των Micah Lee και Margot Williams για το The Intercept
Οι πληροφορίες σημάτων που συλλέχθηκαν από την υπηρεσία χρησιμοποιούνταν για αποφάσεις κρίσιμης σημασίας, ακόμη και όταν η NSA δυσκολευόταν να τις καταλάβει. Μερικές βόμβες στο Ιράκ ήταν στοχευμένες με βάση αποκλειστικά πληροφορίες σημάτων, είπε ένας ανώτερος αξιωματούχος της ΝSA τότε, με τις αποφάσεις να παίρνονται μέσα σε λίγα «λεπτά» με «όλο και λιγότερη επανεξέταση».
Η υπερβολική πληροφόρηση είναι ένα μόνο από τα θέματα που περιέχουν τα 262 άρθρα από την εσωτερική ιστοσελίδα ειδήσεων της NSA, την SIDtoday, τα οποία αποκαλύπτει τώρα το The Intercept μετά από προσεκτική εξέταση. Τα έγγραφα αναφέρονται επίσης λεπτομερώς σε ένα περιστατικό όπου η κυβέρνηση του Ρέιγκαν φαίνεται να έχει αφήσει να διαρρεύσουν στον Τύπο διαβαθμισμένες πληροφορίες για πολιτικούς σκοπούς, όπως περιγράφεται σε ένα συνοδευτικό άρθρο του δημοσιογράφου Τζον Σουάρζ.
Τα άρθρα της SIDtoday περιγράφουν επίσης τον τρόπο που η NSA εκπαίδευσε πράκτορες του FBI, επέτρεψε την παρέμβαση των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική και που, με τη βοήθεια ενός χαρισματικού αναλυτή στην Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών, έμαθε την αξία της απλής ανάγνωσης πληροφοριών που ήταν ήδη δημόσιες. Ένα έγγραφο δείχνει επίσης ότι το προσωπικό της NSA γινόταν συχνά επικίνδυνα φλύαρο σε εστιατόρια κοντά στα κεντρικά γραφεία. Τα κυριότερα σημεία αυτών των ιστοριών και περιστατικών περιγράφονται παρακάτω. Η NSA αρνήθηκε να σχολιάσει.
Ρίψη βομβών στο Ιράκ «με όλο και λιγότερη επανεξέταση»
Ένας κορυφαίος αξιωματούχος της NSA αποκάλυψε στη στήλη της SIDtoday τον Ιανουάριο του 2004 ότι οι δυνάμεις των ΗΠΑ «έριχναν βόμβες» αποκλειστικά με βάση επεξεργασίες σημάτων, τον τύπο των πληροφοριών που συλλέγονται από την υπηρεσία. Στη συνέχεια άφησε να εννοηθεί ότι οι αμερικανοί αξιωματούχοι που εμπλέκονταν κινδύνεψαν να τους ασκηθεί δίωξη για εγκλήματα πολέμου.
Ο Τσαρλς Μπερλίν, επικεφαλής προσωπικού στη Διεύθυνση Επεξεργασίας Σημάτων, διηγήθηκε μια ανέκδοτη ιστορία σχετικά με έναν πρώην διοικητή του, ο οποίος, σε μια περίοδο του χειμώνα του 1995-1996, επανεξέτασε πάνω από 100 πιθανούς στόχους αεροπορικών επιδρομών στα Βαλκάνια. Το κίνητρό του ήταν, σύμφωνα με τον Μπερλίν, να προστατέψει τους υφιστάμενούς του από το να διωχθούν για εγκλήματα πολέμου και οι ενέργειές του «πραγματικά επανέφεραν τις έννοιες της ευθύνης και της λογοδοσίας».
«Για εμάς αυτό το μάθημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα», πρόσθεσε. «Ο σχεδιασμός για τη ρίψη μιας βόμβας έχει μειωθεί από μια μέρα σε λεπτά και τα κριτήρια για την επιλογή των σημείων προς στόχευση επανεξετάζονται όλο και λιγότερο». «Όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, οι δυνάμεις μας στο Ιράκ ρίχνουν βόμβες χάρη στην επεξεργασία σημάτων (SIGINT) και μόνο. Είμαστε περήφανοι για την εμπιστοσύνη τους σε εμάς, αλλά έχετε σκεφτεί ποτέ τον τεράστιο κίνδυνο που φέρουν οι διοικητές; Είστε έτοιμοι να μοιραστείτε αυτό το ρίσκο;».
