Την τελευταία περίοδο η Πιoνγιάνγκ εκτοξεύει απειλές εναντίον της Νότιας Κορέας και εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών όλο και συχνότερα. Κανείς δεν γνωρίζει αν αυτή τη φορά θα κάνει πράξη την πολεμόχαρη ρητορική της ή αν οι δηλώσεις θα μείνουν σε επίπεδο προπαγάνδας. Ωστόσο, η διαταγή είναι ότι οι μονάδες πρέπει να είναι έτοιμες να επιτεθούν άμεσα τόσο στη Νότια Κορέα όσο και στις ΗΠΑ, συγκεκριμένα στη Χαβάη και το Γκουάμ.
 
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί βίντεο, στο οποίο ο Λευκός Οίκος και το Καπιτώλιο καταστρέφονται από βορειοκορεατική πυρηνική βόμβα.
 
Πρόκειται, ωστόσο, για ψηφιακή απειλή, τουλάχιστον για την ώρα, διότι οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν διαθέτουν πυραύλους που θα μπορούσαν να καταφέρουν χτύπημα εναντίον των ΗΠΑ. Σχεδόν αδύνατο θεωρείται να απειληθούν η Χαβάη και το Γκουάμ, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τη Νότια Κορέα και τις αμερικανικές βάσεις στην Ιαπωνία, καθώς αυτοί οι στόχοι είναι δυνατό να προσεγγιστούν με πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς.
 
Απέναντι στην απειλή που γίνεται ολοένα και πιο πειστική, ΗΠΑ και Νότια Κορέα αποφάσισαν να ενισχύσουν το σύμφωνο στρατιωτικής συνεργασίας τους, το οποίο προβλέπει κλιμακούμενη υποστήριξη από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών στην περίπτωση απειλής από την Πιονγιάνγκ.
 
Η κίνηση αυτή έριξε λάδι στη φωτιά που έχει ανάψει στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών της χερσονήσου, λόγω των πτήσεων αμερικανικών βομβαρδιστικών B52 στην περιοχή στο πλαίσιο στρατιωτικών ασκήσεων.
 
Μετά την επιτυχημένη εκτόξευση πυραύλου από τη Βόρεια Κορέα τον περασμένο Δεκέμβριο, τα πνεύματα δεν έχουν ηρεμήσει. Η Πιονγγιάνγκ δήλωσε ότι απλά έθεσε σε τροχιά δορυφόρο, ωστόσο η Σεούλ έκανε λόγο για εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου.
 
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επέβαλε κυρώσεις ενάντια στη Βόρεια Κορέα, ωστόσο αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί το καθεστώς.
 
Σύμφωνα με Βορειοκορεάτη που αυτομόλησε στην Ιαπωνία και δεν θέλει να αποκαλύψει το πρόσωπο του, καθώς η οικογένειά του παραμένει στη Βόρεια Κορέα, οι κυρώσεις δεν επηρεάζουν ούτε στο ελάχιστο την πολιτική του καθεστώτος. Ο ίδιος καταγγέλλει παράλληλα ότι η βοήθεια σε τρόφιμα και προμήθειες που στέλνει η διεθνής κοινότητα δεν φτάνει σε αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη.