Η έκθεση του ΟΟΣΑ, που τιτλοφορείται «Για μια ανάπτυξη χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς», υπενθυμίζει ότι από την αρχή της δεκαετίας του '80 τα οφέλη της ανάπτυξης επιμερίστηκαν άνισα, μεταξύ των πιο υψηλών εισοδημάτων.

Έτσι, το 2010 στις χώρες του ΟΟΣΑ το μέσο εισόδημα του 10% των πιο πλούσιων ήταν κατά 9,5 φορές υψηλότερο από εκείνο του 10% των φτωχότερων κατοίκων. Πριν από 25 χρόνια το εισόδημα τους ήταν 7 φορές υψηλότερο.

Αυτή η αύξηση των ανισοτήτων προκάλεσε τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Γαλλία καθώς το εισόδημά της μειώθηκε με το πέρασμα του χρόνου. Ως μεσαία τάξη νοείται το τμήμα του πληθυσμού μεταξύ του 20% των πλουσιότερων και του 20% των φτωχότερων κατοίκων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις το φαινόμενο της συρρίκνωσης της μεσαίας τάξης συνοδεύτηκε από “σημαντική αύξηση” των πλουσίων, όπως για παράδειγμα στην Ελβετία και τη Δανία.

Αντιθέτως, η ανάπτυξη στις αναδυόμενες ή αναπτυσσόμενες χώρες είχε ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση της μεσαίας τάξης, δηλαδή των ανθρώπων που κερδίζουν καθημερινά μεταξύ 10-100 δολαρίων. Ωστόσο, αυτή η μεσαία τάξη παραμένει ιδιαίτερα ευπαθής.
Στην Αφρική, επί παραδείγματι, 300 εκατομμύρια άνθρωποι που θεωρείται ότι ανήκουν στη μεσαία τάξη κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν ξανά συνθήκες ακραίας φτώχειας στην περίπτωση θανάτου ενός μέλους της οικογένειάς τους ή αν παρουσιαστεί κάποια κρίση, προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ.