Με ανοιχτή επιστολή τους προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και μέσω της σημερινής συνέντευξης Τύπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρουσίασαν το ανθρώπινο κόστος που έχουν oι ευρωπαϊκές πολιτικές στις ζωές αιτούντων άσυλο, προσφύγων και μεταναστών και έκαναν για ακόμη μία φορά έκκληση προς τις ευρωπαϊκές και ελληνικές αρχές να αλλάξουν εντελώς την προσέγγισή τους στο μεταναστευτικό και να σταματήσουν να δημιουργούν νέες Μόριες.
Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης, με τίτλο «θεμελιώνοντας την κρίση στα ευρωπαϊκά σύνορα», σε 456 ανήλθαν τα παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα υγείας, που διαμένουν στο ΚΥΤ της Λέσβου, κατά το 2019 και το 2020. Επισημαίνεται ότι τα παιδιά βιώνουν μειωμένη συγκέντρωση, μάθηση και αλληλεπίδραση, έλλειψη λεκτικοποίησης ή συμπεριφορές επιρρεπείς σε ατυχήματα, βρέξιμο του κρεβατιού και αδυναμία ελέγχου αρνητικών συναισθημάτων, ως αποτέλεσμα διαφόρων διαταραχών που αντιμετωπίζουν.
Συγκεκριμένα, από αυτά τα παιδιά, το 39% είχαν διαταραχές ύπνου, το 24% γενικευμένο φόβο, το 30% αναπτυξιακές διαταραχές και παλινδρόμηση συμπεριφοράς, το 25% αδυναμία και απόσπαση και το 10% ψυχοσωματικά παράπονα (πχ πονοκέφαλοι, πόνοι στο στομάχι και ζάλη). Οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» επισημαίνουν ότι κατά το 2019 και 2020 οι κλινικές ψυχικής υγείας της οργάνωσης στη Χίο, τη Λέσβο και τη Σάμο περιέθαλψαν περισσότερους από 180 ασθενείς που είχαν αυτοτραυματιστεί ή είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, από τους οποίους τα δύο τρίτα ήταν παιδιά, με το νεότερο ασθενή με αυτοκτονικό ιδεασμό να είναι μόλις έξι ετών.
Με τις ιστορίες της Νέτα και του Λεβέντ, δύο προσφύγων που ζουν σε άθλιες συνθήκες στο Βαθύ ξεκίνησε την εισήγησή της η Ελένη Κονιδάρη, Υπεύθυνη Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Σάμο. «Όσο περισσότερο ένας άνθρωπος ζει στον καταυλισμό, τόσο περισσότερο εμπεδώνει και εσωτερικεύει ότι η ύπαρξη, η ιστορία, το σώμα, η φωνή του δεν έχουν αξία. Το camp είναι ένα κακοποιητικό περιβάλλον που διαλύει τους ανθρώπους από μέσα. Ακούγεται εύκολο τσιτάτο, κι όμως είναι μια παραδοχή που εμπεδώνεται με τα χρόνια στα νησιά ως κανονικότητα, τόσο που γίνεται διάφανη, αόρατη. Αν το camp στο Βαθύ τα τελευταία 5 χρόνια μάς άφησε μια κληρονομιά κι ένα μάθημα να κουβαλάμε μαζί μας, είναι πως η ντροπή συνηθίζεται πολύ γρήγορα».
Παίρνοντας τον λόγο στη συνέχεια ο Γιώργος Καραγιάννης, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε Σάμο και Αθήνα, τόνισε ότι η νέα έκθεση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα καταδεικνύει αυτό ακριβώς το κόστος και τη βλάβη στην υγεία των ανθρώπων. Το κόστος που ξεκάθαρα προκαλείται από τις πολιτικές και την αποτυχία τους να εγγυηθούν έστω τα στοιχειώδη δικαιώματα προστασίας.
