Τα λόγια του τίτλου ανήκουν στον γνωστό δημοσιογράφο και αναλυτή Ράμζυ Μπαρούντ, που έφερε στο επίκεντρο, με πρόσφατη αρθρογραφία του, το γεγονός ότι οι βάρβαρες επιδρομές του Ισραήλ κατά των Παλαιστίνιων ενώνουν και πάλι το λαό της Παλαιστίνης, θυμίζοντας του ποιος είναι ο ένας κοινός αγώνας, αυτός για αυτοδιάθεση και Ελευθερία. 

Ο γνωστός αναλυτής σημειώνει ότι η πολιτική Νετανιάχου κατόρθωσε να οδηγήσει «σε μια πανπαλαιστιναική εξέγερση, μια Ιντιφάντα χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία του Παλαιστινιακού αγώνα, τόσο στη φύση της όσο και στην αποτελεσματικότητα της». 

«Για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια βλέπουμε τον Παλαιστινιακό λαό ενωμένο, από τα Ιεροσόλυμα ως τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη και, ακόμη περισσότερο, στις Παλαιστινιακές κοινότητες, τα χωριά και τις πόλεις εντός της ιστορικής Παλαιστίνης, δηλαδή του σημερινού Ισραήλ. Και αυτή η ενότητα είναι το σημαντικότερο όλων, και με πολύ ευρύτερες συνέπειες από ότι κάποια συμφωνία ανάμεσα στις παλαιστινιακές φράξιες. Ξεπερνά και τη Φατάχ και τη Χαμάς και όλους τους άλλους γιατί χωρίς λαό ενωμένο δεν μπορεί να υπάρξει νοηματοδοτημένη αντίσταση, δε μπορεί να υπάρξει όραμα απελευθερωτικό, δεν μπορεί κανένας αγώνας για δικαιοσύνη να είναι νικηφόρος». 

Ο Ράμσυ Μπαρούντ καταγράφει, κατόπιν, πως γεννήθηκε ένα νέο κίνημα, από τα κάτω, ευρύτατο, απέναντι στην ακροδεξιά σοβινιστική κοινωνία του Ισραήλ, ξεκινώντας από τις αντιδράσεις κατά της νέας εθνοκάθαρσης στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και το Σεχ Τζαράχ, και φτάνοντας ως την καταγραφή των περιστατικών ρατσισμού και των εκδηλώσεων του ισραηλινού απαρτχάιντ: «παρ’ ότι κουρασμένοι, φτωχοί, εκτοπισμένοι, πολιορκημένοι και εγκαταλειμμένοι, οι Παλαιστίνιοι θα συνεχίσουν να φυλάσσουν ως κόρην οφθαλμού τα δίκαια τους, τα ιερά τους και την ιερότητα της ζωής των ανθρώπων τους».  

Τα πολιτικά του συμπεράσματα μοιάζουν απολύτως ακριβή, ειδικά μετά την απόλυτα επιτυχημένη «Ημέρα Οργής», χθες, που συνοδεύτηκε από γενική απεργία σε κάθε πόλη και χωριό του Ισραήλ όπου ζουν και εργάζονται Παλαιστίνιοι. Η κάθοδος όλων των Παλαιστίνιων στην απεργία ήταν εντυπωσιακή. «Δεν θυμάμαι άλλη φορά, τόσα χρόνια, που όλοι οι Παλαιστίνιοι, όποιου προσανατολισμού πολιτικού ή θρησκευτικού, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, άθεοι, να ενώνονται, όλοι μα όλοι, σε ένα κοινό σκοπό», ανέφερε χαρακτηστικά στο Μεσανατολικό Παρατηρητήριο (Μιντλ Ηστ Άι, Middle East Eye, MEE), ο πολιτικός ερευνητής Ινάς Αμπάντ. «Μας βοήθησαν [οι Ισραηλινοί] να θυμηθούμε τον πόνο μας, τον πόνο των γονιών στη Γάζα που ζουν την ισραηλινή επιθετικότητα και των ανθρώπων στην Ιερουσαλήμ που τους πετάνε έξω από τα σπίτια τους», είπε η 60χρονη Σάλα Χαμάντ. «Μας ένωσαν .. ξύπνησαν τις πιο οδυνηρές μνήμες και μας ένωσαν».

