Τους Irie μπορεί να τους ακούσεις σε ένα κυριλέ μπαρ στη Σαντορίνη, σε ένα αντιρατσιστικό φεστιβάλ ή στον δρόμο, καθώς η μουσική τους «ενώνει ανθρώπους και σπάει στερεότυπα». Οι Irie μου μίλησαν για την ιστορική πορεία της reggae -ή αλλιώς, τα δικά μας ρεμπέτικα- ενώ δεν κρύβουν ότι η reggae δε θα ήταν τόσο γνωστή χωρίς την αποικιοκρατία των Άγγλων στην Τζαμάικα. Η ομάδα τους φτιάχνει μόνη της τα χειροποίητα ηχεία του soundsystem ενώ απαρτίζεται από ανθρώπους χωρίς τζίβες ή χύμα παρουσιαστικό, όπως επιτάσσει το στερεότυπο. Τέσσερις άνθρωποι που δε βάζουν ούτε ευρώ στην τσέπη τους αλλά ό,τι κερδίζουν το ρίχνουν πάλι στην μπάντα, μιλάνε για τον μεγάλο τους πόθο να αναπτυχθεί η reggae σκηνή στην Ελλάδα αλλά και να καταλάβουμε ότι αυτή η μουσική δεν είναι μόνο beach bar, Μπομπ Μάρλεϊ και καλοκαίρι.
Βασίλης Βήττας
Συνέντευξη στον Βασίλη Βήττα
Σε ένα ημιυπόγειο στούντιο – σπίτι, εκεί όπου ξεκουράζεται το σχήμα των Irie Action Sound System, συνάντησα τον Κώστα, τον Σπύρο, τον Χρήστο και τον Κοσμά. Μου μίλησαν για την ιστορία του soundystem και της reggae μουσικής από την Τζαμάικα μέχρι την Ελλάδα. Με τα ηχεία του στούντιο να παίζουν non-stop reggae, συζητήσαμε για το πόσο παρεξηγημένη είναι η εν λόγω μουσική, άλλες φορές δικαιολογημένα κι άλλες αυθαίρετα. Για 4 ώρες στο καθιστικό τους, οι Irie μου εξήγησαν πώς καταφέρνεις να κλείνεις 13 χρόνια μουσικής πορείας, ενώ η κουβέντα στράφηκε και προς την κουλτούρα του soundsystem -ως ένα βιωματικό δρώμενο και όχι ως ένα ακόμη κομμάτι στο Youtube.
Το ραδιόφωνο της Τζαμάικα
Ας ξεκινήσουμε με μία κατατοπιστική ερώτηση: Irie Action Sound System. Τι είναι το soundsystem;
Το soundsystem ήταν ο τρόπος να γνωρίσει ο κόσμος της Τζαμάικα τη μουσική των παραγωγών. Ήταν το ραδιόφωνο της Τζαμάικα. Ο Ντιούκ Ριντ, παραγωγός στην Τζαμάικα, έστηνε ένα soundsystem στα γκέτο, ο κόσμος άκουγε τη μουσική και αγόραζε τους δίσκους. Κάποιες δισκογραφικές της εποχής έφτιαχναν ηχοσυστήματα, τα έβγαζαν στον δρόμο και έκαναν κάτι σαν ραδιοφωνική εκπομπή, παρουσιάζοντας παλιές ή νέες δουλειές καλλιτεχνών. Σιγά-σιγά άρχισε να εξελίσσεται αυτό, με πιο σύγχρονα ηχεία καθώς υπήρχε και κόντρα μεταξύ των soundsystem αναφορικά με τη δημοτικότητα τους. Ο κόσμος τραγούδαγε όπου κι αν βρισκόταν. Οι περισσότεροι ήταν σε χορωδίες σε εκκλησίες, ήταν εθιμοτυπικό, κάτι σαν τη γκόσπελ.
