«Είστε Διευθυντής/-ντρια σε ένα σχολείο όπου παρατηρείται μεγάλη κινητικότητα ντόπιων μαθητών προς γειτονικές σχολικές μονάδες. Σταδιακά, το σχολείο έχει μεταμορφωθεί σε σταυροδρόμι πολιτισμών και καταυλισμό στιγματισμένων. Πώς θα ανατρέπατε αυτήν την κατάσταση έχοντας έναν χρόνο διορία για να επαναφέρετε την κανονικότητα στο σχολείο και την προηγούμενη καλή φήμη του;» αναφέρει ένα ερώτημα:
Σε άλλη ερώτηση, ζητείται χαρακτηρισμός μαθητών με βάση απλά την εξωτερική εμφάνιση:
Μαθητές χαρακτηρίζονται, εντελώς αντιπαιδαγωγικά όπως καταγγέλλεται, με τον όρο «προβληματικοί».
Ενώ στους χιλιάδες νεοδιόριστους τίθεται και το ερώτημα τι θα έκαναν απέναντι σε μαθητή που «δεν συμμορφώνεται στους κανόνες» είναι στους ευάλωτους πληθυσμούς, αλλά «ιδιαίτερα ανθεκτικός στη στάση του, πνεύμα αντιλόγίας, έως και αναρχικός».
Τα παραπάνω είναι μάλλον τα πιο κραυγαλέα σημεία από τις ερωτήσεις και εργασίες που βρίσκονται στην εισαγωγική «επιμόρφωση», που απέστειλε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής σε εκπαιδευτικούς.
Είναι μέρος ενός ογκώδους υλικού, με παρουσιάσεις για μια σειρά θεμάτων, που και αυτές όμως χαρακτηρίζονται «άλλης εποχής» από τους εκπαιδευτικούς που καλούνται να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία. Εκπαιδευτικοί μάλιστα, που μολονότι νεοδιόριστοι, έχουν στις πλάτες τους πολλά χρόνια εργασιακής εμπειρίας στις τάξεις όλης της χώρας, ως αναπληρώτριες/ές. Άνθρωποι που έχουν γυρίσει την Ελλάδα, στις πιο μακρινές περιοχές, μετά αναγκάστηκαν να μπουν στο κυνήγι των προσόντων, για να έχουν μία καλή θέση στο προσοντολόγιο που εισήγαγε ο νόμος Γαβρόγλου και τώρα αναγκάζονται σε ατομική «αξιολόγηση» για να πάρουν τη μονιμοποίηση, αλλά και αυτού του είδους την «επιμόρφωση».
Σημειώνεται ότι το ΙΕΠ δεν ανταποκρίθηκε σε αίτημα του TPP για κάποιο σχόλιο. Μιλώντας στην «Εφ.Συν», ο Πρόεδρος του ΙΕΠ, Γιάννης Αντωνίου, υποστήριξε ότι «πρόκειται για έργο για το οποίο δούλεψαν εκατοντάδες άνθρωποι και το οποίο δοκιμάστηκε και διορθώθηκε» και τόνισε ότι «αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, θα το δούμε και θα το διορθώσουμε».
«Εξευτελιστικό, βασανιστήριο»
Ο Θοδωρής Μαυρίδης είναι ένας από τους περίπου 20.000 νεοδιόριστους εκπαιδευτικός και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Η πρώτη ερώτηση αναγκαστικά είναι αν οι εικόνες που κυκλοφορούν είναι όντως αληθινές:
«Είναι κανονικό περιεχόμενο, ή καλύτερα κομμάτια του περιεχομένου, από τις εργασίες που θα πρέπει να κάνει κανείς, για να δουν αν κατάλαβε καλά τις διαφάνειες και τα μαθήματα που θα πρέπει να παρακολουθήσε» ξεκαθαρίζει. «Παιδαγωγικά, δεν υπάρχει μαθητής που να μπορεί να χαρακτηριστεί “προβληματικός”. Αυτό είναι ό,τι πιο αντιπαδαγωγικό. Και ως προς το υλικό, οι βιβλιογραφικές αναφορές που υπάρχουν, είναι της δεκαετίας του 80 και του 90. Ακόμα και οι αναφορές για τον σύγχρονο εκπαιδευτικό, είναι με βιβλιογραφία του 2000, δηλαδή 23 χρόνια πριν» προσθέτει. «Για εμάς τους εκπαιδευτικούς είναι πολύ βασανιστικό, να αναγκαζόμαστε να κάτσουμε να διαβάσουμε αυτό το περιεχόμενο και μετά να πρέπει να συμπληρώνουμε αυτά τα σκοταδιστικά quiz. Είναι κυριολεκτικά ένα βασανιστήριο.»