Στο εσωτερικό του μηχανισμού συλλογής τηλεφωνικών αρχείων της ΝSA
Μεταξύ των τρόπων που η NSA εντόπιζε εν δυνάμει τρομοκράτες ήταν μέσα από μια πρακτική που είναι γνωστή ως «αλυσιδωτές πληροφορίες», η οποία χρησιμοποιεί τα μεταδεδομένα (metadata) των επικοινωνιών για να σχεδιάσει ένα κοινωνικό γράφημα. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπηρεσία είχε πολλά μεταδεδομένα: Από το 2004, η NSA είχε μαζέψει μια βάση δεδομένων με περισσότερα από 85 δισεκατομμύρια αρχεία μεταδεδομένων που σχετίζονται με τις κλήσεις, τις χρεώσεις, και τις ηλεκτρονικές κλήσεις- προσθέτοντας 125 εκατομμύρια καταγραφές τη μέρα, σύμφωνα με ένα άρθρο της SIDtoday τον Ιανουάριο του 2004 με τίτλο «τα οφέλη των μεταδεδομένων».
Η βάση δεδομένων, γνωστή ως FASCIA II, θα άρχιζε σε κάποια απροσδιόριστη στιγμή στο μέλλον την επεξεργασία 205 εκατομμυρίων καταγραφών την ημέρα και την αποθήκευση δεδομένων μιας δεκαετίας, σημείωσε επίσης το άρθρο. Μία από τις μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων Oracle του κόσμου τότε, η FASCIA II, πραγματοποιούσε εγγραφές μεταδεδομένων από τηλεφωνικές κλήσεις, ασύρματες κλήσεις, χρεώσεις, την χρήση των Μέσων μέσω του διαδικτύου και από υψηλής ισχύος ασύρματα τηλέφωνα, σχεδιάζοντας να προσθέσει μεταδεδομένα από μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο μέλλον.
Το άρθρο εξήγησε ότι τα μεταδεδομένα χρησιμοποιούνται από την υπηρεσία κατά τη διαδικασία των «αλυσιδωτών πληροφοριών», κατά την οποία αναλυτές κατασκοπεύουν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Υποστήριξε ακόμη ότι δυο ανώτεροι πράκτορες της Αλ Κάιντα είχαν συλληφθεί με τη βοήθεια αυτών των τεχνικών. Τον Μάρτιο του 2004, άρθρο της SIDtoday είπε ότι ένα εργαλείο αυτής της διαδικασίας που ονομάζεται MAINWAY βοήθησε έναν αναλυτή κατά της τρομοκρατίας να αποκαλύψει έξι νέους «αριθμούς που σχετίζονται με τρομοκράτες».
Ελλείψει γλωσσολόγων, η ΝSA δυσκολεύεται να κατανοήσει τους στόχους
Άλλο είναι να συλλέγεις τηλεφωνικές κλήσεις και μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, άλλο η επεξεργασία των πληροφοριών και αρκετά διαφορετικό το να βγάλεις νόημα από αυτά. Πολλά άρθρα της SIDtoday από το πρώτο μισό του 2004, έκαναν ξεκάθαρο το γεγονός ότι η ΝSA αποτύγχανε στις προσπάθειές της να επεξεργαστεί τις επικοινωνίες που γίνονταν σε γλώσσες εκτός των Αγγλικών.