Duke Reid
Άρα, τι θέλει να μας πει ένα soundsystem;
Το soundsystem είναι τρόπος ζωής. Τα vibes που δημιουργεί ένα ηχοσύστημα και η επικοινωνία του κόσμου με τη μουσική, είναι πολύ διαφορετικό πράγμα από αυτό που πουλάνε κάποιοι για soundsystem. To soundsystem είναι βιωματικό. Για να καταλάβεις ακριβώς τι μηνύματα σου βγάζει η μουσική, δεν αρκεί να ακούσεις ένα soundsystem σε βίντεο. Πρέπει να το δεις.
«Για παράδειγμα, πήγα τις προάλλες και έπαιξα μόνος μου reggae σε ένα μαγαζί. Μαζί μου πήρα κάτι ηχειάκια που δεν άκουγες το μπάσο. Ε, δεν μπορούσα να γράψω στην αφίσα ότι είμαι soundsystem. Είναι σαν να κοροϊδεύεις τον κόσμο. Αν οι Irie Action Sound System δεν έχουν σε ένα live το ηχοσύστημα τους, λέγονται Irie Action σκέτο», υπογράμμισε ο Χρήστος.
Δεν μπορείς να λες ότι είσαι soundsystem, να βάζεις ένα πύργο με ηχεία στην αφίσα και να παίζεις από δύο μικρά ηχεία που σου προσφέρει το μαγαζί. Στην τελική είναι άδικο για σχήματα που ξέρουν και προάγουν το σωστό soundsystem να “ανταγωνίζονται” σχήματα μόνο και μόνο γιατί εκμεταλλεύονται την άγνοια του κοινού. Όλοι γράφουν soundsystem, επομένως ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό.
Τι μουσική παίζουν οι Irie Action Sound System;
Παίζουμε roots, rock, reggae, dub. Υπάρχει ένα είδος στη reggae που λέγεται rockers. Το rock αφορά το ύφος, είναι τόσο η κίνηση όσο και οι επιρροές της rock. Είναι ίσως παρεξηγημένο το rock έτσι όπως έχει τεθεί σε πλαίσια, αλλά όλη η μουσική είναι rock και όλη η μουσική είναι παρεξηγημένη. Η reggae έχει και το rock στοιχείο μέσα της.
Το dub είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται συχνά στις μέρες μας με τον περισσότερο κόσμο να έχει άγνοια της σημασίας της. Τι είναι τελικά το dub;
Το dub γεννήθηκε τυχαία. Είναι ένα ρεμίξ, στο οποίο ουσιαστικά πειραματίζεσαι και παραμορφώνεις τη μουσική. Γι' αυτό υπάρχουν τόσα είδη, όπως η electro dub, downtempo, dubstep. To dub ήταν και ένας τρόπος να γεμίσει και η πίσω πλευρά του βινυλίου, με τα ίδια κομμάτια αλλά παραλλαγμένα. Πάνω στo dub, καλλιτέχνες πιάνουν τα μικρόφωνα και αρχίζουν το freestyle υπό τη συνοδεία του soundsystem. Πιο παλιά, τα μικρόφωνα τα χρησιμοποιούσαν μόνο για να παρουσιάσουν τα κομμάτια που παίζονταν εκείνη την ώρα.
«Η Rock Steady, χαρακτηρίζεται από ένα πιο αργό τέμπο, καθώς είχε να βρέξει στην Τζαμάικα 2 χρόνια. Το τροπικό κλίμα ήταν που άλλαξε τη μουσική»
Η reggae πώς γεννήθηκε;
Η reggae προήλθε από το Καλύψο και το Μέντο, τα οποία είναι παραδοσιακά είδη μουσικής στην Καραϊβική, επηρεασμένα από την Jazz, αλλά σε πιο γρήγορους ρυθμούς. H Reggae – roots, ως μουσική που αναπαράγει το δικό μας ηχοσύστημα, έχει πάρει στοιχεία από αυτά τα είδη μουσικής αλλά δημιουργήθηκε λόγω της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης στην Τζαμάϊκα.
Συγκεκριμένα, το 1962 η Τζαμάικα απελευθερώνεται από τους Άγγλους, με το Μέντο να είναι μια μουσική πιο χαρούμενη και πιο γρήγορη λόγω της απελευθέρωσης. Το 1966 η μουσική γίνεται Rock Steady, χαρακτηρίζεται δηλαδή από ένα πιο αργό τέμπο, καθώς έχει να βρέξει στην Τζαμάικα περίπου 2 χρόνια. Το τροπικό κλίμα ήταν που άλλαξε τη μουσική. Το ίδιο έτος, η χώρα σχηματίζει κυβέρνηση, με τη μουσική να μιλάει κυρίως για έρωτα και για ελευθερία.
