Σήμερα, Πέμπτη πρωί, με τουλάχιστον 65 νεκρούς Παλαιστινίους και εκατοντάδες Παλαιστίνιους τραυματίες στη Λωρίδα της Γάζας, και έξι νεκρούς στο Ισραήλ από τις ρουκέτες της Χαμάς, γίνεται γνωστό ότι ο Βενιαμίν “Μπίμπι’’ Νετανιάχου, υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Ισραήλ μίλησε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος του τόνισε ότι «το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην Αυτοάμυνα». Το ποιά είναι αυτή η …αυτοάμυνα το είπε ο ίδιος ο υπηρεσιακός υπουργός Άμυνας του Ισραήλ (βίντεο).
Η προηγούμενη σχετική είδηση, και πάλι σήμερα το πρωί, ήταν ότι ο Μπίμπι αρνήθηκε την πρόταση εκεχειρίας που έκανε η Χαμάς, και για την οποία παρενέβη η Ρωσία. Η γνωστοποίηση γίνεται μέσω ΗΠΑ: ο Νετανιάχου μιλά με τον επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ, Άντονι Μπλίνκεν, μας λένε οι ειδήσεις, υπογραμμίζοντας ότι ο Μπλίνκεν ανησυχεί πολύ για τις επιθέσεις με ρουκέτες κατά του Ισραήλ, και ο Μπίμπι τον ενημερώνει ότι αρνήθηκε την ανακωχή.
«Σύσκεψη Μπάιντεν – Νετανιάχου ενώ η ΙσραηλινοΠαλαιστινιακή κρίση βαθαίνει» και υπότιτλος «Δεκάδες νεκροί σε αεροπορικές επιδρομές και από ρουκέτες», νεκροί χωρίς εθνικότητα, γράφουν οι Νιού Γιόρκ Τάιμς, για να μας ενημερώσουν.
«Μπάιντεν: “το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα’’», μας λέει το Ασοσιέιτεντ Πρες
«Στήριξη Μπάιντεν προς Νετανιάχου – Ο Αμερικανός πρόεδρος καταδίκασε τις επιθέσεις της Χαμάς», capital.gr
Η εκεχειρία, η άρνηση, τα πολιτικά παιγνίδια του Μπίμπι που κοστίζουν εκατόμβες ζωών, δεν έχουν χώρο στους τίτλους των συστημικών μέσων και των πρακτορείων διεθνώς. Ακόμη κι έτσι, η βία εναντίον αμάχων και η συντριβή πιστών την πιο ιερή μέρα της πίστης τους, είχε ακόμη πιο ακραία αντιμετώπιση. «Ειδησεογραφική» υποτίθεται…
Ποιοι ήταν οι τίτλοι των εφημερίδων και των πρακτορείων, όταν ξεκίνησε το νέο κεφάλαιο βίας κατά των Παλαιστίνιων, την προηγούμενη εβδομάδα;
«Εκατοντάδες τραυματίες σε συγκρούσεις στο τεμενάς Αλ Ακσά ενώ κλιμακώνεται η ένταση στην Ιερουσαλήμ» Νιού Γιόρκ Τάιμς
«Παλαιστίνιοι συγκρούονται με την Ισραηλινή αστυνομία σε ιερό τόπο της Ιερουσαλήμ», Ασοσιέιτεντ Πρες
«Ισραήλ-Παλαιστίνη: Νέες συμπλοκές στην Ιερουσαλήμ, ηρεμία ζητεί ο Νετανιάχου», Ναυτεμπορική
«Ισραήλ: Πάνω από 300 τραυματίες από συγκρούσεις Παλαιστινίων με την ισραηλινή αστυνομία στην Ιερουσαλήμ», capital.gr
«Ισραήλ: Εκατοντάδες τραυματίες στις συγκρούσεις μεταξύ ισραηλινού στρατού & Παλαιστινίων», mega
Συγκρούσεις. Συμπλοκές. Ισαποστασάκηδες του χειρίστου είδους, αν είμασταν σε καφενείο. Όμως, δεν είμαστε σε καφενείο. Είμαστε αντιμέτωποι με τους τίτλους των εφημερίδων και των τηλεγραφημάτων των πρακτορείων, από άκρου εις άκρον του δυτικού κόσμου. Την ώρα που ο ΟΗΕ λέει πως το Συμβούλιο Ασφαλείας «μετά από προτροπή των ΗΠΑ» δεν μπορεί καν να συνέλθει για το θέμα, οι τίτλοι, το πρώτο που διαβάζει κανείς στον Τύπο – και κάποτε, συχνά, δεν συνεχίζει παρακάτω- μας λένε ότι κάτι επεισόδια συμβαίνουν πάλι, εκεί που συνήθως συμβαίνουν επεισόδια.
