Τα σκίτσα του Λατούφ που συνοδεύουν αυτό το άρθρο δεν είναι καινούρια: ξεκινούν από το 2014 και φτάνουν στο 2022, και ήταν επιλογή ως ο καλύτερος και πιο σύντομος τρόπος να φανεί πως η κυβέρνηση Μπάιντεν παρέλαβε τα ηνία ακριβώς από εκεί που τα άφησε η κυβέρνηση Ομπάμα, χρησιμοποιώντας προς όφελός της όλες τις κινήσεις Τραμπ που ενισχύουν τη θέση της. Το μόνο θέμα που ο ιδιοφυής σκιτσογράφος δεν έχει πιάσει ακόμη – αναμένω εναγωνίως γιατί το οξύτατο πολιτικό του κριτήριο σίγουρα θα το «πιάσει» – είναι η μικρή αλλαγή, μεγάλης σημασίας κατά τη γνώμη μου, στο λεξιλόγιο των ΗΠΑ, ως ηγετών και εκφραστών του ΝΑΤΟ.

Η πρώτη σημαντική εμφάνιση του όρου «ΝΑΤΟική περιοχή» από την κυβέρνηση Μπάιντεν στο δημόσιο λόγο ήταν όταν, προ μερικών εβδομάδων, ο σύμβουλος επί θεμάτων εθνικής ασφαλείας του προέδρου των ΗΠΑ, ο Τζέηκ Σάλιβαν, μας ανακοίνωσε ότι «επίκειται από μέρα σε μέρα» η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Δήλωσε επίσης πως οι ΗΠΑ «θα υπερασπιστούν κάθε ίντσα ΝΑΤΟικής περιοχής .. Και πιστεύουμε ότι η Ρωσία κατανοεί τι λέμε».

Πιθανότατα ο Τζέηκ Σάλιβαν γράφει και τους λόγους και τα διαγγέλματα του προέδρου των ΗΠΑ. Ο Τζο Μπάιντεν όλες αυτές τις μέρες της κλιμάκωσης, και βεβαίως στο χθεσινό του διάγγελμα μας επαναλαμβάνει, μέχρι να το εμπεδώσουμε, πως θα υπερασπιστούν «κάθε ίντσα ΝΑΤΟικής περιοχής», ΝΑΤΟικής γης, ΝΑΤΟικής επικράτειας – η φράση NATO territory που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα μπορεί να μεταφραστεί με όλους αυτούς τους τρόπους. 

Η ρήση επαναλαμβάνεται γιατί μας νοιώθουν σα μια μεγάλη οικογένεια, τύπου «Σπιρτόκουτου» ή «Κυνόδοντα» άραγε; έχοντας την ηγεσία του ΝΑΤΟ θεωρούν ότι είναι οι αδιαμφισβήτητοι πατριάρχες της δυσλειτουργικής σημερινής «ευρωπαϊκής οικογένειας» κι άρα τα εδάφη αυτά είναι το σπίτι τους στο οποίο κρατάνε το κλειδί και δεν θα τους ξεπορτίζει η κάθε εφηβικά επαναστατημένη θυγατέρα… 

Και ποιά είναι αυτή η ΝΑΤΟική περιοχή για την οποία μιλούν επιμόνως; Λογικά, η περιοχή, οι γαίες, τα εδάφη των χωρών – μελών της Βορειατλαντικής Συμμαχίας. Κοινώς, ΗΠΑ και Καναδάς, Μ. Βρετανία, οι περισσότερες χώρες – μέλη της ΕΕ (πλην Αυστρίας, Κύπρου, Φινλανδίας, Ιρλανδίας, Μάλτας και Σουηδίας), η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία, το Μαυροβούνιο, η Ισλανδία και η Τουρκία. Δεν περιλαμβάνεται η Ουκρανία στη μεγάλη οικογένεια, και οι δικές της ίντσες δε μετράνε, να θυμίσουμε…

Από τα εδάφη του ΝΑΤΟ που μπορεί να χρειαστεί να «υπερασπιστούν κάθε ίντσα τους» οι ΗΠΑ, μπορούμε να αφαιρέσουμε για προφανείς γεωγραφικούς λόγους τις δύο χώρες – μέλη εντός της αμερικανικής ηπείρου (ΗΠΑ, Καναδάς) και τη Βρετανία. Κοινώς, ο κίνδυνος που βλέπουν οι οπαδοί της ΝΑΤΟικής περιοχής και ίντσας,  και οι ίντσες που θα «υπερασπιστούν» από την Ρωσία (ο Σάλιβαν την κατονόμασε) είναι κίνδυνος που πλανάται πάνω από την Ευρώπη. Τον ρωσικό, σε αντικατάσταση του σοβιετικού και κομμουνιστικού κινδύνου. Στο δεύτερο αυτό  Ψυχρό Πόλεμο, οι ΗΠΑ διεκδικούν για το ΝΑΤΟ τον ρόλο που είχε και στον πρώτο, όταν ήταν το μέσο τους για να στήνουν και να κρατούν όρθιες τις χούντες, να χαράσσουν την πολιτική των υπηκόων κρατών τους και να γράφουν έννοιες όπως η εθνική κυριαρχία και η λαϊκή ανεξαρτησία στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. 

Το ξαναγράψαμε πρόσφατα: σύμφωνα με τον πρώτο γραμματέα του ΝΑΤΟ, ο σκοπός του οργανισμού είναι «να κρατάει τους ρώσους έξω, τους αμερικάνους μέσα και τους γερμανούς κάτω». Η ενοποιημένη Γερμανία παραμένει κάτω, όπως έδειξε η στάση του Σολτς αυτές τις μέρες. Το «κάτω» όμως σήμερα διευρύνεται για να να περιλάβει όλη την Ευρώπη, και μάλιστα με όρους που τοποθετούν πάνω από τα κυρίαρχα κράτη, και πάνω από το μεγαλύτερο κομμάτι της ΕΕ, το ΝΑΤΟ, που  το οποίο μπορεί μεν να είναι το ίδιο συνδικάτο, αλλά ως τώρα, και μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, πουλούσε στις χώρες-μέλη του το παραμύθι της σχετικής αυτονομίας. Το τι σήμαινε στον πρώτο Ψυχρό Πόλεμο για τους λαούς ειδικά της νότιας Ευρώπης η ΝΑΤΟική πολιτική των ΗΠΑ, το ξέρουμε. Χούντες, ελεγχόμενες κυβερνήσεις, ωμές επεμβάσεις, δημοκρατίες μόνο κατ’ όνομα, που άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια στους λαούς της περιοχής και ειδικά εδώ, πολύ κοντά μας, όπου το τίμημα το πληρώνει ακόμη η Κύπρος: σήμερα οι λαοί που περισσότερο σιχαίνονται το ΝΑΤΟ είναι οι Έλληνες και οι Τούρκοι.

Το τι μας ετοιμάζουν, λοιπόν, προσαρμοσμένο στις σημερινές συνθήκες και ντυμένο την σύγχρονη newspeak, είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς, όπως και την κατ’ ουσίαν κατάργηση της αυτοδιάθεσης και της δημοκρατίας στις χώρες της ΝΑΤΟικής περιοχής που μετριέται σε ίντσες…