Μετά από δύο χρόνια έρχεται στην Τζαμάικα ο μεσσίας του ρασταφαριανισμού, ο Χαϊλέ Σελασιέ, και όλως τυχαίως στην Τζαμάικα έβρεξε. Έτσι, από ένα θρησκευτικό γεγονός αλλάζει και πάλι η μουσική. Εκεί περίπου γεννιέται η reggae, έχοντας δεχθεί επιρροές από το ρασταφαριανισμό ως θρησκευτικό και πολιτικό κίνημα από το 1930. Αυτό το βλέπουμε πολύ συχνά στα reggae roots κομμάτια, καθώς έχουν πολύ έντονο το στοιχείο της θρησκείας, ενώ πολλά μιλούν και για την επιστροφή των μαύρων στην Αφρική, τα προβλήματα στο γκέτο και άλλα καθημερινά πράγματα.
Ως εξέλιξη της Roots Reggae, τη δεκαετία του 1980 εισέρχεται το στοιχείο της Dancehall, μίας μουσικής πιο γρήγορης από τη Reggae, και σαφώς επηρεασμένης από την κοκαΐνη που έχει φτάσει στη Τζαμάικα. Έτσι οι Ρασταφάροι αποσύρονται από το προσκήνιο και επιστρέφουν στα βουνά. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι η Roots χάθηκε, αλλά ακολούθησε μία πορεία αντίστοιχη με τα ρεμπέτικα και τα μετέπειτα λαϊκά.
«Το roots reggae είναι τα δικά μας ρεμπέτικα και το dancehall είναι τα σημερινά σκυλάδικα»
Ποια είναι η διαφορά της Roots Reggae από την Dancehall;
Η Dancehall έχει δανειστεί από τη Reggae το stage και τα μικρόφωνα, αλλά η μουσική είναι εντελώς διαφορετική. Είναι μία εξέλιξη της reggae. Στη Τζαμάικα, σταμάτησαν να βγαίνουν μπάντες που έγραφαν δικά τους κομμάτια. Έμεινε μόνο ο παραγωγός και η μουσική έγινε πιο φθηνή.
Σε μία αναλογία, το Roots είναι τα δικά μας ρεμπέτικα και το Dancehall είναι τα σημερινά σκυλάδικα. Είναι κακή φάση. Τη στιγμή που μιλάμε οι Τζαμαϊκανοί διασκεδάζουν με αυτή τη μουσική, η οποία προκρίνει τα ναρκωτικά, τις γυναίκες, τα αμάξια και τα όπλα.
Κάποτε μάς είχε επισκεφτεί μια Τζαμαϊκανή, η οποία έψαχνε να ακούσει dancehall γιατί έλεγε ότι το Roots Reggae που παίζουμε εμείς τo ακούνε μόνο οι παππούδες στη χώρα της.
Σύμφωνα με αυτή την ιστορική αναδρομή, η reggae είναι ένα είδος μουσικής που εξελίσσεται συνεχώς. Σε τι φάση βρίσκεται η reggae τον 21ο αιώνα;
Έχει αλλάξει τόσο η μουσική όσο και ο κόσμος που την κάνει. Στην Ευρώπη με τη reggae στα soundsystem ασχολούνται περισσότερο οι λευκοί, καθώς οι μαύροι έχουν περάσει στη dancehall σκηνή. Πριν 20 χρόνια τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η μουσική πέρασε σε μια ψηφιακή εποχή όπου όλα γράφονται από τον παραγωγό. Δεν μαζεύονται συχνά μπάντες να γράψουν κομμάτια.
Το roots αυτή τη στιγμή δεν παράγεται μουσικά αλλά μόνο στιχουργικά. Για αυτό τα βινύλια του είναι ακριβά. H roots είναι η βάση πάντως για όλα αυτά. Για αυτό και στη Τζαμάικα θεωρείται παραδοσιακή και παλιομοδίτικη. Συχνά χρησιμοποιείται ως εισαγωγή για να ζεσταθεί ο κόσμος.
