Τι περιμέναμε δηλαδή να πει ο πρόξενος; – Φαντάζεστε υπάλληλο διπλωματικού Σώματος να γύριζε στην Ελλάδα και να έλεγε οι Ουκρανοί έχουν στις τάξεις τους φασίστες, αυτοί κρατάνε τους αμάχους ως ασπίδα και κακώς στείλαμε όπλα στην Ουκρανία;
Επί μέρες ακούμε τον Μανώλη Ανδρουλάκη με βάση όσα έχουμε εμείς στο κεφάλι μας για αυτό τον πόλεμο, ενώ εκείνος κρατά ίσες αποστάσεις. (Και μόνο αυτό είναι είδηση σε μια χώρα που αποφάσισε ποια είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας, ακόμα και πριν από την ίδια την Ιστορία).
Πρώτα μας μίλησε για τα τάγματα του Αζόφ που τον τάιζαν (αν και δεν συμφωνεί μαζί τους). Ευχαρίστησε τον πρόεδρο Ζελένσκι που ενδιαφέρθηκε για τον ίδιο και τους Έλληνες στη Μαριούπολη. Τσεκ η μία πλευρά (με τις παραφυάδες της).
Μετά μας μίλησε για τον λαμπρό ρωσικό πολιτισμό, για τα διαβάσματα και την κουλτούρα του. Για τον Τολστόι, τον Σοστακόβιτς και τον Αϊζενστάιν. (Εγκεφαλικό θα έπαθε η Μενδώνη). Τσεκ και η άλλη πλευρά.
Και τα υπόλοιπα που είδε, είπε, θα τα πει εκεί που πρέπει. Σωστός… διπλωμάτης.