Δύσκολα πράγματα…
Δύσκολα πράγματα…
Συνήθως κοιτάς το θέμα, αφού γίνει το κακό. Και άντε τώρα να ψάξεις τι πήγε λάθος, ποιος δεν έκανε καλά τη δουλειά του και αν πάλι κάποιος από τους τελευταίους κρίκους της αλυσίδας θα φορτωθεί με τις ευθύνες ενός ολόκληρου συστήματος Υγείας. Πού είναι οι ψυχιατρικές δομές, που είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα ψυχικής υγείας, ποιος ο ρόλος της αστυνομίας και των εισαγγελέων.
Μοιάζει να τρέχεις χωρίς ελπίδα πίσω από κάθε τραγωδία σαν αυτή της Κρήτης και να προσπαθείς να βοηθήσεις ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη ή (και εγκλεισμό) πριν γίνουν οι ίδιοι εγκληματίες. Μάταια συνήθως. Και σχεδόν πάντα την πληρώνει κάποιος αθώος.