Τώρα θα δανειστείς λίγο ήχο από τα παλιά, λίγο ήχο από το σήμερα και θα χτίσεις κάτι περίπου καινούριο. Υπάρχει ταβάνι στο συγκεκριμένο είδος από μουσική άποψη. Δεν πεθαίνει το roots αλλά και δεν προχωράει. Εκτός αν γυρίσει η μόδα της μουσικής στο παρελθόν πάλι.
«Η αποικιοκρατία των Άγγλων ήταν ο λόγος που το soundsystem βγήκε έξω από την Τζαμάικα»
Πώς η κουλτούρα του soundsystem έγινε γνωστή και έξω από τα σύνορα της Τζαμάϊκα;
Η αποικιοκρατία των Άγγλων ήταν ο λόγος που το soundsystem βγήκε έξω από την Τζαμάικα. Στο Notting Hill γίνεται ένα καρναβάλι από τη δεκαετία του 60', το οποίο φιλοξενεί soundsystem με reggae, roots και dancehall. Η Αγγλία έχει επηρεαστεί μουσικά από την Τζαμάικα. Κι εμείς στην Ελλάδα επηρεαστήκαμε από την Αγγλία. Από την Αγγλία έγινε γνωστή η reggae σκηνή και όχι τόσο από τη Τζαμάικα. Πολλοί Τζαμαϊκανοί πήγαιναν στην Αγγλία επειδή υπήρχαν καλύτερα στούντιο και καλύτερες παραγωγές.
Καρναβάλι Notting Hill/Richard Braine
«Οι ράστα, τους ομοφυλόφιλους τους κρεμάγανε»
Διαβάζοντας για εσάς, έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον ζήτημα για τη reggae μουσική. Ειδικότερα, εξέχουσες προσωπικότητες της reggae σκηνής έχουν κατηγορηθεί για ομοφοβία, καθώς πολλά από τα τραγούδια τους επιτίθενται στους ομοφυλόφιλους, βλέπε την τζαμαϊκανή «murder music». Το γνωρίζατε;
Ο ελευθεριακός χαρακτήρας που προβάλλει η reggae, δε συνάδει με την κατάσταση στην Τζαμάικα. Οι ράστα τους ομοφυλόφιλους τους κρεμάγανε. Αυτόν τον πολιτικό στίχο είναι που υιοθέτησε και η dancehall.
«Οι Έλληνες θεωρούν ότι η reggae είναι μόνο καλοκαιράκι, μπυρίτσα, μπαφάκι»
Οι Irie Action Sound System κλείνουν 13 χρόνια πορείας στην ελληνική σκηνή. Πώς ξεκίνησαν όλα και πού κατέληξαν;
Οι Irie Action Sound System ξεκινήσαμε με το όνομα URM το 2005, φτιάχνοντας στο χέρι κάτι ψαροκασέλες, ως το πρώτο μας sound system. Βήμα-βήμα τη φορά, πολλοί πειραματισμοί, για να φτάσουμε στο τρίτο ηχοσύστημα που έχουμε φτιάξει και χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα.
Προσπαθούμε να βρούμε μεγάλους χώρους, έχουμε παίξει σε πανεπιστήμια, σε μπαρ, σε παραλίες κλπ. Από τα λεφτά που βγάζουμε, αγοράζουμε δίσκους, φτιάχνουμε ηχεία, και προσπαθούμε να φέρουμε καλλιτέχνες από το εξωτερικό.
Το 2008 διαλύονται οι URM και ξεκινάει το Irie Action Sound System. Εκείνη την εποχή ξεκινάνε φεστιβάλ στην πόλη με reggae βραδιές και υπήρξε μία ανάπτυξη της εν λόγω σκηνής. Το 2011, ξαναπιάνουμε δουλειά και προσπαθούμε να κερδίσουμε το κοινό που είχαμε χάσει με την παύση. Το 2013 μπαίνει στο σχήμα και ο Κώστας, ο οποίος ακολουθούσε από το 2005 ως ακροατής. Προσπαθούσαμε να κάνουμε νέα event, η σκηνή ακόμα χτιζόταν, μαζεύαμε μέχρι 80 άτομα τη βραδιά.
