Το άσυλο και τα καθίκια
Αν δεν κόψουμε τώρα τη χορήγηση ασύλου στους Σύρους πότε θα το κάνουμε; Αν δεν δείξουμε και εμείς και όλη Ευρώπη πόσο μεγάλα καθίκια μπορούμε να γίνουμε, πότε θα βρούμε καλύτερη ευκαιρία; Και μάλιστα το κάνουμε με ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα που θα χρησιμοποιούσαμε αν τυχόν αποφασίζαμε το αντίθετο, να εξετάσουμε π.χ. κατά προτεραιότητα τις δικές τους αιτήσεις.
Επειδή «έχουμε ένα ομιχλώδες τοπίο για το τι συμβαίνει στη Συρία. Ποιο θα είναι το επόμενο καθεστώς;», επειδή «δίνονται διαβεβαιώσεις από το καινούργιο καθεστώς ότι δεν θα πειράξει άλλους πληθυσμούς, αλλά αυτό μένει να το δούμε», επειδή «Έχουμε δει πολλά πράγματα στη Συρία κατά το παρελθόν και είμαστε όλοι επιφυλακτικοί».
Ακριβώς για αυτούς τους λόγους που επικαλέστηκε η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να σταματήσουμε τη χορήγηση ασύλου ειδικά στους Σύρους. Αλλά πότε δείξαμε ανθρωπισμό στην Ευρώπη για να το κάνουμε και τώρα;