Το θέμα εξάλλου έχει ήδη προκαλέσει και την οργισμένη αντίδραση της ΟΛΜΕ τη Δευτέρα, που τόνισε ότι «το υλικό της επιμόρφωσης είναι παρωχημένο, αντιπαιδαγωγικό και σε κάποιες περιπτώσεις επικίνδυνο».
«Εγώ έχω μπει, τα έχω διαβάσει, τα έχω δει, αλλά δεν θα την κάνω εγώ τη διαδικασία. Γιατί, μολονότι πλασάρεται ως υποχρεωτικό, δεν επηρεάζει καθόλου μα καθόλου ούτε τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων, ούτε τη μισθολογική τους εξέλιξη. Το μόνο που επηρεάζει, είναι μία βαθμολογική εξέλιξη, η οποία χρειάζεται για να γίνει κάποιος στέλεχος εκπαίδευσης, να πάρει κάποιες θέσεις στελέχους. Οπότε, εγώ δεν την αντέχω και δεν πρόκειται να υποστώ αυτή τη διαδικασία. Δεν έχει κάποιες κυρώσεις, ωστόσο το Υπουργείο πλασάρει ότι και υποχρεωτική είναι και αν δεν το κάνεις θα έχεις κυρώσεις» σχολιάζει ο εκπαιδευτικός.
«Είναι μία πραγματικά εξευτελιστική διαδικασία. Το πιο τρανταχτό, που εύκολα το βλέπει κανείς, είναι το περιεχόμενο. Αλλα πριν από αυτό, δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες των παιδιών, τις ανάγκες των εκπαιδευτικών, ως εργαζόμενοι, ούτε τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου. Είναι εισαγωγική επιμόρφωση για νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς. Τι σημαίνει αυτό: Ότι έρχεται τώρα το Υπουργείο, να “επιμορφώσει” ανθρώπους που δουλεύουν 8, 10 και 20 χρόνια, ως αναπληρώτριες και αναπληρωτές. Είναι μία έτσι κι αλλιώς τραγική διαδικασία» προσθέτει και συνεχίζει λέγοντας:
«Το περιεχόμενο είναι εντελώς αντιεπιστημονικό, αντιπαιδαγωγικό, τα παραδείγματα που δείξατε είναι ενδεικτικά και είναι ξεφτίλα. Αλλά και για τον τρόπο που πάνε να το κάνουν. Έκαναν επιμορφωτή όποιον βρήκαν, έχουμε γυμναστές να επιμορφώνουν φιλολόγους, μία διαδικασία βιαστική, του ποδαριού. Έγινε μια διαδικασία για να χρησιμοποιήσουν εκπαιδευτικούς ως επιμορφωτές, πήραν όποιους δήλωσαν, όποιους βρήκαν και σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια έστησαν αυτήν την διαδικασία»
Σημειώνει επίσης ότι δεν πρόκειται για «πρωτοφανές» περιστατικό. «Δεν ξεχνάμε ότι στις αρχές της θητείας Κεραμέως, το Υπουργείο είχε στείλει κάλεσμα στα σχολεία να συμμετέχουν σε εκδήλωση μίας χριστιανικής αίρεσης και μετά τις κατάγγελίες το πήρε πίσω. Αυτό δεν ήταν μέσω του ΙΕΠ, αλλά το ΙΕΠ μία άλλη φορά είχε σαν προτεινόμενα βιβλία για αξιοποίηση, ένα βιβλίο για τη σεξουαλικότητα, που περιέγραφε την ομοφυλοφιλία και τον τρανσεξουαλισμό σαν “παρεκκλίσεις”, σε ένα κεφάλαιο με τις “ανωμαλίες”. Δηλαδή, για εμάς που έχουμε εικόνα των “επιμορφώσεων” που μας έρχονται κατά καιρούς, δεν είναι πρωτοφανές»
Εργασία εκτός κάθε ωραρίου, σε αργίες, διακοπές, μηνύματα στο viber από «επιμορφωτές» σε οποιαδήποτε ώρα
Το δεύτερο σοβαρό ζήτημα με αυτήν την επιμόρφωση, είναι ότι, όπως καταγγέλλουν οι εκπαιδευτικοί, δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στο εργασιακό ωράριο.