Κυριολεκτικά εκατομμύρια Παλαιστίνιοι απέργησαν, συμμετέχοντας στο γενικό  κάλεσμα, το πρώτο ενωτικό κάλεσμα από την εποχή της δεύτερης ιντιφάντας (1987-1993). Στο Ισραήλ κατοικούν περί τα δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, που αποτελούν το 20% του πληθυσμού. Ακόμη τρία εκατομμύρια κατοικούν στην Δυτική Όχθη και την Δυτική Όχθη, και πολλοί από αυτούς εργάζονται στο Ισραήλ, κυρίως σε οικοδομικές εργασίες και συντήρηση έργων. 

«Ελπίζω να μη κρατήσει όλο αυτό, όσο απεργούν οι Άραβες χάνουμε λεφτά», δήλωσε στο ΜΕΕ ο 60χρονος Εβραίος Ισραηλινός επιχειρηματίας Σαμπτάι, που ασχολείται με οικοδομές και δεν μπόρεσε να δουλέψει, καθώς κανένας από τους Παλαιστινίους εργάτες δεν εμφανίστηκε. «Τους τηλεφώνησαν και τους παρακάλεσα να έρθουν στη δουλειά, αλλά μου είπαν ότι δε θα έρθουν, ακόμη και κάποιοι που το κάνουν λόγω της πίεσης από τους άλλους Παλαιστινίους ή από ντροπή».

Το κάλεσμα ξεκίνησε, την Κυριακή, από την Επιτροπή Αράβων που συντονίζει τον Παλαιστινιακό πληθυσμό εντός του Ισραήλ, για να ακολουθήσει η Παλαιστινιακή Αρχή, από τη Δυτική Όχθη, η οποία και ονόμασε την κίνηση «Απεργία για την Αξιοπρέπεια».

Χιλιάδες Παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους, ενώ ο αριθμός των νεκρών από την Ισραηλινή βαρβαρότητα, είχε ανέβει στους τουλάχιστον 215, μεταξύ των οποίων πάνω από 100 παιδιά και γυναίκες, σημειώνει το BBC – δώδεκα νεκροί, εκ των οποίων δύο παιδιά, ο απολογισμός στο Ισραήλ. Στους 52.000 έφτασαν, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι εκτοπισθέντες Παλαιστίνιοι. Μεταξύ των σημερινών νεκρών ένας ακόμη δημοσιογράφος, ο Γιουσέπ Αμπού Χουσεϊν.

Στη Χάιφα, που έχει μεικτό πληθυσμό, η πορεία ήταν μεγαλειώδης ενώ η Παλαιστινιακή σημαία είχε στολίσει κάθε μπαλκόνι αραβικής οικογένειας. Στην Ιερουσαλήμ, τόσο στην Παλιά Πόλη όσο και στην Πύλη της Δαμασκού, οι δυνάμεις καταστολής του Ισραήλ επετέθησαν βίαια στην πορεία, και κακοποίησαν τη δημοσιογράφο του ΜΕΕ, Λατίφα Αμντελατίφ, την ώρα που κατέγραφε τη σύλληψη ενός μικρού παιδιού. Η κα Αμντελατίφ ξυλοκοπήθηκε, της έριξαν σπρέι πιπεριού και της αφαίρεσαν τη μαντήλα. 

Παράλληλα, αυξάνονται οι καταγγελίες για κακοποιήσεις και ξυλοδαρμούς χριστιανών πολιτών από ακροδεξιά σιωνιστικά στοιχεία, τα οποία δρουν υπό την κάλυψη των ισραηλινών αρχών.

