Άρθρο του Marwan Emile Toubassi,

Πρέσβη του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα

Αύριο, το Ισραήλ, την «κατοχική δύναμη» θα επισκεφθεί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο ηγέτης μιας χώρας που διακηρύσσει μια πολιτική ισορροπίας και πολλαπλότητας των σχέσεων της εξωτερικής πολιτικής, δηλώνοντας την υποστήριξή της στην αρχή της λύσης των δύο κρατών, σύμφωνα με τα σύνορα προ της 4ης Ιουνίου 1967 για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά της, βάσει των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών στα οποία δεσμεύεται η Ελλάδα.

Αυτή η επίσκεψη είναι η πρώτη επίσημη επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού εκτός της χώρας του, μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού, και θα είναι η πρώτη επίσκεψη ενός υπουργού Εξωτερικών στο Ισραήλ μετά τον κυβερνητικό σχηματισμό των δύο προσώπων του ιδίου ρατσιστικού και αποικιακού νομίσματος. Αυτή η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί λίγες μέρες πριν το Ισραήλ αρχίσει να εφαρμόζει τα μέτρα αποικιακής προσάρτησης.

Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή μιας ομάδας Υπουργών της Ελληνικής κυβέρνησης τους οποίους ο Πρέσβης του Ισραήλ συνάντησε στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της επίσκεψης, την οποία χαρακτηρίζουν ως σημαντική και στρατηγική, και η οποία συνδέεται, όπως ανακοινώθηκε, με τις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε διάφορους τομείς, όπου η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμά της να επιλέγει ελεύθερα όπως επιθυμεί όπως οποιοδήποτε άλλο κυρίαρχο κράτος, χωρίς δικαίωμα από εμάς να αντιταχθούμε.

Το Ισραήλ, η χώρα που εξακολουθούν να ισχυρίζονται ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πως είναι η μόνη δημοκρατική χώρα στη Μέση Ανατολή, είναι η χώρα που εφαρμόζει την πολιτική Διώξεων, Απαρτχάιντ και Φυλετικών Διακρίσεων σύμφωνα με τον Εβραϊκό Εθνικό Νόμο και άλλες αποφάσεις, κατά του ενάμισυ εκατομμυρίου Παλαιστινίων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων, που κατέχουν την Ισραηλινή ιθαγένεια και παρέμειναν στην πατρίδα τους ως αυτόχθονες, μετά τον εκτοπισμό ενός εκατομμυρίου Παλαιστινίων -από την πατρίδα τους- το 1948 και τις συνεχιζόμενες ισραηλινές πρακτικές καταστολής, κατοχής και εποικισμού εναντίον πέντε εκατομμυρίων άλλων Παλαιστινίων που ζουν στο κατεχόμενο Κράτος της Παλαιστίνης.

Περιμέναμε, τουλάχιστον, ότι η επίσκεψη στην περιοχή θα ολοκληρωθεί και με μια επίσκεψη στο Κράτος της Παλαιστίνης, παρόλο που ενημερωθήκαμε για την επιθυμία του Έλληνα Πρωθυπουργού να επισκεφθεί αργότερα το Κράτος της Παλαιστίνης, μια επίσκεψη που πάντα καλωσορίζουμε και ελπίζουμε ότι θα προγραμματιστεί άμεσα.

Η Ελλάδα είναι ένας αρχαίος πολιτισμός και το λίκνο των δημοκρατικών παραδόσεων, το οποίο δέχτηκε τον αείμνηστο Πρόεδρο Γιάσερ Αραφάτ στην εξαναγκαστική εξορία του μαζί με τις επαναστατικές δυνάμεις μας από τη Βηρυτό το 1982. Η Ελλάδα είναι η χώρα που κατά την επίσκεψη του Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς τον Δεκέμβριο του 2015, το κοινοβούλιό της ψήφισε ομόφωνα υπέρ μιας απόφασης που απευθύνεται και καλεί την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει και να αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης και την πρωτεύουσά του, την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα προ της 4ης Ιουνίου του 1967, μια απόφαση που προσβλέπουμε να εφαρμοσθεί από την ελληνική κυβέρνηση, καθώς ο χρόνος δεν επιτρέπει περαιτέρω καθυστέρηση ή αναβολή και επειδή είναι απαραίτητη για όσα μας ενώνουν με την Ελλάδα και τον λαό της και εκκρεμεί εδώ και πολύ καιρό, με την ελπίδα ότι αυτό θα υλοποιηθεί το συντομότερο δυνατόν προκειμένου να διασωθούν οι εναπομείνασες ευκαιρίες για ειρήνη και σταθερότητα.

Πριν από λίγες μέρες ο ελληνικός λαός υποστήριξε την Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια διαδήλωσής τους κατά της εκμετάλλευσης και του ρατσισμού, καθώς κάνουν χιλιάδες άνθρωποι πάντα στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων τις τελευταίες δεκαετίες, με τον ίδιο τρόπο που έχουν παρακολουθήσει όλες τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις.

Η Ελλάδα, είναι μια χώρα που εντάσσεται στην ομάδα που χαρακτηρίσαμε ως «2η» – από τις 6 ομάδες που περιλαμβάνουν ευρωπαϊκές χώρες σύμφωνα με την τάση θετικής ψήφου τους στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τα παλαιστινιακά δικαιώματα τα τελευταία επτά χρόνια, ψηφίζοντας υπέρ των σχετικών ψηφισμάτων που αφορούν την Παλαιστίνη κατά 80%, επιπλέον της πρόσφατης ψήφου της Ελλάδας υπέρ της αποδοχής της Παλαιστίνης ως μέλους της UNESCO, της INTERPOL και άλλων διεθνών οργανισμών.

Επιδιώκουμε πάντα οι σχέσεις μας να οικοδομούνται όχι μόνο για τη διατήρηση των ιδιαίτερων ιστορικών δεσμών που τιμάμε, αλλά και για την προώθηση εκείνων των σχέσεων που μας ενδιαφέρουν πολύ ώστε να αναπτυχθούν σε στρατηγικό επίπεδο ώστε να υπηρετούνται τα αμοιβαία εθνικά μας συμφέροντα και να διασφαλίζεται ο αδιάλειπτος διάλογος μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας των δύο χωρών για να αξιολογήσουν την κατάσταση στην Παλαιστίνη και να μελετήσουν το μέλλον της Παλαιστίνης, η οποία βρίσκεται υπό συνεχή κατοχή εδώ και 53 χρόνια, και να ανανεώσει την ευκαιρία να ενημερωθεί για το όραμα του Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς για μια δίκαιη ειρήνη, καθώς και να διεξαγάγει διαβουλεύσεις σχετικά με την πορεία και την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο – που είναι ένας σημαντικός περιφερειακός πυλώνας συνεργασίας μεταξύ όλων – προκειμένου να διασφαλιστεί η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια, οι οποίες είναι υψίστης σημασίας για εμάς και βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Ο παλαιστινιακός λαός που αγαπά και εκτιμά τον φιλικό ελληνικό λαό, είναι πεπεισμένοι ότι κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, θα ασκηθεί σοβαρή πίεση στην κατοχική κυβέρνησης του Ισραήλ να συμμορφωθεί με τις αρχές του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, και να παύσει να λειτουργεί αδίστακτα ως ένα κράτος πάνω από το νόμο.

Παραμένουμε πεπεισμένοι ότι, λόγω της δέσμευσης της Ελλάδας στο διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα απορρίψει και θα καταδικάσει σαφώς τις αποφάσεις προσάρτησης, τις πολιτικές εποικισμού, και θα καταδικάσει τη συνέχιση της κατοχής ως διαρκές έγκλημα για 53 χρόνια και θα απαιτήσει τον τερματισμό του και την ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους βάσει της αρχής της λύσης των δύο κρατών με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά της, καθώς και την εφαρμογή όλων των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να επικρατήσει μια δίκαιη ειρήνη.