Στην ανακοίνωσή της, η ΟΛΜΕ καταγγέλλει ότι «μηνύματα στα viber, στα email και αποστολή προγραμμάτων που «υποχρεώνουν» τους/τις επιμορφούμενους/ες να παρακολουθήσουν τις συνεδρίες εκτός εργασιακού ωραρίου, Σαββατοκύριακα, σε ημέρες αργίας, τη Μεγάλη Εβδομάδα κ.ο.κ. Μάλιστα ορισμένοι επιμορφωτές έχουν ξεπεράσει εντελώς τα όρια, φτιάχνουν ομάδες viber με τους/τις επιμορφούμενους/ες χωρίς καμία συγκατάθεση, στέλνουν μηνύματα οποιαδήποτε ώρα, λες και απευθύνονται σε φίλους/ες τους!».
«Αυτό που φτιάχνεται, είναι μία περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας. Ορίζεται δηλαδή ότι ο εργαζόμενος θα είναι απίκο, Κυριακές, αργίες, να απαντήσει σε μηνύματα στο viber» σχολιάζει ο Θοδωρής Μαυρίδης, τονίζοντας ότι, αφού παραβιάζεται το εργασιακό ωράριο, η διαδικασία είναι παράνομη.
«Γιατί έρχεται να το κάνει με τόση βιασύνη και τέτοια χρονικά περιθώρια; Αν το ψάξει κανείς λίγο, είναι γιατί θέλει να ξεκοκκαλίσει τα ΕΣΠΑ, γιατί θα πάρει χρηματοδοτήσεις αν γίνουν οι επιμορφώσεις. Σε αναγκάζει, αν θες να περάσεις αυτή τη διαδικασία, να το κάνεις στις διακοπές σου, στις αργίες σου. Δεν είναι νόμιμο αυτό. Είναι εύλογο το ερώτημα για το ότι αν είναι παράνομο, πώς γίνεται να το φέρνει το Υπουργείο για να το κάνουμε, ως δήθεν υποχρεωτικό. Δυστυχώς, αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να προχωράει σε πράγματα τα οποία είναι κόντρα στους νόμους, όποτε μπορεί να αλλάζει τον νόμο για να περάσει κάτι, κ.α. Παλαιότερα, η επιμόρφωση γινόταν με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα και μέσα στο εργασιακό ωράριο πάντα, αν δεν υπήρχε απαλλαγή. Τι εννοώ: Υπήρχε παλαιότερα η απόσπαση στο Διδασκαλείο, είχες απαλλαγή έναν χρόνο από τα διδακτικά σου καθήκοντα, πήγαινες στο Διδασκαλείο δωρεάν, χωρίς δίδακτρα και περνούσες την επιμόρφωση, η οποία ήταν ουσιαστικά μεταπτυχιακού επιπέδου.Το περιεχόμενο ήταν υπό την αιγίδα των Πανεπιστημίων και αυτό είχε και τη φερεγγυότητα ως προς το περιεχόμενο. Αυτό καταργήθηκε και πλέον η επιμόρφωση είναι η ατομική ευθύνη του κάθε εκπαιδευτικού»
Σημειώνει επίσης ότι ως προς τις κυρώσεις, η επιμόρφωση «δεν συνδέεται με την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών».
