Έχουμε ξαναμιλήσει με τον κ.Κουρσούμη, στα πρώτα βήματα του Παλαιοβιβλιοπωλείου. Τότε, μετά το πρώτο κύμα αλληλεγγύης και υποστήριξης, ο χώρος στην αποθήκη της Πειραιώς 132 είχε περίπου 2.500 βιβλία. Αυτήν τη στιγμή, όπως εκτιμά ο ίδιος, έχει περίπου 20.000. Έχουμε επισκεφθεί επίσης τον χώρο και, μολονότι στο TPP δεν μας πολυαρέσουν οι διαφημίσεις, μπορούμε να σας βεβαιώσουμε ότι τα βιβλία είναι σε πολύ καλή κατάσταση και καλύπτουν όλα τα είδη. Από εγκυκλοπαίδειες μέχρι παιδικά παραμύθια κι από ξενόγλωσσα μέχρι κείμενα στην καθαρεύουσα. Εντάξει, ταξινόμηση δεν υπάρχει, δεν θα μπορούσε άλλωστε, αλλά αυτό προσφέρει από την άλλη την ομορφιά του κυνηγιού. Ψαξτο και βρες το μόνος/η σου. Επίσης, δεν υπάρχει ρεύμα, δεν υπάρχει θέρμανση, γι αυτό και ο χώρος παραμένει ανοικτός κάθε μέρα, και τα Σαββατοκύριακα, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι.

Στον χώρο όμως που ετοιμάζεται σιγά σιγά θα υπάρχουν όλα αυτά. Θα υπάρχει και ιστοσελίδα. Γιατί αυτός είναι ο στόχος και οι άνθρωποι του Παλαιοβιβλιοπωλείου των αστέγων αισθάνονται πλέον ότι είναι κοντά. Για τον λόγο αυτόν, από τις 4 Ιανουαρίου μέχρι τις 19 του μήνα, η αγορά 10 βιβλίων θα κοστίζει μόνο 15 ευρώ.

Στη συνέντευξή μας ο κ.Κουρσούμης συγκινείται, αλλά στην πραγματικότητα η δική του και των φίλων του προσπάθεια είναι άξια συγκίνησης και θαυμασμού. Γιατί πολλές φορές, η επιτυχία έρχεται εύκολα, ή κληρονομείται, το κύρος έρχεται εύκολα, η αναγνώριση έρχεται εύκολα, άκοπα. Τι γίνεται όμως όταν η ζωή φέρνει αναποδιές. Όταν, όπως είναι πολύ πιθανό για πολλούς από εμάς, πέφτεις; Θέλει πολλή δύναμη, ψυχή, αγώνα, ανθρωπιά για να ξανασηκωθείς, αλλά γίνεται. Κι αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν σίγουρα το κύρος, την αναγνώριση, το ενδιαφέρον και την στήριξή μας. Στο κάτω κάτω, δέκα βιβλία μάλλον δεν έχουν βλάψει και ποτέ, ίσως το αντίθετο.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Νομίζω ότι αξίζει, συνοπτικά να τα πάρουμε λίγο από την αρχή, για ανθρώπους που δε γνωρίζουν καθόλου την προσπάθειά σας.

Εμείς ξεκινήσαμε πριν από δέκα μήνες απ’ το μηδέν κυριολεκτικά με τη σκέψη ότι θα μπορούσαμε αντί να πουλάμε βιβλία που βρίσκαμε στους δρόμους, τρεις άστεγοι άνθρωποι που είμαστε, είμαστε τρεις άστεγοι, θα μπορούσαμε αυτά να τα μαζέψουμε τα βιβλία και να φτιάξουμε ένα μικρό χώρο σε μια αποθήκη, ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. Έτσι ξεκίνησε η προσπάθειά μας. Έτσι ακριβώς. Και κάποια στιγμή, στην αρχή της προσπάθειας αυτής, ένας άνθρωπος ευγενέστατος και γενναιόδωρος μας παραχώρησε ένα χώρο, το χώρο της Πειραιώς 132 που είμαστε εδώ και δέκα μήνες. Ξεκινήσαμε με τα πρώτα βιβλία που μας έφερνε το μεγάλο κύμα της αγάπης και της αλληλεγγύης των ανθρώπων, και δέκα μήνες πορευόμαστε με αυτό, με την αλληλεγγύη των ανθρώπων και την αγάπη τους που μας στηρίζουνε, για να φτιάξουμε το παλαιοβιβλιοπωλείο. Τώρα είμαστε σε μία χρονική περίοδο, που τα πράγματα έχουν μπει σε έναν καλό δρόμο, και ελπίζουμε να πάμε πολύ σύντομα σε ένα μόνιμο πια χώρο, γιατί ο χώρος που μας έχει παραχωρηθεί στην Πειραιώς 132 είναι ένας χώρος προσωρινό στην ουσία.

