Σύμφωνα με πληροφορίες του News247.gr, το όνομα στο οποίο καταλήγουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ είναι το «Severna Makedonja» (Βόρεια Μακεδονία), ενιαίο και αμετάφραστο. Εμπόδια για την τεχνική συμφωνία παραμένουν τα ζητήματα της εφαρμογής erga omnes και η συνταγματική αναθεώρηση. Τα επιτελεία που επεξεργάζονται τη νομική διάσταση δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνία για το τελικό κείμενο.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η γλώσσα που μιλούν οι πολίτες της ΠΓΔΜ θα αποκαλείται «μακεδονική», θυμίζοντας ότι η Ελλάδα έχει συμφωνήσει σε αυτό τον όρο από το 1977, με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, με την διευκρίνιση ότι πρόκειται πάντως για σλαβική γλώσσα. Η υπηκοότητα θα αναφέρεται ως «Βόρεια Μακεδονία», ενώ στην εθνότητα θα υπάρχει η καταγραφή «μακεδονικό έθνος».
Αμετακίνητος ο Πρόεδρος της ΠΓΔΜ
Ωστόσο, ο Ζόραν Ζάεφ καλείται να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας του, με τον Πρόεδρο Γκιόργκι Ιβάνοφ, να ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να συναινέσει στο ζήτημα του ονόματος για συνολική χρήση έναντι όλων (erga omnes) όπως ζητά η ελληνική πλευρά. Παράλληλα, υποστήριξε ότι η αισιοδοξία των Τσίπρα και Ζάεφ για άμεση επίλυση του θέματος βασίζεται περισσότερο σε μια μεταξύ τους συμφωνία.
«Η όλη διαδικασία μοιάζει με προσωπική συμφωνία μεταξύ του πρωθυπουργού Ζάεφ και του κ. Τσίπρα, η οποία δεν έχει προσφέρει μια εθνική συναίνεση στη “Μακεδονία”. Η θέση μου είναι ότι δεν αποδέχομαι μία λύση στο ζήτημα του ονόματος για συνολική χρήση ή “έναντι όλων”», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ιβάνοφ που την Τετάρτη είχε επισημάνει ότι δεν θα δεχθεί to erga omnes καθώς «είναι θέμα αρχών και βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με τις θέσεις όλων των προηγουμένων προέδρων της χώρας».
Ο Ζάεφ έχει δηλώσει ότι οι πολίτες της χώρας του θα έχουν τον τελευταίο λόγο, καθώς η συμφωνία θα τεθεί σε δημοψήφισμα και έχει επισημάνει ότι η μακεδονική γλώσσα και η ταυτότητα των πολιτών της χώρας του «έχουν ήδη διασφαλιστεί από τη σχεδιαζόμενη συμφωνία με την Ελλάδα».
Εγκαταλείπει τον όρο «Μακεδονία» η Εκκλησία της ΠΓΔΜ
Την ίδια στιγμή, από τα χρονίζοντα ζητήματα και σημαντικό αγκάθι για τη λύση στη διαπραγμάτευση της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ οδεύει προς λύση, μετά την απόφαση της «σχισματικής» Εκκλησίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, να ζητήσει από το Οικουμενικό Πατριαρχείο την αναγνώρισή της ως «Αρχιεπισκοπή Αχριδών». Η μετονομασία της Εκκλησίας της ΠΓΔΜ αποτελούσε ένα από τα βασικά επιχειρήματα της Εκκλησίας της Ελλάδας απέναντι στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις.
Το ζήτημα της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας – Αρχιεπισκοπής Οχρίδας», προέκυψε τον Οκτώβριο του 1958, μετά τη διάσπαση των τριών νοτιότερων επαρχιών της Σερβικής Εκκλησίας, των μητροπόλεων Σκοπίων, Ζλετόβου-Στρωμνίτσας, Αχρίδας-Βιτωλίων. Σήμερα δεν αναγνωρίζεται από καμία άλλη ορθόδοξη Εκκλησία. Την αρχική αναγνώριση από τον Σέρβο Πατριάρχη το 1958, διαδέχθηκε η ανακήρυξη του αυτοκέφαλού της το 1967, με την έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας να κηρύσσει την ηγεσία της «Σλαβομακεδονικής Εκκλησίας» ως σχισματική.