Είναι γνωστό στην Ελλάδα ότι η Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι κατεχόμενη πόλη από το 1967 σύμφωνα με όλους τους διεθνείς κανόνες και αποφάσεις, ιδίως το ψήφισμα Νο.2334 του Συμβουλίου Ασφαλείας, και αποτελεί μέρος των εδαφών του κατεχόμενου παλαιστινιακού κράτους, του οποίου η Ελλάδα υποστήριξε την αποδοχή της (Παλαιστίνης) ως παρατηρητή μη κράτους – μέλους το 2012 στα Ηνωμένα Έθνη.

Αυτό προϋποθέτει, σύμφωνα με τις υπάρχουσες σχέσεις μεταξύ μας, και μια υποστήριξη για το νομικό καθεστώς της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ως κατεχόμενης πόλης, συμπεριλαμβανομένης της έδρας του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου και της Εκκλησίας του Πανάγιου Τάφου. Σε περίπτωση εκδήλωσης επιθυμίας επίσκεψης κατά τις επόμενες ημέρες, αυτό θα πρέπει να διευθετηθεί σύμφωνα με τις απαραίτητες διατάξεις με την ΟΑΠ ή / και τους θεσμούς του Κράτους της Παλαιστίνης που διατηρούν το δικαίωμα σε αυτήν την πόλη σύμφωνα με τη διεθνή νομιμότητα. Η Ιερή Πόλη που ήταν γεμάτη με μουσουλμάνους και χριστιανούς Παλαιστίνιους κατοίκους της, των οποίων ο αριθμός και η παρουσία έχουν μειωθεί ως αποτέλεσμα της ισραηλινής πολιτικής της εβραιοποίησης και του εκτοπισμού εναντίον τους με σκοπό να καταστεί η πόλη κενή από τους αρχικούς κατοίκους της, και να βρίσκεται υπό πολιορκία με το τείχος του Απαρτχάιντ και τους αποτρεπτικούς αποικιακούς οικισμούς.

Στην Ιερουσαλήμ και σε άλλες πόλεις εκτός του λαού μας, οι ελληνικές κοινότητες έγιναν μέλη του λαού μας και περίμεναν τον πρωθυπουργό της χώρας τους να επισκεφθεί την Παλαιστίνη, να συναντηθεί μαζί τους και να επισκεφτεί τις Ορθόδοξες Εκκλησίες στην Ιερουσαλήμ και τη Βηθλεέμ, το λίκνο του Χριστού και την Ιεριχώ και άλλες πόλεις στις οποίες οι ελληνικές σημαίες εξακολουθούν να υψώνονται πάνω στα κτίρια των ιερών και των εκκλησιών τους, των οποίων οι περιουσίες υπόκεινται σε κλοπή από την ισραηλινή κατοχής και των αποικιακών εποίκων της, όπως συμβαίνει στη Μονή της Κριμαίας , Beit Jala, στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη, την πύλη Jaffa και το μοναστήρι του Mar Elias στην πόλη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα του μελλοντικού μας κράτους, και άλλες ιδιοκτησίες που ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ, στην οποία ανήκω και εγώ όπως και πολλοί από τους ανθρώπους μου, στην ίδια εκκλησία στην οποία ανήκουν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και όλοι οι Έλληνες φίλοι μας, των οποίων οι περιουσίες υποτίθεται ότι πρέπει να προστατεύονται.

Μέσα σε λίγες μέρες, η κατοχική δύναμη θα αρχίσει να εφαρμόζει τα σχέδια προσάρτησης στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και περιοχές των οποίων το έδαφος υπερβαίνει το 30% των κατεχόμενων εδαφών του 1967, με όλες τις εκδηλωμένες παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας, του διεθνούς δικαίου και των αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων του λαού μας , με στόχο την εξάλειψη τυχούσας εναπομείνασας ευκαιρίας για ειρήνη και εφαρμογή της λύσης των δύο κρατών και ενόψει της υλοποίησης του αποικιακού έργου στην πατρίδα μας.

