Σύμφωνα με το Bloomberg, διάφορες χώρες, από την Αργεντινή μέχρι την Ισλανδία, χρησιμοποίησαν παρόμοια μέτρα κατά το παρελθόν ως άμυνα κατά της υποτίμησης. Το γεγονός ότι είναι μέρος της ευρωζώνης, όμως, καθιστά πιο δύσκολο για το νησί να επιβάλει περιορισμούς, καθώς οποιαδήποτε κεφάλαια εγκαταλείπουν το τραπεζικό σύστημα μπορεί να βγουν έξω από την Κύπρο χωρίς να χάνουν αξία.
Αυτό μπορεί επίσης να κάνει πιο δύσκολη την επίτευξη του στόχου που τέθηκε χθες από τον υπουργό Οικονομικών της χώρας, Μιχάλη Σαρρή, για άρση των όποιων περιορισμών «εντός εβδομάδων».
Όταν οικονομίες στην Ασία και τη Λατινική Αμερική επιχείρησαν να περιορίσουν τις εκροές χρημάτων τις δεκαετίες του 1980 και 1990, κατέληξαν να διατηρούν τα μέτρα αυτά σε ισχύ για έξι μήνες έως δυο χρόνια. Η Ισλανδία, άλλη μία χώρα με υπερμεγέθες τραπεζικό σύστημα, εξακολουθεί να εφαρμόζει περιορισμούς στην διακίνηση των κεφαλαίων πέντε χρόνια μετά την κατάρρευση των τραπεζών της, το 2008.
Όπως δηλώνει ο Nicolas Veron, senior fellow στο Bruegel, «εξαιτίας της πολιτικής κακοδιαχείρισης, έχουμε τώρα τους πρώτους περιορισμούς στην κίνηση των κεφαλαίων στην Ευρωζώνη. Πόσος καιρός θεωρείται «προσωρινό»; Μπορεί να εξελιχθεί όπως στην Ισλανδία, να διαρκέσει για πολλά χρόνια», δήλωσε.
Η Κύπρος είναι πιθανό να ανακοινώσει σήμερα τα είδη των ελέγχων που σκοπεύει να επιβάλλει, προτού ανοίξουν αύριο οι τράπεζες, όπως είναι προγραμματισμένο. Οι ηγέτες της χώρας θέλουν να αποτρέψουν την φυγή καταθέσεων από τις κυπριακές τράπεζες, οι οποίες παραμένουν κλειστές για σχεδόν δυο εβδομάδες.