τ σώβρακο, δεν παίρνεις μηνύματα, δε σου δίνει μηνύματα, ανεξάρτητα από το τι παίρνεις εσύ στο μυαλό σου ως μήνυμα. Το τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις το σώμα της γυναίκας, δεν έχει να κάνει με το τι σκέφτεται εκείνη και τι θέλει».
«Το όραμά μου είναι να κάνω κομμάτι της καθημερινότητας το φεμινιστικό dating. Αυτά που έχουμε στη διάθεσή μας για το dating, αυτά που ξέρουμε, είναι πολύ αναχρονιστικά και παλιακά. Χρειάζεται να εκσυγχρονιστούν. Ξέρουμε για τη γυναίκα που πρέπει να είναι και παρθένα και νοικοκυρά, ότι είναι τσούλα αν της αρέσει το σεξ με πολλούς και τα ραντεβού και διαβάζουμε σε περιοδικά “10 τρόπους για να το τρελάνεις στο σεξ” και αυτός ο “οδηγός” αφορά πράγματα που πρέπει να κάνεις για να περάσει εκείνος καλά. Θέλουμε να περάσουμε κι εμείς επιτέλους καλά. Θέλουμε υγιείς γνωριμίες με ίσους όρους».
Διαδήλωσε, φώναξε για την ανισότητα στα ραντεβού για τους ρόλους που οφείλουν να έχουν τα φύλα, φώναξε για την ανισότητα στις εργασιακές σχέσεις, φώναξε για τη μάτσιλα, αλλά κάνε κάτι.