Τα τρία τελευταία χρόνια είναι που σημειώνεται ανάπτυξη στη δημοτικότητα της reggae σκηνής όσον αφορά το σχήμα. Ήρθε και ο Σπύρος. Γίνονται καλύτερα event, με μία πιο επαγγελματική μορφή και μεγαλώνει η απήχηση.
Πάντως, για εμάς, δεν είναι καθαρά επαγγελματικό. Ερασιτεχνικά κινούμαστε, γιατί δεν βγάζουμε λεφτά. Το ιδεατό θα ήταν να πούμε ότι μπορούμε να ζήσουμε από αυτό. Επικεντρωθήκαμε στο να κάνουμε καλύτερη την παραγωγή, τους χώρους, τα φώτα, το μπαρ, τις αφίσες, την ενημέρωση. Έτσι, μπήκαμε σε μια διαδικασία που έχει αποτελέσματα μέχρι και σήμερα.
Φτάνουμε, λοιπόν, στο 2018 και προσπαθούμε να δείξουμε στον κόσμο τι κάνουμε. Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι η Reggae δεν είναι μόνο beach bar, Μπομπ Μάρλεϊ και καλοκαίρι.
Σε τι κατάσταση βρίσκεται η soundsystem σκηνή στην Ελλάδα;
Η σκηνή ακόμα χτίζεται. Στην Ελλάδα υπάρχουν 5 sound system και όλα έχουν έδρα την Αθήνα. Στην Ιταλία υπάρχουν 150 soundsystem. Αναλογικά με τον πληθυσμό της Ιταλίας, η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει 25 soundsystem, εκεί θα μιλούσαμε για κανονική σκηνή. Αλλά και πάλι η σκηνή θέλει να επαναλαμβάνεται. Δεν μπορείς να κάνεις ένα Session το χρόνο και να θεωρείς ότι είσαι ενεργός. Μεγάλο ρόλο παίζουν τα Φεστιβάλ, αυτά είναι που αναπτύσσουν τη μουσική σκηνή γενικότερα, και ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει τη μουσική το κοινό.
Έχουμε κάνει live σχεδόν με όλα τα ελληνικά sound system. Αυτός ήταν και ο σκοπός του Irie Action Sound System, δεν θέλαμε να είμαστε μονοπώλιο, ούτε θέλουμε να χρησιμοποιούμε το γεγονός ότι ήμασταν το πρώτο soundsystem στη χώρα. Προσπαθούμε να μη μένει στάσιμη η σκηνή.
Έχουμε επικοινωνία με όλους τους εγχώριους καλλιτέχνες. Ωστόσο, το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι υπάρχουν λίγες reggae μπάντες που παράγουν πρωτογενές υλικό.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι ότι τα μαγαζιά μάς ακυρώνουν live είτε γιατί το κοινό μας θα πίνει τσιγάρα οπότε δε θα κάνει κατανάλωση αλκοόλ είτε γιατί ενοχλεί η χρήση κάνναβης από μόνη της»
Είπατε πριν ότι πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι η reggae δεν είναι μόνο beach bar, Μπομπ Μάρλεϊ και καλοκαίρι. Στην Ελλάδα υπάρχει μια τάση ποινικοποίησης της reggae. Τη συνδέουμε με τη ναρκοκουλτούρα και συγκεκριμένα με τη χρήση κάνναβης. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η χρήση κάνναβης αποτελεί στοιχείο της θρησκείας των Ρασταφάρι. Τι αντίκτυπο έχει η κατάσταση αυτή για το σχήμα σας;
Οι Έλληνες θεωρούν ότι η reggae είναι καλοκαιράκι, μπυρίτσα, μπαφάκι. Δεν είναι αυτό η reggae. Είναι και κάτι άλλο. Το ότι η reggae είναι καλοκαιρινή μουσική είναι ένα θέμα που έχουμε στην Ελλάδα. Η μουσική αυτή είναι παντός καιρού. Το ότι η Τζαμαϊκανοί έχουν 365 μέρες καλοκαίρι είναι άλλο κομμάτι. Για εμάς η reggae είναι all day, all night.
