Κοντεύουν να τελειώσουν οι λέξεις για να περιγράψεις το αδιανόητο, νιώθω μερικές φορές σαν να ματαιοπονώ, σκέφτομαι πως όποιος κατάλαβε κατάλαβε, όποιος αμφιβάλλει ακόμα μάλλον δεν θέλει να καταλάβει, η αντίφαση ανάμεσα στα λόγια της εξουσίας και στη γύρω μας ζωή γίνεται όλο και πιο κραυγαλέα και οι λέξεις σώνονται, δεν είναι ώρα για λόγια είναι ώρα για έργα αντίστασης και αλληλεγγύης, κι έτσι ξαναγυρίζω στην ποίηση, στη μεγάλη ποίηση του Μπέρτολντ Μπρεχτ, που είναι σαν να γράφτηκε χθες:
Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί.
Οι έμποροι φωνάζουν γι’ αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα
πεινάνε κι όσοι εργάζονται.
Τα χέρια που ήταν σταυρωμένα, σαλεύουν πάλι:
Φτιάχνουν οβίδες.
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα ’ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
είναι πάρα πολύ δύσκολη
για τους ανθρώπους του λαού.
Απόσπασμα από το «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου», 1939 (Μπέρτολντ Μπρεχτ, «Ποιήματα», Μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, Εκδόσεις Θεμέλιο 1977)
Ολόκληρο το ποίημα εδώ.
Μελοποιημένο από τον Θάνο Μικρούτσικο εδώ.
Σε χρειαζόμαστε
Το ThePressProject είναι το μοναδικό μέσο ανεξάρτητης, ερευνητικής και αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας που στηρίζεται αποκλειστικά στις μικρο-δωρεές των επισκεπτών του. Πιστεύουμε ότι η πληροφορία πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους και για αυτό δεν κλειδώνουμε κανένα κομμάτι της ύλης αλλά για να παραχθεί το πρωτογενές υλικό που θα βρείτε εδώ χρειαζόμαστε την υποστήριξή σου. Αν δεν πληρώσουμε εμείς για την ενημέρωσή μας, θα την πληρώσει κάποιος άλλος (και αν δεν είσαι ο Μαρινάκης μάλλον δεν έχεις τα ίδια συμφέροντα). Μάθε πώς
- Κάνε κλικ για να σχολιάσεις
Πολιτική Σχολιασμού