Ήταν όντως πολύ μεγάλο το κύμα αλληλεγγύης, θυμάμαι που το λέγαμε και την προηγούμενη φορά και το γράφατε με χιλιάδες βιβλία που έφερε κόσμος.

Έτσι είναι. Αυτή είναι η αλήθεια. Και πρέπει να τη βλέπουμε κατάματα την αλήθεια. Κι εμείς αυτό που δεχθήκαμε, αυτό το έχουμε μέσα στην καρδιά μας και η ευγνωμοσύνη μας είναι καθημερινή. Κάθε πρωί υπάρχει η ευγνωμοσύνη μας απέναντι στους ανθρώπους που μας έχουνε βοηθήσει, που μας έχουνε στηρίξει.

Πόσα περίπου βιβλία έχετε αυτή τη στιγμή;

Κοιτάξτε να δείτε. Δεν μπορούμε να είμαστε πολύ σίγουροι αλλά υπολογίζουμε με το μάτι, ότι είμαστε περίπου στα 20.000 βιβλία. Δηλαδή 20.000 τόμους. Όταν ξεκινήσαμε ήταν περίπου 2.500. Στις αρχές δηλαδή, πριν από τον ένα χρόνο, πριν από 11 μήνες ήμαστε εκεί. Είχανε μείνει κάποια βιβλία που δεν είχαμε πουλήσει, που δεν τα ‘χαμε δώσει στα παλαιοβιβλιοπωλεία, είχαμε δεχτεί κάποια βιβλία τον πρώτο μήνα και όταν ξεκίνησε πλέον η Πειραιώς αρχίζαν και ερχόντουσαν τα βιβλία και έχουν φτάσει περίπου σ’ αυτόν τον αριθμό σήμερα.

Εν τω μεταξύ από ό,τι φαντάζομαι δεν υπάρχει, και δεν έχετε αυτή τη στιγμή και μάλλον είναι και ένας από τους στόχους να πάτε σε έναν οργανωμένο χώρο, δεν έχετε την ταξινόμηση, οπότε είναι και λίγο “βρες το μόνος σου”, σωστά;

Είναι ακριβώς έτσι. Ο χώρος το ξέρω από την αρχή και μετά την γενναιόδωρη πράξη της παραχώρησης, το ξέρω, μας είχαν προειδοποιήσει και μας το είχανε πει ότι δεν έχει ούτε ηλεκτρικό ρεύμα γιατί είναι ένα γιαπί, δεν έχει νερό και τώρα όλο αυτό το διάστημα, αυτό το δεκάμηνο εκτός από τα άλλα προσπαθούμε να λύσουμε κάποια προβλήματα των τριών αστέγων είναι μια προσπάθεια να βρούμε έναν μόνιμο χώρο, όπου έχει βρεθεί αυτός ο χώρος ο μόνιμος. Έχουμε προχωρήσει πάρα πολύ στα τεχνικά να το διαμορφώσουμε. Τον έχουμε βάψει, τον έχουμε καθαρίσει, έχουμε πάει ορισμένα πράγματα που πρέπει να μπουν σαν εξοπλισμοί, δηλαδή βιβλιοθήκες, οι πάγκοι που θα μπούνε τα βιβλία, έχουν μπει και τα φώτα, έχουμε δύο τρία πράγματα ακόμα να ετοιμάσουμε τεχνικά και εκεί στον μόνιμο χώρο πλέον επειδή θα έχουμε ηλεκτρικό, έχουμε ήδη ηλεκτρικό – αυτό ήταν μια μεγάλη χαρά για εμάς, το να έχουμε ηλεκτρικό – θα προετοιμάσουμε  και τον κατάλογο. Δηλαδή ό,τι βιβλία θα έρχονται, θα αναρτώνται σε ένα site που προετοιμάζουμε, που θα φαίνονται τι βιβλία υπάρχουνε, σε τι κατάσταση είναι και βέβαια θα είναι πάντα σ’ αυτές τις χαμηλές τιμές που τα πουλάμε και τώρα στην Πειραιώς.

