Η συμμορία που σε σώζει καθημερινά
Σήμερα είναι τους δρόμους σε όλη την Ελλάδα. Είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το προσωπικό των νοσοκομείων, που κάθε μέρα δίνει μάχες για σένα. Είναι αυτοί που ο Αδωνις αποκαλεί «συμμορία της μιζέριας». Είναι η συμμορία που σε σώζει στη δύσκολη ώρα όταν βρεθείς στο κρεβάτι του πόνου. Ακόμα και αν δοξάζεις όλη μέρα τον Αδωνι, ακόμα και αν τον ψηφίζεις, σε αυτής της συμμορίας τα χέρια θα φτάσεις αν δεν έχεις λεφτά για ιδιωτικό. Ακόμα και αν έχεις λεφτά πάλι το δημόσιο νοσοκομείο είναι εκεί για τα πάντα, ακόμα και για αυτά που δεν συμφέρουν τους κλινικάρχες. Αξίζει να σταθείς δίπλα τους. Και όχι μόνο όταν βρεθείς στην ανάγκη τους. Για σένα «συνωμοτούν», για σένα παλεύουν.
Στις Πίσω Σελίδες μιλούν:
—–
Πάνος Παπανικολάου, γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ: «ΔΙΧΑΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ Ο ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ»
Ο Πάνος Παπανικολάου, γενικός γραμματέας της ΟΕΝΓΕ, μιλά για κατάσταση του ΕΣΥ, τον αγώνα των υγειονομικών για τη δημόσια υγεία και τη σημερινή πανυγειονομική απεργία αλλά και τις λεκτικές επιθέσεις που δέχονται, με μπροστάρη τον υπουργό Υγείας, Αδ. Γεωργιάδη.
Ο ίδιος κάνει λόγο για καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης στο σύστημα υγείας, τονίζοντας ότι αγωνίζονται, όχι μόνο για τα κλαδικά τους αιτήματα, αλλά και για όλους τους πολίτες για μια δημόσια δωρεάν υγεία που άλλωστε όλος ο λαός έχει χρυσοπληρώσει.
Όπως τονίζει, σε πολλά νοσοκομεία των μεγάλων πόλεων έχει δημιουργηθεί «ασφυξία», όπου όχι μόνο οι κλίνες δεν επαρκούν, αλλά ούτε καν τα ράντζα, επισημαίνοντας ότι τα νοσοκομεία της περιφέρειας βρίσκονται υπό κατάρρευση, λόγω σκόπιμης υποστελέχωσης και πολλοί ασθενείς πηγαίνουν στα νοσοκομεία των αστικών κέντρων, δυσχαιρένοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Συνεχίζοντας αναφέρεται στα αιτήματα των υγειονομικών, για προσλήψεις προσωπικού, αυξήσεις σε μισθούς οι οποίοι βρίσκονται στον πάτο σε σχέση με την Ευρώπη, την εισαγωγή στα ΒΑΕ, την μονιμοποίηση του επικουρικού ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, κάτι για το οποίο είχε δεσμευτεί προσωπικά ο υπουργός Υγείας, αλλά και την χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας.
Τέλος μιλά για την απογοήτευση της κοινωνίας τονίζοντας ότι Δημοκρατία δεν είναι οι εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια αλλά ο καθημερινός έλεγχος της εξουσίας, ενώ κλείνοντας αναφέρεται στις λεκτικές επιθέσεις του Αδ. Γεωργιάδη προς τους υγειονομικούς, λέγοντας ότι βάζει τεχνητούς διαχωρισμούς και στοχεύει στον διχασμό του λαού.