Θεωρητικά, λόγω της φάσης της reggae, αλλά και της ταυτότητας της Ελλάδας, εμείς θα έπρεπε να παίζουμε κάθε μέρα σε διαφορετικό νησί. Παρ' όλα αυτά, συνήθως μας αντιμετωπίζουν ως υποκουλτούρα.
Το γεγονός ότι δεν είμαστε κλεισμένοι για όλο το καλοκαίρι δεν έχει σχέση με το brand name. Πήγαμε στη Σαντορίνη και παίξαμε σε ένα κυριλέ μαγαζί, καθώς το πιο εναλλακτικό δεν μας ήθελε. Το μαγαζί γέμισε από τουρίστες και όλοι χορεύανε. Η reggae παγκοσμίως είναι μια μουσική καλοκαιριού. Ωστόσο, η τουριστική βιομηχανία δεν την προάγει στην Ελλάδα. Αντίθετα, πολλές φορές την περιθωριοποιεί.
Πολλοί μας ρωτάνε γιατί δεν έχουμε ράστα και τους απαντάμε αυτό που λέγανε και οι Ρασταφάρι: «Rasta is in my heart». Δεν είναι το φαίνεσθαι, δεν είναι ότι πρέπει να είσαι χαμένος για να ακούς reggae. Δεν υπάρχει πουθενά αυτό. Βέβαια, κάθε μουσική έχει τα ναρκωτικά της. Τα τσιγάρα μυρίζουν, οπότε ενοχλούν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι ότι τα μαγαζιά μάς ακυρώνουν live είτε γιατί το κοινό μας θα πίνει τσιγάρα οπότε δε θα κάνει κατανάλωση αλκοόλ είτε γιατί ενοχλεί η χρήση κάνναβης από μόνη της. Σου λένε ότι εμπορικά είσαι κακός. Δεν τον συμφέρει να μας καλέσει. Ωστόσο, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό.
Τώρα τα μαγαζιά παίρνουν το ρίσκο, λόγω κρίσης, να φτιάξουν ποιότητα για να πουλήσουν. Δεν θέλουν να πουλάνε ό,τι πουλάνε όλοι. Χτίζουν μια ταυτότητα. Ο κόσμος έχει περισσότερες απαιτήσεις για το πού θα αφήσει και το ένα ευρώ. Δεν είναι όπως ήταν παλιά.
«Παίζουμε μουσική για όλους, για να ξυπνήσουν όλοι»
Το soundsystem μπορεί να γίνει πιο εμπορικό ή διατηρεί για πάντα τον DIY χαρακτήρα του;
Εμείς παίζουμε μουσική για όλους. Δε βάζουμε ταμπέλες. Παίζουμε για όλους, για να ξυπνήσουν όλοι. Στηρίζουμε τα διάφορα εγχειρήματα αλλά το soundsystem δεν είναι καθαρά πολιτικό και δε στηρίζει μόνο καταλήψεις ή στέκια.
Το να πας να δεις με 8 ευρώ ένα soundsystem δεν είναι τόσο ακριβό. Τόσα θα έδινες για να πιεις ένα ποτό σε ένα μπαρ. Υπάρχει κόσμος, βέβαια, που δεν έχει ούτε αυτά να δώσει. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για το αντίτιμο της εισόδου. Δε θέλουμε να βγάλουμε λεφτά. Η είσοδος υπάρχει περισσότερο για να καλύψει τα τεράστια έξοδα της παραγωγής.
Μπαίνεις σε μια διαδικασία εμπορίου, αλλά όλα είναι DIY. Δεν έχουμε κάποιο γραφείο που να ασχολείται με το εμπόριο, όλα τα κάνουμε μόνοι μας. Το soundsystem είναι στη βάση του DIY. Μπορούμε να πάμε σε οποιονδήποτε χώρο και να κάνουμε live τσάμπα. Το ότι φτιάχνεις μόνος σου τα ηχεία δε σημαίνει ότι δεν αγοράζεις εξοπλισμό, αλλά δε συνεργάζεσαι με εταιρείες. Όλοι όσοι συνεργάζονται μαζί μας είναι γνωστοί μας. Η σκηνή είναι underground. Δεν υπάρχει soundsystem που να μην ήταν DIY.