«Οι ιστορίες που ακούμε μαρτυρούν ότι μπορούμε και πρέπει να απαιτήσουμε από την Ευρώπη να συνειδητοποιήσει τα δεινά που προκαλεί και να υιοθετήσει- έστω και τώρα- μια προσέγγιση ανθρωπιστικής διαχείρισης, διασφάλισης ανθρωπίνων συνθηκών στα ΚΥΤ ενσωμάτωσης, εγγύησης θεμελιωδών δικαιωμάτων. Θεραπείας όσων έχουν ανάγκη, φροντίδας και προστασίας για τις ευπαθείς ομάδες, έρευνας και εν τέλει καταδίκης πρακτικών, όπως οι επαναπροωθήσεις» τόνισε.
«Πώς μπορεί η δημιουργία τεράστιων αποθηκών ψυχών να παρουσιάζεται σαν βελτίωση; Το μοντέλο αυτό έχει δοκιμαστεί και το μόνο που έχει επιφέρει είναι ανθρώπινες απώλειες και ανυπέρβλητο πόνο. Γι’ αυτό και ζητάμε πλήρη αλλαγή πλεύσης. Να επενδύσουν τα κράτη μέλη της ΕΕ και η Ελλάδα επιτέλους στην υγεία, την προστασία και στη διατήρηση των δικαιωμάτων. Να σταματήσουν να θέτουν ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο στη θαλάσσια και στα χερσαία σύνορά μας. Να σταματήσουν να τροφοδοτούν την ξενοφοβία και την περαιτέρω συρρίκνωση του ανθρωπιστικού χώρου. Αντί των επιστροφών να ενισχύσουν τις ασφαλείς διόδους μετανάστευσης. Να επενδύσουν στη μετεγκατάσταση, να δημιουργήσουν περισσότερες διόδους για σπουδές και εργασία. Να θεμελιώσουν αντί της κρίσης στα ελληνικά νησιά, αξιοπρεπή υποδοχή με μία μόνο χρήση: την παροχή επείγουσας φροντίδας και μετεγκατάστασης σε ασφαλές πλαίσιο στην ενδοχώρα και μετεγκατάστασης σε άλλες χώρες της ΕΕ» υπογράμμισε στην εισήγησή της η Λίζα Παπαδημητρίου, Υπεύθυνη Συνηγορίας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε Λέσβο και Αθήνα.
«Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα νησιά αντικατοπτρίζει μια ανθρωπιστική κρίση που θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει και αποτρέψει, και που τώρα χρειάζεται να αναστρέψουμε. Οι νέες Κλειστές Ελεγχόμενες Δομές που σχεδιάζονται στα πρότυπα της Μόριας είναι απόδειξη εμμονικής προσήλωσης στα ίδια λάθη. Το άδικο και το λάθος θεμελιώνεται και εμείς σας ζητούμε να το αναγνωρίσετε και να το σταματήσετε. Οι μεγαλύτερες δομές θα επιφέρουν απλά μεγαλύτερη δυστυχία. Η κανονικοποίηση της βίας, η αναπαραγωγή της προσέγγισης των hotspots και η ενίσχυση των καταστροφικών πολιτικών περιορισμού βλάπτουν την υγεία των ανθρώπων και καταπατούν τα δικαιώματά τους. Η αυξημένη επιτήρηση των αιτούντων άσυλο, ο περαιτέρω αποκλεισμός τους από τις υπηρεσίες και την υπόλοιπη κοινωνία όπως εμφανώς σχεδιάζεται είναι ταπεινωτικός, προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και παρουσιάζει ως εγκληματίες ανθρώπους που προσπαθούν απλώς να ζήσουν και να ασκήσουν το δικαίωμά τους στη διεθνή προστασία. Αναρωτιόμαστε γιατί καταβάλλεται τόσο μεγάλη προσπάθεια για την απομόνωση των ανθρώπων και ούτε η μισή για την προστασία και την ένταξή τους;» κατέληξε η Χριστίνα Ψαρρά, Γενική Διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.