
Μετά τη πρώτη τετραετία διακυβέρνησης της ΝΔ, προς μεγάλη έκπληξη κανενός και καμίας που δεν λέγεται Βαρδινογιάννης, Περιστέρης, Μυτιληναίος, Μαρινάκης ή Αλαφούζος (ενδεικτικά αναφέρονται ορισμένα ονόματα, συμπληρώστε ελεύθερα ολιγάρχες ή fund ή μεγάλους κεφαλαιοκτητικούς ομίλους), η κατάσταση για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και στη δεύτερη τετραετία της κυβέρνησης, βαίνει συνεχώς χειρότερη σε μια σειρά από πεδία της ζωής. Με οδηγό το σχέδιο Πισσαρίδη και τη πολιτική και οικονομική ατζέντα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη να επιτίθεται στη κοινωνική πλειοψηφία και να τορπιλίζει κάθε δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης, κοινωνικού κράτους και δημοσίων αγαθών.
Παραθέτοντας ορισμένα πεδία επίθεσης θα ξεκινήσουμε με τη προσπάθεια ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων με τη ταυτόχρονη υποτίμηση του δημοσίου Πανεπιστημίου μέσω της παράνομης παράκαμψης του άρθρου 16. Θα συνεχίσουμε με τη μετατροπή του ΕΣΥ σε μπακάλικο με τιμοκαταλόγους για τα απογευματινά χειρουργεία, την εισροή ιδιωτών, την εργασιακή εξουθένωση του προσωπικού, τις ατελείωτες αναμονές για προγραμματισμό μιας επέμβασης, τη διάλυση του ΚΕΘΕΑ και την πλήρη υποβάθμιση των ασφαλιστικών εισφορών για την υγεία. Θα προσθέσουμε την εφαρμογή της ασφυκτικής ΚΑΠ για τη πρωτογενή παραγωγή, η οποία ως ευρωπαϊκή πολιτική διαλύει το αγροτικό κεφάλαιο και τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης των παραγωγών και στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και αν αυτά δεν είναι ήδη αρκετά, θα αναφέρουμε επίσης τον νέο κατάπτυστο ποινικό κώδικα, τη συγκάλυψη των ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών και θα κλείσουμε με τη πνιγερή ακρίβεια και το τσουνάμι πλειστηριασμών. Αν μάλιστα αναλογιστούμε τη πολεμοχαρή εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, που στενά συνδεδεμένη με τους Νατοϊκούς σχεδιασμούς στέκεται ως ο πρόθυμος σύμμαχος του Ισραήλ σιωπόντας εκοφαντικά μπροστά στη γενοκτονία που συντελείται στη Παλαιστίνη, τη διαθεσιμότητά της να εμπλέξει τη χώρα στη διαμάχη ΗΠΑ – Ιράν χαρίζοντας βάσεις στις ΗΠΑ και την -ιδιαίτερα κερδοφόρα για τις μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες- κούρσα εξοπλισμών που επιδίδεται με πρόσχημα την Τουρκική απειλή, κατανοούμε σαφώς και τους αυξημένους κινδύνους που ελλοχεύουν για τη κοινωνία.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα μόλις μέρος της πρόσφατης εικόνας, στο οποίο μπορούν να προστεθούν αμέτρητα άλλα νομοθετήματα, ρατσιστικές, αντιμεταναστευτικές και κατασταλτικές πολιτικές πρακτικές και παρεμβάσεις.
Σε αυτή τη συγκυρία, οι μεγαλειώδεις αγώνες του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, διατηρούν ψηλά ένα πήχη αγωνιστικότητας και δίνουν μια ελπίδα ανάτασης στον κόσμο του αγώνα. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση παραδέχεται πλέον δημόσια πως η οικονομική στρόφιγγα έκλεισε. Τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης μοιράστηκαν σε φίλους και ημέτερους, η δημοσιονομική επιτήρηση επανέρχεται αμείλικτη, προετοιμάζοντας για ένα μέλλον που σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής δεν προβλέπεται αίσιο.
Η Αριστερά έχει αποτελέσει κομμάτι των κοινωνικών αγώνων που τα τελευταία χρόνια ανέδειξαν τη σήψη της διακυβέρνησης ΝΔ και προσπάθησαν να ορθώσουν τείχος προστασίας για τους από κάτω. Σήμερα αυτή η αριστερά πρέπει να βρει τα πατήματα για να περιγράψει μία πιο συνολική διέξοδο απέναντι στον συστημικό μονόδρομο. Αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να γίνει ωστόσο, πέρα και έξω από την ενεργή πάλη μέσα στη κοινωνία και τον κόσμο που αγωνίζεται εντός της. Αυτή η παραδοχή μας θέτει δύο καθήκοντα. Αφενός, τη σύνδεση της πολιτικής αριστεράς με τα δρώντα κοινωνικά υποκείμενα, τα αιτήματα των κινημάτων, τους προβληματισμούς τους και τις δυναμικές που δημιουργούν και τη συνολικοποίηση τους, αφετέρου τη περιγραφή χώρων και διαδικασιών που βλέπουν αυτή την ενότητα μέσα στις πολιτικές μάχες της συγκυρίας.
Ως Αναμέτρηση, συναντηθήκαμε με συντρόφ@, οργανωμέν@ και μη, στη λογική μιας συνολικής πρότασης συσπείρωσης εν όψη της μάχης των Ευρωεκλογών. Θεωρούμε ότι αυτή η μάχη έχει διττή αξία, καθώς ανοίγει το πεδίο σύγκρουσης τόσο απέναντι στην κυβέρνηση ΝΔ και τις πολιτικές της, όσο και απέναντι στις κυρίαρχες κατευθύνσεις της ΕΕ, δίνοντάς μας πάτημα να περιγράψουμε μία εναλλακτική απέναντι σε αυτές. Προσπαθήσαμε, λοιπόν να σκιαγραφήσουμε μια πολιτική πρόταση που θα πατάει στα μεγάλα ερωτήματα της περιόδου που διανύουμε και ως τέτοια θα καταφέρει να ενώσει τα αδιέξοδα της κοινωνικής πλειοψηφίας στην ελλάδα, με μια διαφορετική συνολική αφήγηση.
Θέλουμε να μιλήσουμε σήμερα για το τι είναι ριζοσπαστικό για την εργασία, το περιβάλλον, το φεμινιστικό κίνημα, το προσφυγικό/μεταναστευτικό, τα δημόσια αγαθά, την ακρίβεια, τη στέγη, θέλουμε να περιγράψουμε σε όλα αυτά τα πεδία τον άλλο δρόμο, “το πως αλλιώς;”, για τον οποίο αξίζει να παλέψουμε σε σύγκρουση με το κυρίαρχο σε Ελλάδα και Ευρώπη. Είδαμε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, πόσο επιθετικά η Κυβέρνηση επέλεξε να παρουσιάσει κάθε εναλλακτική, ως κίνδυνο αποσταθεροποίησης και να στοχοποιήσει κάθε υπόνοια αμφισβήτησης του Ευρωπαϊκού μονόδρομου και κάθε μνήμη της γραμμής ρήξης που εκφράστηκε το 2015. Σήμερα τα αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας σε μία Ευρώπη που συνεχώς αντιδραστικοποιείται και κοιτάζει όλο και πιο πολύ προς την ακροδεξιά, μας επιβάλλουν να υπερασπιστούμε την επιλογή της Ρήξης, πέρα από τη συνθηματολογία ως απότοκο του τι θέλουμε για τις ζωές και το μέλλον μας.
Θεωρούμε ότι τα παραπάνω αποτελούν μία βάση που θα μπορούσε να ορίσει μία πλατιά δημοκρατική – συμμετοχική διαδικασία και θα κατέληγε σε ένα αντίστοιχο κατέβασμα στις φετινές Ευρωεκλογές. Προσπαθήσαμε να περιγράψουμε μία διαδικασία που δεν θα καλεί υπάρχουσες δυνάμεις να συνδιαμορφώσουν ως τέτοιες στη βάση διαφορετικών πολιτικών σχεδίων, αλλά θα ανοίγει τη συζήτηση πάνω στους άξονες – διακυβεύματα που θεωρούμε κρίσιμα. Αυτή η μεθοδολογία μπορεί να καταλήξει σε μία εναλλακτική πρόταση, που θα συνέχει τον κόσμο της αριστεράς και των κινημάτων, χωρίς να θέτει ως άμεσο διακύβευμα την σύνθεση ή σύγκρουση υπαρχόντων πολιτικών σχεδίων. Ωστόσο, θεωρούμε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ένα ουσιαστικό βήμα μπροστά στην επαναφορά στο δημόσιο διάλογο της συζήτησης για τον εναλλακτικό δρόμο στο σήμερα, τροφοδοτόντας όχι απαραίτητα κάποιο πολιτικό σχέδιο, αλλά τις ιδέες, τις προτάσεις, το όραμα της αριστεράς για μια διαφορετική κοινωνία
Η ελληνική πολιτική Αριστερά, σε πολλές “στροφές” έχει δείξει, ότι δυσκολεύεται να αποχωριστεί επιμέρους βεβαιότητες και σιγουριές και καταναλώνει χρόνια και πολιτικές μάχες στην ασφάλεια υπαρχόντων πολιτικών χώρων και σχεδίων. Χωρίς, να θεωρούμε ότι τώρα είναι ακριβώς ο χρόνος για μία τέτοιου τύπου εφ όλης της ύλης συζήτηση, είναι σαφές ότι η πρότασή μας βάζει το ερώτημα υπερβάσεων, καλώντας στη δημιουργία ενός νέου κοινού ψηφοδελτίου. Αυτή η πρόταση θεωρούμε ότι μπορεί να ξεφεύγει από λογικές μικροηγεμονισμών και να μην προσκρούσει για ακόμη μία φορά σε γνωστές διαφωνίες. Πολύ περισσότερο, θεωρήσαμε ότι μπορεί να είναι και μία πρόταση συνδιαμόρφωσης και συστράτευσης προς αγωνιστές και αγωνίστριες της αριστεράς, αλλά και ένα νέο υπόδειγμα απεύθυνσης προς τη κοινωνία. Μια αριστερά ενωμένη, συμπεριληπτική με οικονομική διαφάνεια, συλλογικές ηγεσίες, εναλλαγές, ενεργές πολιτικές διαδικασίες δημιουργική, κρουστική, μαχητική, επικίνδυνη. Θεωρούμε ότι αυτή η λογική πέτυχε νίκες στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όχι μόνο επειδή κατάφερε να ενώσει, αλλά επειδή έδειξε ότι η Αριστερά μερικές φορές μπορεί και να υπερβαίνει τον εαυτό της και να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Σε αυτό το αντανακλαστικό απευθυνόμαστε, θεωρόντας ότι αφορά πολλούς και πολλές.
Με τροχοδείκτη τα παραπάνω, επιδιώκουμε να συνεχιστεί ακόμα πιο ανοιχτά, ακόμα πιο συμπεριληπτικά και ουσιαστικά ο διάλογος μεταξύ τόσο των οργανωμένων δυνάμεων που αντιλαμβάνεται την ανάγκη για μια πραγματική υπέρβαση και ενωτικό βηματισμό της μαχόμενης αριστεράς, όσο και του μεγάλου εύρους του ανένταχτου δυναμικού που συμμετέχει ενεργά στις κινηματικές διεργασίες και αντιστάσεις, αφουγκραζόμενο κοινές αγωνίες με εμάς. Σε αυτή τη κατεύθυνση, πιστεύουμε πως η επερχόμενη Ανοιχτή Συνέλευση για τη συγκρότηση ενωτικού ψηφοδελτίου για τις ευρωεκλογές, τη Κυριακή 25/2 στις 16:00 στη Νομική σχολή Αθήνας, αποτελεί μια σημαντική και εμπροσθοβαρής πρωτοβουλία, που αξίζει την ενεργή και ουσιαστική συμμετοχή όλων μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θα ορίσουμε ανοιχτά και τα επόμενα βήματά μας, με την ανοιχτή συμμετοχή όσων το επιθυμούν.
Βρισκόμαστε στη τελική ευθεία στο δρόμο προς τις Ευρωεκλογές. Μια μάχη που οφείλουμε να δώσουμε από καλύτερες θέσεις, με την εμπειρία του παρελθόντος και τη θέρμη των προσδοκιών του μέλλοντος. Με στόχο όχι απλά τη καταγραφή, όχι την αναπαραγωγή παθογενειών του χώρου μας, αλλά την έναρξη της επαναφοράς της Αριστεράς ξανά στο προσκήνιο, σε μία συγκυρία σκληρής επίθεσης στις ζωές μας και εκκωφαντικής έλλειψης εναλλακτικής. Την αξίωση να ζήσουμε στο μπόι των αναγκών μας και τη προστασία της κοινωνικής πλειοψηφίας. Έχουμε πλήρη επίγνωση πως όσα περιγράφουμε δεν αποτελούν ένα δρόμο ευκολοδιάβατο και στρωμένο με ροδοπέταλα. Όμως οι διαδρομές που πάντοτε μένουν στις μνήμες του διαβάτη και ανοίγουν νέα περάσματα και προοπτικές, ήταν πάντοτε κακοτράχαλες και ανηφορικές. Να τολμήσουμε. Θα τολμήσουμε.
*Αδαμόπουλος Δημήτρης, μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου “Αναμέτρηση – Οργάνωση για μια νέα Κομμουνιστική Αριστερά”
*Κατερίνης Λινάρδος Μιχάλης, μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου “Αναμέτρηση – Οργάνωση για μια νέα Κομμουνιστική Αριστερά”
94% δηλώνει ανικανοποίητο από τα μέτρα της κυβέρνησης και στην τελευταία δημοσκόπηση που έτυχε να δω πριν μερικούς μήνες, θα τον ξαναψηφίσει το 33%. Ο πολιτικός μαζοχισμός στα ώπα του.
Ειναι πλεον ξεκαθαρο. Ο γιος του αποστατη οραματιζεται ΕΡΕ οπου δικαιωμα στη ζωη θα εχουνε μονο οι δεξιοι. Απλα επειδη εν μερει ο αυταρχισμος μπορει να γεννήσει αντιστασεις, τον εφαρμοζει ειτε σαν εσχατη λυση ειτε εκει που τον παιρνει. Κατα τα αλλα, σε μια ηδη ρημαγμενη χωρα, εφαρμοζει τη χειρότερη βια απο ολες: την μονιμη επισφαλεια παντου και σε ολα. Ετσι καποιος που δεν ειναι προνομιουχος εχει δυο επιλογες κατα τον Κουλη: ειτε να μεταναστευσει ειτε να σκυψει το κεφαλι σε καποιον προνομιουχο με ακρες στη ΝΔ. Τωρα κατι βαγγελακηδες βολεμενοι που ρουφουσαν την ψωλη του Πτεραρχου 32 χρόνια και λενε μαλακιες, ας ζησουν αυτοι με λευκο τυρι και μαρατα σε ενα υπογειο του 50
Στα παπαρια μας οι πτέραρχοι! Πειναλέοι συνταξιούχοι είναι! Για το κρεματόριο…
Υπάρχει και μια τρίτη επιλογή. Να πιάσει καμία δουλειά
Κοστικα ανεκδοτο, 2 δουλειές κανουνε για να τα βγαλουνε περα, κατσε εσυ φαε απο τα ετοιμα γιατι για να υπερασπιζεσαι σε αυτες τις συνθήκες τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολιτευσης ειτε εισαι πλουσιος και κανεις δουλειες με τον Κουλη, ειτε απλα γλυφεις την κωλοτρυπιδα καποιου νεοδημοκρατη και εισαι βολεμενος.
Ή και από τα κλεμμένα.
"Βάλτε κώλο, εεεε, συγγνώμη, βάλτε πλάτη θέλαμε να πούμε"
Παμε η ξεφτιλα της αριστερας...
Ουτε ο κασσελακης τετοιον πατο...
https://t.co/xK543dOSp5
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ να φανε, ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ρουχα και παπουτσια ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟ !
ΝΑΙ δε φτανουν τα λεφτα για
"καθημερινο καφε και σαντουιτς" (παρε απο το σπιτι !)