Αντίστοιχοι οι τίτλοι και με την κλιμάκωση και την απάντηση της Χαμάς. Στον δυτικό Τύπο της μονοφωνίας – οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Πόσο αληθινοί είναι αυτοί οι τίτλοι; Καθόλου. Εδώ δεν πρόκειται για κλέφτες κι αστυνόμους. Τα ίδια τα ψυχρά γεγονότα, άλλωστε, δείχνουν την κατασκευή. Γεγονότα που οι δημοσιογράφοι υποτίθεται ότι γνωρίζουν, πριν γράψουν. Τα εξής:
Είναι Ραμαζάνι
Το αλ-Ακσα είναι το τρίτο σημαντικότερο ιερό των μουσουλμάνων παγκοσμίως
Η Παρασκευή είναι η ιερή μέρα των μουσουλμάνων
Οι μουσουλμάνοι Παλαιστίνιοι πήγαν να προσκυνήσουν την άγια μέρα τους στον άγιο τόπο τους
Το Ισραήλ τους εμπόδισε με κάθε τρόπο, μέχρι στήνοντας οδοφράγματα
Το Ισραήλ επετέθη σε όσους κατάφεραν να πάνε στο τέμενος, εγκλωβίζοντας τους εκεί και πλήττοντας τους αδιακρίτως
Το Ισραήλ επέλεξε αυτές τις μέρες, τις ιερές, για να εκδιώξει από τα σπίτια τους, στη γειτονιά Σεχ Τζαράχ της Ιερουσαλήμ, οικογένειες από τις πατρογονικές του εστίες, και να δώσει αυτά τα σπίτια σε εποίκους.
Ήταν καθημερινές οι πορείες ακροδεξιών Εβραίων, που πιστεύουν στην ανωτερότητα της Εβραϊκής φυλής, υπέρ της «ενωμένης Ιερουσαλήμ», με στόχο την εκδίωξη των Παλαιστίνιων από το Σεχ Τζαράχ.
Είχε προαναγγελθεί μία ακόμη πορεία αυτών των ακροδεξιών εβραίων υπέρ της «Ενωμένης Ιερουσαλήμ» ακριβώς προς ενίσχυση των επικοισμών και των διώξεων, την μέρα της προσευχής (δεν έγινε)
Το Ισραήλ είναι μία από τις πιο εξοπλισμένες χώρες στον κόσμο, δύναμη κατοχής, αδιάφορο για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις συμφωνίες που κάποτε υπέγραψε
Δεν υπάρχει καμμία σύγκριση μεταξύ της αντικειμενικής στρατιωτικής/ αστυνομικής δύναμης των Ισραηλινών και της αντίστοιχης των Παλαιστίνιων
Ποιόν τίτλο βάζεις, λοιπόν, σε αυτό; Όταν οι καταπατήσεις του διεθνούς δικαίου φτάνουν στα όρια της εθνοκάθαρσης, της καταπάτησης των θρησκευτικών δικαιωμάτων, της εκδίωξης, του εποικισμού, όσων έχει ζήσει και ζει η Κύπρος, ας θυμίσουμε στα ελλαδικά μέσα;
Ποιον τίτλο βάζεις σε αυτό; Όταν τα δεκάδες θύματα, πριν απαντήσει η Χαμάς, είναι μόνο από τη μία πλευρά – και 18 αστυνομικοί που δεχτήκαν πέτρες την ώρα που ρίχναν σφαίρες – κι ανάμεσα στους βαριά τραυματίες Παλαιστινίους είναι και ανήλικοι, ακόμη κι ένα μωρό ενός έτους.
Ποιον τίτλο θα έβαζες σε αυτό; Ειδικά όταν ξέρει ο κάθε αναλυτής και δημοσιογράφος που παρακολουθεί την πολύπαθη περιοχή, πως είναι στημένο από το Νετανιάχου (που… συστήνει ηρεμία, λέει η Ναυτεμπορική…) για προσωπικά και κομματικά οφέλη, για να μην αφήσει την κυβέρνηση, για να οδηγήσει ξανά τη χώρα σε εκλογές (τις πέμπτες σε δύο χρόνια).
Ποιον τίτλο βάζεις σε όλα αυτά; γιατί ο αντίστοιχες ειδήσεις για ένα οποιοδήποτε θρησκευτικό χώρο και τους πιστούς που θα εμποδίζονταν βίαια να πάνε, με παράλληλη δίωξη τους από πατρογονικές εστίες, σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου, μόνον «συγκρούσεις» δεν θα ονομάζονταν.
Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στους τίτλους των ίδιων μέσων για τη Μιανμάρ, την Λευκορωσία, την Ουκρανία και το Χονγκ Κονγκ παλιότερα για να καταλάβει τι τίτλο βάζεις σε όλα αυτά. Απολυταρχικές εξουσίες, αθώοι διαδηλωτές και δολοφονικές αστυνομίες, όλα είχαν χωρέσει σε κείνους τους τίτλους.
Ο Δυτικός Τύπος, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του, στην υπηρεσία του Ισραήλ, λοιπόν. Και μαζί του και τα περίφημα κοινωνικά δίκτυα. Υπήρξα η ίδια τιμωρημένη λόγω «λόγου μίσους», από το Facebook, γιατί ανέβασα μια αφίσα με τίτλο «Παλαιστίνη δεν είσαι μόνη» προ εβδομάδας. Χτες όμως τα πράγματα ξέφυγαν ακόμη περισσότερο: Το Facebook τιμώρησε τη διαχειρίστρια της σελίδας της Πρεσβείας της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Ιφιγένεια Ποττάκη, γιατί διαχειρίζεται την …φιλοπαλαιστινιακή αυτή σελίδα. Ούτε η σελίδα της Πρεσβείας της Παλαιστίνης δε δικαιούται να είναι θετική προς τον αγώνα των Παλαιστίνιων, κατά το Facebook. «Οτιδήποτε γράφεται ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές του κατοχικού κράτους του Ισραήλ διαγράφεται ή καταγγέλεται ως αντίσημιτισμός. Η εν λόγω ανάρτηση η οποία κατά την άποψη των διαχειριστών του Facebook παραβίασε τους κανόνες της κοινότητας του συγκεκριμένου μέσου κοινωνικής δικτύωσης μπλοκαρίστηκε. Θα ήθελα να δηλώσω περήφανα ότι δεν ανακαλώ, δεν φοβάμαι και δεν θα σιωπήσω. Είμαι εδώ με το όνομα, το επώνυμο και παραμένω ανένδοτη στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού μέχρι την τελική νίκη!» ήταν το σχόλιο της κας Ποττάκη, όταν τη ρώτησα σχετικά.
Δεν είμαστε καθόλου μόνες σε αυτή την επίδειξη ισχύος του Facebook. Οι καταγγελίες είναι διεθνείς, έχουμε άλλωστε ξαναγράψει για όλα αυτά. Όμως, αυτή τη φορά, το Facebook προσπάθησε να φιμώσει και όσες φωνές έδιναν το στίγμα μέσα από την Ιερουσαλήμ, δημοσιογράφους και πολίτες που δημοσίευαν όσα συνέβαιναν. Η δημοσιογραφία των πολιτών δεν εξυπηρετούσε τις πολιτικές των αφεντικών, προφανώς. Και οι φιμώσεις ακολουθούσαν η μία την άλλη. Όλες οι φωνές Παλαιστίνιων ή οι διαμαρτυρίες για όσα συμβαίνουν στην Ιερουσαλήμ, χαρακτηρίζονταν «Λόγος Μίσους».
Ας είμαστε έτοιμοι, λοιπόν, και για τον βρώμικο δημοσιογραφικό πόλεμο που θα ακολουθήσει, τώρα που μια ακόμη ιντιφάντα ξεκίνησε αυθόρμητα και από τα κάτω, τώρα που οι Παλαιστίνιοι (οι Παλαιστίνιοι που δεν τους εμβολίαζαν, τους άφηναν να πεθάνουν από την πανδημία, ας θυμίσουμε επίσης) ξαναβγαίνουν να υπερασπιστούν τα κατ’ ελάχιστον δίκαια τους – γιατί τα αληθινά, καταγραμμένα από τον ΟΗΕ σε ψηφίσματα, δίκαια τους, είναι πολύ σημαντικότερα από το δικαίωμα στην προσευχή, στο ναό σου…
Υγ Για την διγλωσσία των κυβερνήσεων του δυτικού κόσμου και πολλών πολιτικών, δήθεν αριστερών, δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω ανάλυσης – η ελληνική κυβέρνηση αποτελεί υπόδειγμα. Όσο για τις ΗΠΑ, που δίνουν τη γραμμή, ακόμη και η «αριστερή πτέρυγα»,κι όσα μέλη της φλερτάρουν με την μελλοντική εξουσία, η Αλεξάνδρα Οκάζιο Κορτές (ΑOΚ, AOC) είναι μία περίπτωση που συνοψίζει την πολιτική τους, περίπτωση για την οποία αξίζει κανείς να αρθρογραφήσει, πραγματικά – και το ανέλαβε ο Γκλεν Γκρηνγουολντ (αγγλικά).