Αυτό που έχουμε τώρα μέχρι και τις 19 Ιανουαρίου είναι μία προσφορά, η οποία λέει ότι όσοι αγοράζουνε 10 βιβλία, δεν θα τα πληρώνουν στις τιμές που ήταν χαμηλές, στα 2 ευρώ, τα 10 βιβλία λοιπόν είναι στην προσφορά των 15 ευρώ. Έτσι κινείται τώρα το παλαιοβιβλιοπωλείο στην Πειραιώς, μ’ αυτήν την προσφορά.

Πάντως να πούμε ότι όταν σας ακούμε να τα λέτε αυτά, καταλαβαίνουμε ότι είναι ένας αγώνας που γίνεται με πολλές δυσκολίες και από ανθρώπους που έχουν περάσει από πολλές δυσκολίες, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι παίρνουμε κουράγιο απ’ αυτό που κάνετε, με την έννοια ότι…

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και εμάς μας δίνετε κουράγιο. Ξέρετε με την δημοσιότητα – συγνώμη έτσι που σας διακόπτω – και τις προσκλήσεις σας μας δίνετε πάρα πολύ μεγάλο κουράγιο για να συνεχίσουμε. Και το μόνο που μπορώ με απόλυτη σιγουριά να πω είναι ότι πρώτα ο θεός να έχουμε υγεία, δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουμε αυτήν την προσπάθεια και ελπίζουμε με τον μόνιμο χώρο θα κάνουμε και κάτι λίγο περισσότερο.

Ξέρετε, έχει σημασία που λέτε «θα έχουμε ρεύμα σ’ αυτό το χώρο και είναι πολύ σημαντικό». Δεν το σκεφτόμαστε όλοι. Όλοι έχουμε πράγματα τα οποία θεωρούμε αυτονόητα, όλοι νομίζουμε ότι αγωνιζόμαστε, όλοι νομίζουμε ότι ζοριζόμαστε, αλλά καλό είναι μερικές φορές να θυμόμαστε ότι αυτό έχει διαβαθμίσεις και όχι απλές διαβαθμίσεις. Ότι θα πρέπει να καταλαβαίνουμε ακριβώς πώς είναι άνθρωποι ακριβώς δίπλα μας. Και επειδή δυσκολίες μπορεί να υπάρχουν για όλους αλλά έχει μεγάλη σημασία το θάρρος και το πείσμα κάποιων ανθρώπων για να γυρίσουν τη ζωή τους και να βρίσκουν έναν τρόπο να τα βγάζουν πέρα θέλω να σας εκφράσω τον θαυμασμό μας γι’ αυτό που κάνετε. 

Εγώ πρέπει να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για τα θερμά σας λόγια. Ειλικρινά. Θέλω να σας ευχαριστήσω μ’ όλη μου την καρδιά και όχι μόνο εγώ αλλά και οι άλλοι δύο φίλοι μας. Είναι πολύ θερμή και η υποστήριξή σας αλλά και τα λόγια σας.

Να είστε ΄πολύ καλά. Θα έρθουμε και θα τα πούμε από κοντά. Θα έρθουμε αυτές τις μέρες και θα τα πούμε από κοντά.

Θα χαρώ πάρα πολύ να σας δω λοιπόν και από κοντά. Καλή χρονιά να έχετε. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Καλή χρονιά. Καλή δύναμη. Όλα καλά θα πάνε.

Γεια σας.