Πολλές φορές μας επιλέγουν γιατί δε χρειαζόμαστε ούτε εξοπλισμό ούτε κάποιο ιδιαίτερο soundcheck. Μας δίνουν μία μπαλαντέζα και παίζουμε.
«Ο μουσικός, θέλει δεν θέλει, εκπέμπει ένα πολιτικό μήνυμα με τη μουσική του»
Παράγεται πολιτική μέσα από τη μουσική; Τι πολιτική τοποθέτηση έχει ένα soundsystem σαν το δικό σας;
Εμείς που θα πάμε να παίξουμε σε ένα φεστιβάλ, δε χρησιμοποιούμε τη μουσικής ως πολιτικό μήνυμα. Αυτοί που διοργανώνουν το φεστιβάλ χρησιμοποιούν τη μουσική μας ως πολιτική. Δεν κάνουμε πολιτική, παίζουμε μουσική. Πάντα το κριτήριο μας είναι καταστασιακό. Σε κάθε περίπτωση κάνουμε την έρευνά μας σχετικά με τα άτομα που μας καλούν και αποφασίζουμε αναλόγως.
Ο μουσικός, θέλει δεν θέλει, εκπέμπει ένα πολιτικό μήνυμα με τη μουσική του, αλλά δε χρειάζεται να μένει σε αυτό. Για εμάς, αυτό που κάνουμε σίγουρα είναι μία πολιτική στάση, ένας τρόπος ζωής. Αλλά σίγουρα, δεν προάγουμε πολιτική μέσω της μουσικής. To πώς δρούμε είναι πολιτική. Δεν είμαστε δέντρα, έχουμε άποψη. Μιλάμε για μία μουσική η οποία είναι βαθιά αντιρατσιστική, μιλάει για τη φτώχεια, την αγάπη και την ειρήνη, επομένως από μόνη της έχει μία πολιτική χροιά.
Μπορεί να το έχετε απαντήσει πολλές φορές, αλλά τι σημαίνει το όνομα σας;
Το Irie είναι αυτό που λέμε «εις υγείαν», αναφέρεται στο ανώτερο πνευματικό επίπεδο, είναι μια κατάσταση εσωτερική για τον κάθε άνθρωπο. Χρησιμοποιείται και στην καθημερινή ζωή σαν να λες ότι όλα πάνε καλά. Το Irie είναι μια καλή πράξη. Προέρχεται από την τζαμαϊκανή διάλεκτο. Το Action αναφέρεται στη δράση του σχήματος μας. Δεν είναι χίπικο. Όλο μαζί σημαίνει θετική δράση. Μας εκνευρίζει η απάθεια. Δεν πάνε όλα καλά. Θέλει action η γενικότερη κατάσταση.
Δεν μπορώ να σας αφήσω χωρίς την κλασική ερώτηση. Ποια είναι τα σχέδια των Irie Action Sound System για το μέλλον;
Θέλουμε να ολοκληρώσουμε το στήσιμο του studio για να μπορούμε να κάνουμε και δική μας μουσική. Άντε και Μοναστηράκι κάθε Σάββατο (γέλια).
Τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουμε τη δική μας παραγωγή. Θα ήταν καλό να ήμασταν πλούσιοι ώστε να ρίχναμε όλα τα λεφτά πάνω στην παραγωγή. Δυστυχώς δεν μπορούμε να ασχολούμαστε κάθε μέρα 8 και 10 ώρες. Έχουμε και κανονικές δουλειές, αλλά το Irie Action Sound System βρίσκεται σε μια περίοδο που όλα είναι πιο επαγγελματικά.
Στο μυαλό μας έχουμε να κάνουμε ένα μεγάλο event για τα 20 χρόνια μας. Δουλεύουμε για το 2025. Στοχεύουμε να χτιστεί η σκηνή και να είμαστε σε καλύτερο δρόμο τα επόμενα χρόνια.