"βενζινη για το καρο να πηγαινω βολτες" (ΔΕ θα πας, κανε λιγη γυμναστικη βοηθησε και την οικονομια)
"στερουμαι τη ταβερνα και τα μπουζουκια 3 φορες τη βδομαδα" (φαε σπιτι με μουσικη απο το κινητο)
"τελευταιας μοδας κινητο και λουσα" (θα περιοριστεις σε οτι εχεις, τα λουσα ειναι ματαιοτητα)
"να παρω νεα μηχανη ή/και καρο" (ΔΕ θα παρεις, εχει συγκοινωνιες τωρα πια, ασε παραβολα, διπλωματα κλπ)
"μα θελω να περναω καλα" (σχετικα ειναι αυτα αγπητε, παραδειγμα το μισο-αδειο ποτηρι)
και γραφει ο Ιακωβος
1 ΑΠΟ πού [προέρχονται] οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας; 2 Επιθυμείτε, και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν μπορείτε να επιτύχετε· μάχεστε και πολεμάτε, αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε. 3 Ζητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας.
Είσαι βλάκας και δε μετράς, μια μπουνιά στα μούτρα θα φας. Δεν υπάρχουν χρήματα για αμάξια και μηχανές πρώτα ή δεύτερα, δεν υπάρχουν χρήματα για να πάρουμε σπίτι ή για ενοίκιο 500 και 600 ευρώ το μήνα και η συγκατοίκηση είναι αναγκαία, το κόστος διαβίωσης είναι το διπλάσιο. Δεν υπάρχει προοπτική για την πλειοψηφία να κάνει οικογένεια και να ζήσει μια καλή ζωή, δεν υπάρχει νόημα να δουλεύεις 2 δουλειές για να τα βγάλεις πέρα, δεν είναι ζωή αυτό. Γενικά τα στοιχεία είναι πάνω για όλα και εύκολα προσβάσιμα σε όλους. Εσύ μουνόπανο που τα βρίσκεις αυτά που λες; Δεν έχεις στοιχεία αλλά και δεν έχει σημασία, σκουπίδια σαν εσένα μπορούν να λένε ότι θέλουν χωρίς να πρέπει να το αποδείξουν. Εγώ στο λέω πουτάνας γιε, να κρεμαστείς από μόνος σου, διότι αν σε πετύχει κάποιος σαν εμένα θα υποφέρεις.
να μην κανει αν δε μπορει ...η πλειοψηφια, οι ρομα κι οι μεταναστες δεν εχουν προβλημα
"καλη ζωη" ουτε οι εκατομυριουχοι δε κανουν, οι τελευταιοι που ζουν καλα ειναι κατι γεροι-Χριστιανοι σαν εμενα, Δοξα τω Θεω ! Η υλη δε προσφερε ποτε "καλη ζωη" μονο το πνευμα !
μεινε στα επιδοματα καλυτερα..ψωμολυσσα ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΝΑ ΜΗ ΤΡΩΕΙ γραφει ο Παυλος.
ΜΕΓΑΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ ΜΕΤ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ γραφει ο Παυλος ! Ισως αμα αλλαξεις μυαλα κι εσυ κι οι αλλοι, να πανε, ΣΥΝ ΘΕΩ, τα πραγματα καλυτερα, γιατι "...ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΔΙΚΑΙΟ (ευσεβη Χριστιανο εννοει) ΠΟΥ ΝΑ ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΥΝ ΦΑΓΗΤΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ !"
Τότε να ψηφίσεις ρε μπάσταρδε, δεν δούλεψες ποτέ, εγώ στα 30 μου έχω δουλέψει 10 φορές όσο δούλεψες εσύ ποτέ στη ζωή σου. Δεν έχεις δουλέψει ούτε όσο ένας Ρομά στα 20 χαραμοφάη τεμπελόσκυλε. Ο μόνος λόγος που επιβίωσες είναι επειδή έκλεψες από άλλους. Η ζωή ενός πούστη κλέφτη, αυτή είναι η ζωή σου. ΚΡΕΜΑΛΑ. Δώσε πίσω τα κλεμμένα σκατιάρη.
ΥΓ Δεν γαμιέται και ο Παύλος και εσύ μαζί και πάρτε και τον μαλάκα τον χριστούλη για παρέα.
Παραμορφώθηκες! Να σου πω? Τη ψυχή την λέρωσες πριν ή μετά τη μόρφωση?
