Το «πολιτικό σκέλος» των ταγμάτων εφόδου. – Ακριβώς 47 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας ξαναδιαβάζουμε τη διακήρυξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αμέσως μετά τη δικτατορία. Για την «πικρή γεύση» που είχαν τότε οι Έλληνες. Τόσο πικρή που δεν συγχωρούσε «νέα σφάλματα και πλάνες». Που μπορεί όμως σήμερα να συγχωρεί στις μισές καρέκλες του Υπουργικού Συμβουλίου να κάθονται τα πολιτικά παιδιά των δικτατόρων.
Στο ίδιο κείμενο διαβάζουμε και την, από τότε, εξίσωση του κομμουνισμού με τον φασισμό. Σε τέτοιο βαθμό που να φαντάζει μάλλον ως γνήσιος εκφραστής της παράταξης ένας Μπογδάνος που δηλώνει ακραιφνώς «αντικομμουνιστής», επειδή υπάρχουν κάποιοι άλλοι που είναι αντιφασίστες.
Αναρωτιόμαστε αν είναι ο κακός καιρός, οι σεισμοί ή κάποιο άλλο φυσικό φαινόμενο που οδηγεί το φίδι να βγει από την τρύπα του ή αν μήπως μυρίστηκε ξανά ευνοϊκό περιβάλλον με το πολιτικό σκηνικό να μετατοπίζεται όλο και ακρο-δεξιότερα. Διατυπώνουμε τον προβληματισμό αν λειτουργεί η μισή, τουλάχιστον, Νέα Δημοκρατία ως το «πολιτικό σκέλος» των ταγμάτων εφόδου που κυκλοφορούν με μαχαίρια και σιδηρογροθιές.
Εν τέλει, αυτή η εκπομπή σε ρωτάει: Σε πόσες μέρες περιμένεις τον επόμενο νεκρό;