Μόνο οι μισές από τις πάνω από 2.300 παγκόσμιες «γλωσσικές επιχειρήσεις» της υπηρεσίας είχαν εξειδικευμένο προσωπικό, σύμφωνα με άρθρο της SIDtoday τον Ιούνιο του 2004 από ένα «ανώτερο στέλεχος για τη γλώσσα» της NSA. Ο συγγραφέας δήλωσε ότι «αυτή η αδυναμία πρέπει να διορθωθεί». Μια έκθεση της NSA σε ένα συμβούλιο εποπτείας που αναφέρεται στο άρθρο, δήλωσε ότι η έλλειψη εξειδικευμένων αναλυτών γλώσσας ήταν ιδιαίτερα έντονη στο «Παγκόσμιο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας».
Ένα γεγονός που επιδείνωνε την κατάσταση είναι ότι οι υποκλεμμένες επικοινωνίες απαιτούν ένα υψηλό επίπεδο γλωσσικής επάρκειας για να γίνουν κατανοητές. «Ο αναλυτής της κρυπτογραφημένης γλώσσας θα πρέπει να μπορεί να διαβάσει και να ακούσει “ανάμεσα από τις γραμμές” ενός αδιαμόρφωτου και απρόβλεπτου λόγου», όπως αναφέρει το άρθρο. Μόνο το ένα τέταρτο των γλωσσολόγων στρατιωτικής αποκρυπτογράφησης, οι οποίοι αποτελούσαν τη μεγάλη πλειοψηφία του ανθρώπινου δυναμικού, μπορούσαν να δουλέψουν σε τέτοιο επίπεδο, γνωστό ως «επίπεδο επάρκειας 3», ενώ μόλις το μισό των γλωσσολόγων μη στρατιωτικής αποκρυπτογράφησης μπορούσαν να κάνουν κάτι ανάλογο, σύμφωνα με ένα επιπρόσθετο άρθρο της SIDtoday. Το ινστιτούτο εκπαίδευσης στρατιωτικής γλώσσας ουσιαστικά δεν πρόσφερε «κανένα πρόγραμμα σπουδών» πάνω από το δεύτερο επίπεδο γλωσσικής επάρκειας.
Το σχέδιο της ΝSA για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, περιλάμβανε μεταρρυθμίσεις στο ινστιτούτο εκπαίδευσης και επιτόπου οδηγίες ώστε να φέρουν τους υπάρχοντες γλωσσολόγους σε ανώτερα επίπεδα επάρκειας. Η υπηρεσία σχεδίαζε να επενδύσει περίπου 80 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο στην εκπαίδευση επί πέντε χρόνια. Άλλες προσπάθειες περιλάμβαναν ένα εργαλείο εσωτερικής διαδικτυακής γλωσσικής εκπαίδευσης, μια αξιολόγηση των πλεοναζόντων προγραμμάτων για τη μηχανική μετάφραση της αραβικής που λειτουργούσαν σε διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες και τον σχηματισμό μιας ομάδας γλωσσικής τεχνολογίας εντός της ΝSA.
Πώς η ΝSA οδηγήθηκε στο υπερβολικό χακάρισμα
Μερικές φορές τα μεταδεδομένα δεν ήταν αρκετά και η NSA αποφάσισε ότι χρειάζεται να χακάρει υπολογιστές των στόχων της για να συλλέξει πολύ περισσότερα δεδομένα. Το πρώτο εξάμηνο του 2004 υπήρξε μια αύξηση των δυνατοτήτων χακαρίσματος της NSA. Τον Μάρτιο, η SIDtoday ανέφερε ότι η καλύτερη ομάδα χακαρίσματος της υπηρεσίας, η Επιχείρηση Προσαρμοσμένης Πρόσβασης, ενέκρινε το Κέντρο Επιχειρήσεων Περιφερειακής Ασφάλειας Κούνια στη Χαβάη- η εγκατάσταση όπου αργότερα εργάστηκε ο Έντουαρντ Σνόουντεν- ως το πρώτο εξειδικευμένο γραφείο της NSA για τη διενέργεια «προχωρημένης» Αξιοποίησης Δικτύων Υπολογιστών. Άλλες εγκαταστάσεις κάνουν το χακάρισμα πρώτου σταδίου, τη «χαρτογράφηση στόχων», αλλά η εγκατάσταση στην Kούνια άρχισε να «ανιχνεύει αδύναμα συστήματα» και να «συλλέγει σταθερές επεξεργασίες σημάτων (SIGINT)».