Παρ’ ότι οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν και χθες το βράδυ, Ισραηλινοί αξιωματούχοι διέρρεαν ότι «υπάρχει πιθανότητα ανακωχής ακόμη και ως την Πέμπτη», δηλαδή αύριο. Χθες ήταν το πρώτο βράδυ που ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου δεν έκανε λόγο για «συνέχιση των βομβαρδισμών όσο χρειαστεί» αλλά αναφέρθηκε στη «μεγάλη ζημιά που έπαθε η Χαμάς». 

Πιθανότατα θεωρεί ότι έχει ήδη πιστωθεί τα οφέλη στα οποία προσέβλεπε, αιματοκυλύοντας τη Γάζα και αφού δεν κατόρθωσε ο ίδιος να σχηματίσει κυβέρνηση: την αποφυγή σχηματισμού κυβέρνησης υπό τον αντίπαλο του, Γιαϊρ Λαπίντ, ηγέτη του κόμματος Γες Ατίντ και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την αναβολή της δίκης του για διαφθορά και την προσφυγή του Ισραήλ στις κάλπες για πέμπτη φορά μέσα σε δύο χρόνια. Από ότι φαίνεται, όμως, δεν του βγαίνει…

Προχθές, ο Γιαϊρ Λαπίντ κατηγόρησε ευθέως τον Νετανιάχου ότι επιδιώκει μόνον την προσωπική του πολιτική επιβίωση, και αιματοκυλύει την περιοχή για να την επιτύχει. Χθες, η ηγέτις των Εργατικών, Μεράβ Μικαέλι, ζήτησε από τον Λαπίντ να προχωρήσει σε σχηματισμό κυβέρνησης σε συνεργασία και με τα δύο αραβικά κόμματα που εκπροσωπούνται στην Κνεσέτ, ώστε να μην χρειαστεί τη συμμετοχή του κόμματος Γιαμίνα, του ακροδεξιού Ναφτάλι Μπένετ, και να ξεφύγει η χώρα από τα χέρια του Νετανιάχου. «Βασικός και μόνος στόχος μας αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι η εκδίωξη του Νετανιάχου.. Ο λαός έχει κουραστεί και του αξίζει μια λειτουργική κυβέρνηση».

Διπλωματικό αδιέξοδο – Επίθεση ΗΠΑ στον Ερντογάν

Παρ’ ότι αυξάνονται οι μεμονωμένες φωνές κρατών και συνεχίζονται οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους Παλαιστινίους, ανά τον κόσμο, και πιθανώς και οι «πίσω από κλειστές πόρτες» πιέσεις από δυτικά κράτη προς το Ισραήλ του Νετανιάχου, σε επίσημο επίπεδο καμμία προσπάθεια δε φαίνεται να έχει ευωδοθεί.

Για ακόμη μια φορά, την τέταρτη συνεχόμενη, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν κατόρθωσε να εκδόσει ψήφισμα, ελέω παρεμβάσεων των ΗΠΑ. Συνεχίζονται οι Αιγυπτιο-γαλλικές προσπάθειες για εκεχειρία, σύμφωνα με τη γαλλική προεδρία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα προς το παρόν.

Εξάλλου, οι ΗΠΑ κατηγόρησαν ως αντι-σημίτη και ρατσιστή τον Πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν γιατί, σε πρόσφατη δηλωσή του, αφού κατηγόρησε το Ισραήλ για «τρομοκρατία κατά των Παλαιστινίων» προσέθεσε ότι «είναι στη φύση τους αυτά [των Ισραηλινών]». Κατά τις ΗΠΑ, οι δηλώσεις Ερντογάν είναι που ενθαρρύνουν την τρομοκρατία. Πάντως, πολλά αραβικά και Παλαιστινιακά μέσα καταδεικνύουν το ψεύδος του υποτίθεται φιλο-παλαιστίνιου Ερντογάν, που την ώρα που προβαίνει σε τέτοιες δηλώσεις, «ξεχνά» ό,τι υπέγραψε συμφωνίες 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Ισραήλ και του επιτρέπει να χρησιμοποιεί τα ραντάρ της Τουρκίας «για την ασφάλειά του».