Κατά την αγόρευσή της η εισαγγελέας αποδόμησε τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και της ηθικής αυτουργίας σε αυτή, υποστηρίζοντας πως δεν προέκυψαν στοιχεία που να εμπλέκουν τους δύο κατηγορούμενους. Χαρακτήρισε, επίσης, “αναξιόπιστη” την κατάθεση της βασικής μάρτυρα κατηγορίας και πρόσθεσε πως αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη κατάθεση, «ίσως αυτή η δικογραφία να είχε μπει στο αρχείο»

Σε κάθε περίπτωση, εξήγησε ότι η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας δεν προέκυψε, αφού δεν αποδείχθηκε η πειθώ και η φορτικότητα που απαιτείται σύμφωνα με την Ποινικό Κώδικα για να πείσει τον φυσικό αυτουργό να τελέσει την πράξη. Οι κατηγορούμενοι, σύμφωνα με τον εισαγγελέα, «έχουν σαν ιδανικό να αποκαταστήσουν μια τάξη όπως εκείνοι το εννοούν, να εξαρθρώσουν το έγκλημα, είναι λαίκοί ήρωες που θέλουν να διώξουν το οργανωμένο έγκλημα από την περιοχή», καταλήγοντας: «Θα ήθελα να υπερισχύει η πεποίθηση ότι όταν ο πολιτισμός και η ειρήνευση κερδίζουν έδαφος, τότε χάνει έδαφος η διακίνηση».

Όσο για το θύμα, κατά την εισαγγελική εισήγηση, επρόκειτο για έναν άνθρωπο που πουλούσε ναρκωτικά τρομοκρατώντας τη γειτονιά των Εξαρχείων. «Αυτό το λαθος αποδείχτηκε μοιραίο όταν επιτέθηκε σε αναρχικούς» υποστήριξε.

Στις αγορεύσεις τους οι συνήγοροι υπεράσπισης τόνισαν ότι αφενός δεν υπήρξε σε καμία φάση της διαδικασίας τεκμηρίωση που να προκύπτει από τα πραγματικά περιστατικα και έκαναν λόγο για ένα ξεκάθαρο πολιτικό σχέδιο στο οποίο εντάσσεται η εξύφανση μιας δικογραφίας που έπρεπε να είχε μείνει στο αρχείο, αλλά ανασύρθηκε όταν φύσηξε ούριος πολιτικός άνεμος.
Επισήμαναν επίσης την κατάπτυστη συνεργασία κρατικών υπαλλήλων, κρατουμένων που βρίσκονταν σε ομηρία, με το κύκλωμα του εμπορίου ναρκωτικών, οι οποίοι έδρασαν υπό την προστασία των πολιτικών παραγόντων που μερίμνησαν ώστε να φτάσει αυτή η υπόθεση στο ακροατήριο.

Σύμφωνα με τους δικηγόρους, Άννυ Παπαρρούσου και Κώστα Παπαδάκη, η διαδικασία απέδειξε μόνο την ενοχή όσων έστησαν αυτή τη σκευωρία, για κατάχρηση εξουσίας, κατά το άρθρο 239ΠΚ, και καθόλου την ενοχή των κατηγορουμένων.

«Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι δεν είναι κατάχρηση εξουσίας η διεξαγωγή μιας τέτοιας δίκης, η ομηρία δύο ανθρώπων για τόσα χρόνια και η πολιτική διαπόμπευσή τους», σχολίασαν οι δικηγόροι.

Η απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή από μέλη του Ρουβίκωνα που βρίσκονταν στην αίθουσα. Λίγο νωρίτερα ο Νίκος Ματαράγκας είχε τονίσει στη δήλωσή του ότι η δίωξη ήταν εξαρχής πολιτική και δεν απαντήθηκε το ερώτημα γιατί έγινε. «Περιμέναμε τέσσερα χρόνια για κάτι που ήταν προφανές από την αρχή», δήλωσε στο δικαστήριο.

“Άσε τα σκυλιά να γαυγίζουν, τα άλογα θα περάσουν” είπε ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, «τίμή και δόξα στον Ρουβίκωνα για τη μάχη που δώσαμε ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών και την οποία θα συνεχίσουμε να δίνουμε».