Ένα ακόμα άρθρο του SIDtoday τον Μάρτιο, έγραφε ότι ένας προηγμένος διαχωρισμός της ανάλυσης του δικτύου που χρησιμοποιείται για να βοηθήσει «την αξιοποίηση των στόχων ενδιαφέροντος» είχε «παίξει καθοριστικό ρόλο» στη σύλληψη του υποτιθέμενου ενεργού μέλους της Αλ Κάιντα, Χουσάμ αλ-Υεμένι, είχε αναπτύξει μια «πληρέστερη εικόνα των υποδομών του Δικτύου Πακιστανικού Στρατού Άμυνας» και είχε βοηθήσει στο χακάρισμα ενός «σημαντικού ψηφιακού δικτύου που συνδέεται» με τον τότε ηγέτη της Βενεζουέλας, που αναφέρεται εσφαλμένως ως «Βίκτορ Τσάβεζ».
Η ΝSA είχε τόσο μεγάλη επιτυχία στο χακάρισμα δικτύων που η υπηρεσία ήταν υπεργεμάτη από πληροφορίες. «Απλά δεν έχουμε αρκετούς αναλυτές δικτύου για να παρακολουθούν αποτελεσματικά αυτά τα στοχευμένα δίκτυα», έγραψε ένας επικεφαλής ενός τμήματος της NSA σε ένα άρθρο της SIDtoday τον Απρίλιο του 2004. Για την επίλυση του προβλήματος, η υπηρεσία ξεκίνησε την κατασκευή ενός πρωτότυπου αυτοματοποιημένου συστήματος παρακολούθησης.
Ένας κατάσκοπος που είναι «διαπρεπής» βιβλιοφάγος δεν χρειάζεται πραγματικά να κατασκοπεύει
Ακόμη και όταν η NSA έκανε τεράστιες προσπάθειες για να συλλέξει μεγάλες ποσότητες των ιδιωτικών επικοινωνιών, ένα μεμονωμένο άρθρο της SIDtoday εγκωμίασε την αξία των διαθέσιμων στο κοινό στοιχείων. Το κομμάτι, από το Μάιο του 2004, αποκάλυψε ότι ένας αναλυτής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ξέθαψε μέσα πληροφοριών μελετώντας προσεκτικά ρωσικό υλικό «ανοικτού κώδικα». Ο βιβλιοφάγος αυτός αναλυτής έκανε αναζήτηση σε εφημερίδες, σε κυβερνητικά έγγραφα, και «σκοτεινές ιστοσελίδες» για πληροφορίες που βοήθησαν την NSA στη συλλογή πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων ονομάτων, τηλεφωνικών αριθμών και διευθύνσεων. Το άρθρο, στο οποίο συμμετείχε στη συγγραφή ένας διευθυντής της NSA υπεύθυνος για τη Ρωσία, εξήρε τις «εξαιρετικές γλωσσικές και ερευνητικές δεξιότητες» του αναλυτή. Αποδείχθηκε ότι «κρίσιμες πληροφορίες» για ρωσικές υπόγειες εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός μυστηριώδη και πολυσυζητημένου μέρους στο βουνό Yamantau στα Ουράλια Όρη, ήταν «συχνά διαθέσιμες μόνο σε πηγές ανοικτού κώδικα, όπως το Διαδίκτυο».
Πώς η NSA εξασφαλίζει- και συχνά βάζει σε κίνδυνο- ευαίσθητες πληροφορίες
Γνωρίζοντας πόσο σημαντικές πληροφορίες μπορεί να αποκομίσει από ανοιχτές πηγές, η ΝSA εργάστηκε για την προώθηση της αξιολόγησης μεταξύ των μελών του εργατικού δυναμικού της. Οι εργαζόμενοι της ΝSA είχαν κακή απόδοση στην επιχειρησιακή ασφάλεια σε «μηνιαία» βάση, αποκαλύπτοντας πάρα πολλές πληροφορίες σε εστιατόρια και άλλους δημόσιους χώρους κοντά στα γραφεία της υπηρεσίας, τόνισε ένας διευθυντής της υπηρεσίας ασφάλειας, στην SIDtoday τον Απρίλιο του 2004.
Το άρθρο αυτό χρησιμοποίησε ένα υποθετικό σενάριο για να εξηγήσει γιατί η επιχειρησιακή ασφάλεια (OPSEC), ήταν σημαντική για όλους. Ο συγγραφέας, διευθυντής της OPSEC, υπεύθυνος της επεξεργασίας σημάτων της NSA, έγραψε: «Είσαι σε ένα γεύμα σε ένα τοπικό εστιατόριο για τον αποχαιρετισμό της Σου, μιας συνεργάτιδας, η οποία μεταφέρεται σε ένα νέο γραφείο». Το αφεντικό σου κάνει μια πρόποση στη Σου, περιγράφοντας τη συνεισφορά της κατά του οργανωμένου εγκλήματος και αναλύοντας διάφορες λεπτομέρειες της δουλειάς της. Η Σου στη συνέχεια κάνει μια πρόποση ευχαριστώντας μερικά από τα συγκεντρώνονται άτομα.
«Σας θυμίζει κάτι;», ρώτησε ο διευθυντής της OPSEC. «Τότε θα έχετε δει (ή ίσως θα έχετε συμμετάσχει σε) μια επίδειξη κακής επιχειρησιακής ασφάλειας. … Έχετε ποτέ σταματήσει για να σκεφτείτε τι μη διαβαθμισμένες πληροφορίες μπορεί να έχετε αποκαλύψει σε δημόσιες συζητήσεις σας; Πάρτε αυτό το σενάριο για παράδειγμα.
Αυτή είναι μια σκηνή που παίζεται κάθε μήνα στην περιοχή του Οχυρού Μιντ». Το άρθρο συνέχισε απαριθμώντας τις πληροφορίες που ένας εχθρός, ο οποίος μπορεί να άκουγε από ένα κοντινό τραπέζι, θα μπορούσε να είχε μάθει.
Η επιχειρησιακή ασφάλεια κατέληξε να είναι ένα θέμα που επαναλαμβανόταν συχνά στην SΙDtoday- η εκπαίδευση της επιχειρησιακής ασφάλειας είναι στην τελική ανάλυση υποχρεωτική για όλο το προσωπικό της ΝSA. Ένα άρθρο του Ιανουαρίου του 2004, που γράφτηκε από τον συγγραφέα του κειμένου του Απριλίου του 2004, παράθεσε μερικές συμβουλές για να εφαρμόζει το προσωπικό την επιχειρησιακή ασφάλεια στις καθημερινές δραστηριότητές του: αναγνωρίστε τις κρίσιμες πληροφορίες, αναλύστε την απειλή, εντοπίστε τα ευπαθή θέματα, αξιολογήστε τον κίνδυνο, εφαρμόστε αντίμετρα.
Οι εργαζόμενοι της NSA δεν είναι οι μόνοι που εκπαιδεύονται για να ακολουθούν καλή επιχειρησιακή ασφάλεια. Ένα άρθρο του Μαρτίου του 2005 ανέφερε ότι οι ηγέτες της Βενεζουέλας και της Κούβας ακολουθούσαν την επιχειρησιακή ασφάλεια με επιτυχία. Ο πρόεδρος Μπους θεωρούσε τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες μια «απειλή για τη δημοκρατία της περιοχής και απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ ειδικότερα». Αλλά «από τη σκοπιά της επεξεργασίας σημάτων (SIGINT), η Βενεζουέλα αποτελεί μια ιδιαίτερα δύσκολη πρόκληση. Με τον Κάστρο ως μέντορά του, ο Τσάβες έχει μάθει τη σημασία της ασφάλειας των επικοινωνιών και διασφαλίζει ότι και οι υφιστάμενοί του το κατανοούν».
Νόμος και Τάξη και η NSA
Διάφορα άρθρα της SIDtoday του 2004 τονίζουν την εργασία που γίνεται στα παρασκήνια της NSA για λογαριασμό της επιβολής του ομοσπονδιακού νόμου.
Ένα άρθρο ανέλυσε ένα εκπαιδευτικό μάθημα δύο εβδομάδων για τη «υποβολή εκθέσεων πληροφοριών» που δόθηκε από το προσωπικό της NSA στους υπαλλήλους του FBI που εργάζονται σε υποθέσεις τρομοκρατίας. Το μάθημα, το οποίο είχε ένα μέρος που ονομάστηκε «Πληροφόρηση για την επεξεργασία σημάτων 101», στόχευε να δώσει «μια εικόνα της πολυπλοκότητας και της δυσκολίας της επιχείρησής μας» και να διαλύσει «του μύθους του Χόλιγουντ σχετικά με την NSΑ».
Ένα άλλο άρθρο της SIDtoday έδειξε πως η ακτοφυλακή των ΗΠΑ ήταν σε θέση να πιάσει ένα σκάφος που μετέφερε 3,2 τόνους κοκαΐνης χάρη στην παρακολούθηση των ραδιοφωνικών σημάτων VHF από την NSA, τα οποία είχαν συνομιλίες των διακινητών ναρκωτικών. Μια επίσημη ιστορία της ακτοφυλακής για το περιστατικό παραλείπει τον ρόλο της NSA. Το ίδιο άρθρο της SIDtoday αποκαλύπτει επίσης ότι η κολομβιανή πολεμική αεροπορία χτύπησε ένα αεροσκάφος που υποτίθεται έκανε λαθρεμπορία μετά από διαρροή πληροφοριών της NSA.
ΝSA εναντίον FARC
Έναν χρόνο μετά την αιχμαλώτιση τριών αμερικανών που ήταν σε αποστολή εποπτείας για τις ΗΠΑ από τις Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), μια μαρξιστική αντάρτικη ομάδα, οι ΗΠΑ «δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν με σιγουριά την ακριβή τοποθεσία και την κατάσταση των ομήρων», έγραψε ένας υπεύθυνος της στρατιωτικής διοίκησης των νότιων περιοχών και αυτό, παρά τους «εκατοντάδες» εργαζομένους της κυβέρνησης των ΗΠΑ που δούλεψαν για την απελευθέρωσή τους. Οι προσπάθειες των ΗΠΑ δυσκόλεψαν πάρα πολύ όταν η ηγεσία της FARC διέταξε το προσωπικό να σταματήσει να αναφέρει τις επιχειρήσεις ομηρίας στις επικοινωνίες τους με άμεσο τρόπο. Το καλύτερο που μπορούσε να πετύχει η ΝSA, όταν δημοσιεύτηκε το άρθρο στην SIDtoday, ήταν να παρακολουθεί τις κλήσεις μεταξύ δύο χειριστριών ασυρμάτου, της «Πάολα και της Αντριάνα», που με τη σειρά τους συνδέονταν με την ηγεσία των FARC που «υποψιαζόμαστε έντονα ότι συνδέονται με τους ομήρους».
Ο συντάκτης του κειμένου της SIDtoday πρόσθεσε ότι η υπηρεσία συνέχιζε να προσπαθεί να βρει τη συγκεκριμένη τοποθεσία των ομήρων. Ωστόσο, η τοποθεσία διέφευγε από τους αμερικάνους για άλλα τέσσερα χρόνια. Οι τρεις αμερικάνοι απελευθερώθηκαν από τους κολομβιανούς τον Ιούλιο του 2008.
Ένα άρθρο της SIDtoday τον Μάρτιο του 2004 σημείωσε μια επιτυχία κατά των FARC, υπερηφανεύοντας ότι συνέλαβε την οικονομικό επικεφαλής των FARC, την Αναγίμπε Ρόχας Βαλντεράμα, γνωστή ως «Σόνια» και διάφορους συνεργάτες της έναν μήνα νωρίτερα «ύστερα από χρόνια παρακολούθησης. … Ακριβή στοιχεία γεωγραφικού εντοπισμού ως προς το πού ήταν και πότε, επέτρεψαν την ξαφνική σύλληψη μιας κολομβιανής ομάδας και χωρίς καμία ανθρώπινη απώλεια». Η Βαλντεράμα εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου δικάστηκε και καταδικάστηκε με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών το 2007.
Εσωτερική κριτική της NSA για πολιτικά κόμματα και μέσα ενημέρωσης
Ένας αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών του κράτους έδωσε ένα άκρως απόρρητο «θέμα σεμιναρίου» στο προσωπικό της NSA για το ερώτημα του «πότε η πολιτική δράση χάνεται μέσα στην τρομοκρατία», σύμφωνα με ανακοίνωση του σεμιναρίου που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2004. Η ανακοίνωση πρότεινε ότι η γραμμή μεταξύ «νόμιμης πολιτικής δραστηριότητας» και «δραστηριότητας που είναι πρόδρομος ή υποστηρικτικής της τρομοκρατίας» είναι ασαφής. Το σεμινάριο χρησιμοποίησε ως μελέτη περίπτωσης την οργάνωση Αντιιμπεριαλιστικό Στρατόπεδο με έδρα τη Βιέννη χαρακτηρίζοντάς το ως «φαινομενικά μια πολιτική οργάνωση», αλλά σημειώνοντας ότι «οι πολλοί δεσμοί της με τρομοκρατικές οργανώσεις και οι προσπάθειες να συνεργαστεί με τους μουσουλμάνους εξτρεμιστές εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το πού χάνεται η πολιτική δράση μέσα στη τρομοκρατία».
Μια άλλη ανακοίνωση σεμιναρίου δήλωσε ότι τα μέσα ενημέρωσης είχαν ανασταλτικό ρόλο στη συλλογή πληροφοριών των ΗΠΑ. «Δεν έχει περάσει μέρα που οι αντίπαλοί μας δεν έχουν πάρει μια εφημερίδα ή δεν έχουν μπει στο διαδίκτυο για να μάθουν κάτι καινούργιο σχετικά με το πώς λειτουργεί το σύστημα συλλογής πληροφοριών των ΗΠΑ και το ποιες είναι οι δυνατότητές του ή οι περιορισμοί του», εξήγησε η επισκόπηση του σεμιναρίου. «Και σε απάντηση, δεν έχει περάσει μέρα που οι εν λόγω αντίπαλοί μας δεν έχουν αλλάξει τις επιχειρήσεις και τις δραστηριότητές τους για να αποφύγουν την ανίχνευσή τους και τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με αυτούς από το σύστημα συλλογής πληροφοριών των ΗΠΑ».
Ο ρόλος της NSA στην αποτυχία της επιχείρησης διάσωσης ομήρων στο Ιράν
Σε μια ανέκδοτη ιστορία για την επεξεργασία σημάτων κατά τη διάρκεια της αποστολής διάσωσης 1980 ιρανικών ομήρων, ένας εργαζόμενος στην επεξεργασία σημάτων (SIGINT) υπενθύμισε τη νύχτα της 24ης Απριλίου του ίδιου έτους, όταν του είχαν πει να παρακολουθήσει την εν εξελίξει «Επιχείρηση Ricebowl». Σε ένα άρθρο του SIDtoday τον Μάιο του 2004, ο εργαζόμενος έγραψε: «γνωρίζαμε τις παραμέτρους του ιρανικού συστήματος εναέριας άμυνας, επειδή ήταν εξοπλισμός των ΗΠΑ και εγκαταστάθηκε από αμερικάνους, όταν ο σάχης του Ιράν ήταν ακόμη στην εξουσία. Ξέραμε ακριβώς πού ήταν τα κενά στην προστασία τους και τα εκμεταλλευτήκαμε κατά τη διάρκεια της επιχείρησης διάσωσης». Ο συγγραφέας συνέχισε περιγράφοντας το σοκ του το επόμενο πρωί, όταν είδε από το σπίτι του τις ειδήσεις στην τηλεόραση ότι η αποστολή είχε τελειώσει με μια καταστροφική συντριβή ελικοπτέρου.