Περιμένουμε να οργανωθεί στο εγγύς μέλλον η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας στο κατεχόμενο Κράτος της Παλαιστίνης, γιατί οι προσδοκίες μας από αυτήν τη φιλική χώρα, την Ελλάδα εξακολουθούν να ανταποκρίνονται στις ιστορικές μας σχέσεις, οι οποίες μας έφεραν και μας κράτησαν μαζί τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, η Ελλάδα με την οποία μοιραζόμαστε κοινές αξίες και αρχές που εκδηλώνονται στη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια – και οι οποίες παραβιάζονται καθημερινά από το κράτος κατοχής, το τελευταίο από τα οποία έλαβε χώρα μόνο λίγες ημέρες πριν και αναφέρομαι στην αδικαιολόγητη και ψυχρή εκτέλεση ενός αυτιστικού παλαιστινιακού νεαρού από τις δυνάμεις κατοχής στην Ιερουσαλήμ, με τον ίδιο τρόπο που οι δυνάμεις της σκοτώνουν εδώ και δεκαετίες, πέραν της καταστροφής και των εκτοπισμών του λαού μου.

Αυτό που μας ενώνει επίσης με την Ελλάδα είναι η προθυμία και των δύο μερών να επιβάλουν το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με ζητήματα σύγκρουσης και πηγές έντασης στην περιοχή μας, κάτι που μας δεσμεύει σύμφωνα με τις αρχές των καθιερωμένων πολιτικών μας και την πραγματικότητα της ζωής μας που μαστίζεται από την κατοχή, καθώς συνεργαστήκαμε με άλλους λαούς και εθνικά κινήματα στον αγώνα ενάντια στην αποικιοκρατία, και ενώ εκείνοι πέτυχαν την ελευθερία τους, εμείς, εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για να την αποκτήσουμε.

Η Ελλάδα κατέχει μια σημαντική γεωπολιτική θέση στην Ανατολική Μεσόγειο και ως ενεργό μέλος της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με τους ευρωπαίους εταίρους της, πρέπει να αλλάξει τη στάση της και να περάσει από την καταδίκη και την καταγγελία σε μια θέση λαμβάνοντας ποινικά μέτρα και αποτρεπτικές κυρώσεις εναντίον του Ισραήλ της κατοχικής δύναμης, προκειμένου να υποστηρίξει την ιστορική, πολιτική, νομική και ηθική ευθύνη για τον τερματισμό της 53χρονης κατοχής, την επίτευξη και την εφαρμογή της αρχής της λύσης των δύο κρατών στην οποία πιστεύουν, αναγνωρίζοντας το Κράτος της Παλαιστίνης και την πρωτεύουσα του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, και αναθεωρώντας την ευρωπαϊκή-ισραηλινή συμφωνία εταιρικής σχέσης, λόγω των παραβιάσεων του κατοχικού κράτους στις ιδρυτικές αρχές της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αξίες του ελληνικού συντάγματος και τις παραδόσεις του φιλικού ελληνικού λαού που υπέστη την κατοχή και την στρατιωτική δικτατορία και τα εγκλήματα που έλαβαν χώρα αυτές τις περιόδους εναντίον του γενναίου ελληνικού λαού που θυσιάστηκε για να ζει ελεύθερα και έχυσε το αίμα του για την ανεξαρτησία του.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη της έχουν επιβάλει κυρώσεις σε χώρες που παραβίασαν το διεθνές δίκαιο και ασκούσαν μορφές φυλετικών διακρίσεων ή προσαρτήσεων, και επομένως, προκειμένου να αποφευχθούν οι ισχυρισμοί ότι έχουν μέτρα και δυο σταθμά, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει εξίσου να επιβάλει κυρώσεις στο Ισραήλ «το κατοχικό κράτος», για τη διάπραξη των παραπάνω παραβιάσεων και άλλων εγκλημάτων από την αρχή της παλαιστινιακής καταστροφής (Nakba) πριν από 72 χρόνια και την ίδρυση ενός κράτους (Ισραήλ) εις βάρος της ύπαρξης των αυτόχθονων κατοίκων του και των εθνικών τους αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων μετά τον αναγκαστικό εκτοπισμό και διασποράς σε όλο τον κόσμο.

Ευχόμενος πάντα πρόοδο και ευημερία για την Ελλάδα και τον λαό της.

15 Ιουνίου 2020