Καταγγέλλει ότι «ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου, Αλέξανδρος Κόπτσης, έστειλε μία εγκύκλιο στα σχολεία που λέει ότι όποιος δεν συμπληρώσει την ατομική αξιολόγηση, θα έχει κυρώσεις, όπως στέρηση μισθού για έναν μήνα, δεν θα πάρει τα Μ.Κ κλπ. Είναι παραπλανητικό όμως, γιατί αφορά των εργαζόμενο που δεν θα το κάνει από κάποια αμέλεια. Όταν όμως ένας εργαζόμενος συμμετέχει σε νόμιμη απεργία – αποχή, με τα σωματεία του, δεν έχει καμία από αυτές τις κυρώσεις. Δεν μπορεί να προκύψει συνέπεια από συμμετοχή εργαζομένου σε απεργία»
«Θέλουν σχολεία μαγαζιά, με γονείς πελάτες κι αμόρφωτα παιδιά»
Στην κινητοποίηση της Δευτέρας, όπως μεταφέρει ο Θοδωρής, ένα από τα συνθήματα των εκπαιδευτικών είναι ότι «θέλουν σχολεία μαγαζιά, με γονείς πελάτες κι αμόρφωτα παιδιά». Σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού, την ώρα που στο εσωτερικό του Μεγάρου Μουσικής η κυβέρνηση γιόρταζε τα τέσσερα χρόνια Παιδεία με σύνθημα «Αλλαγή Στην Πράξη», οι εκπαιδευτικοί, όπως και φοιτητές/τριες, χτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ. Η αλλαγή, στην πράξη.
«Αυτό θέλουν, να δημιουργήσουν ένα σχολείο που θα λειτουργεί ξεκάθαρα ως μία επιχείρηση, ο διευθυντής να είναι μανατζαραίος, δεν θα είναι παιδαγωγός και θα προσπαθεί να διαχερίζεται τη σχολική μονάδα ως μία επιχείρηση με στόχους» τονίζει ο Θοδωρής Μαυρίδης και προσθέτει:
«Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι μέσα στην επιμόρφωση, εκεί που έχει σχεδιαγράμματα για τη διοίκηση, υπάρχει μία πυραμίδα, που πάνω πάνω στην κορυφή είναι το Διοικητικό Συμβούλιο. Αυτό, γίνεται στην Αμερική, όπου υπάρχει το Δ.Σ. που αν δεν κάνει καλά τη δουλειά του θα αλλάζει, από κάτω ο διευθυντής, τα στελέχη και κάτω κάτω οι εργαζόμενοι. Πλασάρουν δηλαδή τη μορφή του πώς λειτουργούν τεράστια εκπαιδευτικά συγκροτήματα της Αμερικής. Και έχει αποδείξει το μοντέλο αυτό πόσο αποτυχημένο είναι. Στις ΗΠΑ εμφανίζεται πλεόν μετά από χρόνια, αναλφαβητισμός σε τεράστια ποσοστά σε σχέση με πριν. Πάρα πολύ τρομακτικό για μένα επίσης είναι που βγήκε ο Μητσοτάκης και είπε ότι θα περάσει αυτή η αξιολόγηση και δεν θα χρειάζεται τα παιδιά να πηγαίνουν φροντιστήριο, ενώ την ίδια στιγμή, οι εξετάσεις PISA, που είναι κομμάτι της αξιολόγησης, είναι πανελλαδικού τύπου εξετάσεις που θα εφαρμοστούν σταδιακά από την πρώτη Δημοτικού σε όλες τις τάξεις. Πανελλαδικού τύπου εξετάσεις. Τα σχολεία δηλαδή, θα προσπαθούν, όχι να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών, που είναι διαφορετικές σε κάθε σχολείο και τμήμα, αλλα να περάσουν τις εξετάσεις, για να μην κλείσει το σχολείο».
«Άμα δούμε πως λειτουργούν τα σχολεία σε Βρετανία και ΗΠΑ, που προσπαθούν να πιάσουν στόχους και αν δεν το κάνουν κλείνουν και η φτωχολογία στελνει τα παιδιά της σχολείο δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, αυτός είναι ο στόχος και γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος» καταλήγει.