Λόγω μόρφωσης; Αλήθεια τώρα;
Μαλάκα έχω 2 πτυχία και 1 μεταπτυχιακό + ο μαλάκας ο Θεός σου ξέρει πόσα σεμινάρια και εργαστήρια. Δεν σπούδασες σε σχέση με εμένα μωρή παλαβή αμοιβάδα.
επαναλαμβανω
δε σου φταινε οι αλλοι, μονο το κεφαλι σου, σταματα να κλαις ψωμολυσσα
πτυχια "καλων τεχνων" και "εκπαιδευτικων" και ..."κοινωνικων επιστημων" πχ "ψυχολογιας", δε μετρανε, σε καθε περιπτωση αν νοιωθεις οτι αδικεισαι, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕ !
βεβαια, πονηροι και κακοι ανθρωποι, δε προοδευουν ΠΟΥΘΕΝΑ !
Ξέρω, μόνο φασίστες σαν εσένα προοδεύουν. Είναι αστείο αυτό που λες, να μεταναστεύσω. Είμαι σίγουρος ότι αν το κάνω θα βγεις και θα πεις ότι δεν έμεινε να το παλέψει και εκεί στις Ευρώπες που θα πάω φασίστες από εκεί θα μου πουν γιατί πήγα εκεί και γιατί δεν έμεινα εδώ να το παλέψω. Ε λοιπόν, εγώ προτιμώ να κάτσω εδώ να το παλέψω, ο θάνατός σας η ζωή μας. Δεν είμαι σαν εσένα να θεωρώ τον εαυτό μου καλό. Εγώ πια είμαι σίγουρος ότι μια κόκκινη μέρα δε θα δω. Αλλά έστω η θυσία για δει κάποιος άλλος. Έχετε καταστρέψει τις ζωές μας και απειλείτε και τις μελλοντικές. Έχουμε και εμείς το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, όχι μόνο το Ισραε-λολ. Ψόφος σε όλους σας.
Ηττοπαθείς; Μα εγώ θέλω να σας διαλύσω ρε μέχρι τέλους, του δικού σας.
Το πρόχειρο, το εύκολο, το άρπα κόλλα; Μα εσύ αντιπροσωπεύεις όλα αυτά, ο Μητσοτάκης, ο Κασελάκςης , ο φασιστάκης. Όλα διαλύονται και όλα κατεστραμένα είναι και ας τα φτιάξατε χθες. Μαλάκα ο παππούς μου έχει ένα δραπανοκατσάβιδο από τα 1976 της Σοβιετικής Ένωσης, ακόμη λειτουργεί. Επίσης εγώ δεν είμαι αριστερός σκουπίδαρχε, εγώ είμαι σοσιαλιστής στη καλύτερη κουμμούνι στη χειρότερη, έλα να σου δείξω τι σε περιμένει. Τον βλέπεις τον Χιμλερ τάβλα; Αυτός δε φοβόταν τον Αμερικάνο ομοϊδεάτη του αλλά ξέρεις εσύ πολύ καλά τι, αχαχαχαχαχα.
Σε έχουν διαλύσει ήδη οι «δικοί σου» ρε βλαξ με σύνταξη ψωμολυσσας, δε χρειάζεται να κάνει τίποτα ο άνθρωπος. Τα διάλυσαν όλα…
Ή πάει καλά; Ε;
Πειναλέε συνταξιούχε, κάνε μας καμία πίπα λέω εγώ…
Ελα μωρε τωρα οι κομμουνιστες του ΙΝΚΑ.
Βαλτε πλατη..
Μα το αφήγημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι κάτι άλλο; κι έρχεται τώρα και ο ΙΝΚΑ με τις έρευνές του και το γκρεμίζει, όχι ότι χρειάζεται δηλ, διότι μόνο ο Μητσοτάκης και οι ά ρ ι σ τ ο ι της κυβέρνησης δεν ξέρουν από super market και λαϊκές, γιατί απλά ζουν στο κόσμο τις disney, ενώ εμείς η πλεμπουρία τι χρεία μαρτύρων θέλουμε όταν κάθε φορά που πας σου φεύγει το μισό μηνιάτικο νομίζοντας ότι έχεις βγει για ψώνια στο Αttica στο Σύνταγμα