Το ντοκουμέντο επανέφερε δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, και αφορά εκδήλωση που διοργάνωση η ΟΝΝΕΔ Βορείου Τομέα, για την υποστήριξη του δολοφόνου Γιάννη Καλαμπόκα, του οποίου συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Μιχάλης Αρβανίτης, πρώην βουλευτής του ναζιστικού μορφώματος και καταδικασμένο μέλος της εγκληματικής οργάνωσης.

Τότε, η ΟΝΝΕΔ εξέδιδε ανακοινώσεις στις οποίες δήλωνε την αλληλεγγύη και την πίστη της στην αθωότητα του δολοφόνου, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως δεν δίστασε να τον ορίσει επίτιμο πρόεδρο της Τοπικής Επιτροπής «τον συναγωνιστή Γιάννη Καλαμπόκα».

«Με την ενέργειά μας αυτή θέλουμε να διατρανώσουμε την πίστη μας στην αθωότητα του Γιάννη Καλαμπόκα και να εκφράσουμε την συμπαράσταση μας στον αγώνα του ενάντια στη ψευδή, ανήθικη και άνανδρη επίθεση που δέχεται από τους πραγματικούς υπεύθυνους του θανάτου του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα, που αντί να είναι κατηγορούμενοι, παριστάνουν τους τιμητές» ανέφεραν ανερυθρίαστα οι συντάκτες της ανακοίνωσης της τοπικής της Πάτρας. Μάλιστα, ζητούσαν την άμεση αποφυλάκιση του δολοφόνου, καθώς και την τιμωρία των «συκοφαντών και ψευτών».

Δείτε τα ντοκουμέντα, όπως είχαν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο το 2015:

Υπενθυμίζεται πως στη δίκη, ο Αλέκος Μαραγκός απαλλάχθηκε με βούλευμα για τη δολοφονία του καθηγητή και στο εδώλιο κάθισε ως βασικός αυτουργός ο Ιωάννης Καλαμπόκας. Η δίκη του διάρκεσε σχεδόν ένα χρόνο, από 22 Ιουνίου 1992 έως 9 Μαρτίου 1993, και έλαβε χώρα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου. Πρωτοδίκως καταδικάσθηκε σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό.

Η δίκη σε δεύτερο βαθμό πραγματοποιήθηκε λίγους μήνες αργότερα, 7 Δεκεμβρίου 1993 έως 19 Απριλίου 1994, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λάρισας. Οι δικαστές του αναγνώρισαν ελαφρυντικά και τον καταδίκασαν σε κάθειρξη 17 ετών και τριών μηνών.

Ακολούθως, το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας (1 Οκτωβρίου 1996 – 17 Οκτωβρίου 1996) δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή 17 ετών και τριών μηνών, η οποία αργότερα μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες. Στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος.