Τον περασμένο Οκτώβριο επανήλθε στη δημοσιότητα η υπόθεση της Hochtief και του Διεθνού Αερολιμένα Αθηνών, σχετικά με τη διαμάχη με το ελληνικό δημόσιο για τη (μη) πληρωμή φόρων μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Τότε, απαντώντας ο εκπρόσωπος τύπου του Ελ. Βενιζέλος στο ρεπορτάζ του TPP μας είχε επιπλήξει επειδή αναφερόμασταν στη Hocthief ενώ το αεροδρόμιο είχε αλλάξει χέρια. Παρότι η αλλαγή διοίκησης δεν αθώωνε τη γερμανική εταιρεία για όσα είχαν συμβεί όσο εκείνη είχε τον έλεγχο του αεροδρομίου, ο εκπρόσωπος του ΔΑΑ σε ένα είχε δίκιο. Πλέον το αεροδρόμιο έχει περάσει στον έλεγχο του καναδέζικου PSP (Public Sector Pension Investment Board, δηλαδή Συμβούλιο Επενδύσεων Συντάξεων του Δημόσιου Τομέα).
Δυστυχώς όμως όπως φαίνεται από την έρευνα του ICIJ ούτε τα «νέα χέρια» έχουν καμία διάθεση να πληρώνουν φόρους, όποτε τουλάχιστον μπορούν να τους αποφεύγουν.
Τα έγγραφα που έδωσε στη δημοσιότητα το ICIJ δείχνουν ότι το 2009 το PSP είχε χρησιμοποιήσει την PwC για να στήσει έναν απίστευτα περίπλοκο μηχανισμό φοροαποφυγής που περιλαμβάνει 24 θυγατρικές, οι μισές από τις οποίες είχαν έδρα το Λουξεμβούργο.
Το PSP επενδύει τα κεφάλαια των συνταξιοδοτικών ταμείων του Καναδά και ελέγχεται από Δ.Σ. που ορίζει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του οργανισμού διαχειρίζεται 94 δισεκατομμύρια ευρώ. (Ανάμεσα στις συμμετοχές του είναι και μερίδιο σε μία άλλη, ελληνικού ενδιαφέροντος εταιρεία, στη μεταλλευτική El Dorado, γνωστή φυσικά από την υπόθεση των Σκουριών). Τα απόρρητα έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας, μεταξύ του 2008 και του 2013 δείχνουν ότι το PSP είχε επενδύσει σε real estate σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Νορβηγία, Ολλανδία, Βρετανία και Βέλγιο.
Κατά το δημοσίευμα του CBC το PSP δαπάνησε περίπου 390 εκατομμύρια δολάρια για την απόκτηση 4.500 ακινήτων μόνο στο Βερολίνο το 2008 αλλά με την βοήθεια της PwC κατάφερε να αποφύγει φόρους περίπου 20 εκατομμυρίων στη Γερμανία. Αυτό έγινε με την χρήση ενός γερμανικού νόμου που επιβάλλει φορολόγηση ακινήτων σε όσους έχουν στην κατοχή τους ακίνητα σε ποσοστό άνω του 95%. Το PSP όμως με την βοήθεια της PwC φρόντισε να αγοράσει τα ακίνητα σε ποσοστό 94,4% μια θυγατρική με έδρα στο Λουξεμβούργο ενώ το ίδιο κράτησε την διαχείριση αποκτώντας μόνο το 5,6%.
Το CBC -που είχε ξεκινήσει την έρευνα για την φοροαποφυγή πριν τα LUXLEAKS- είχε ζητήσει βάσει της νομοθεσίας του Καναδά τα έγγραφα της PwC (θυμίζουμε ότι το PSP είναι κρατικός οργανισμός). Η PwC είχε αναγκαστικά ανταποκριθεί στο αίτημα του μέσου αλλά όπως βλέπετε στην ένθετη φωτογραφία αριστερά το είχε κάνει με μια ελαφρά… λογοκρισία.
Για όλα αυτά που αποκαλύπτονται αυτές τις ημέρες το PSP αρκέστηκε να απαντήσει με μια σιβυλλική δήλωση: «απορρίπτουμε κάθε αναφορά που ισχυρίζεται πως ενεργήσαμε εκτός νόμου». Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό.
Τα έγγραφα του LUXLEAKS για το PSP