Την αποκατάσταση του ρόλου της Ένωσης Σοβιετικών Σοσαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) και του τότε ηγέτη της, Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, στη μεγάλη νίκη κατά των Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Β΄ΠΠ) επιδιώκει ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, καθώς η χώρα προετοιμάζεται για τον εορτασμό της 75ης επετείου από το τέλος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, τον Μάιο του 2020. Στο στόχαστρο του Ρώσου ηγέτη βρίσκεται το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, που κρατάει 70 χρόνια τώρα, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωκοινοβούλιο, που πρόσφατα χαρακτήρισε ως υπεύθυνο για το Β’ ΠΠ το σύμφωνο Μολότωφ- Ρίμπεντροπ.
Σήμερα, ο Ρώσος πρόεδρος, μιλώντας σε ανώτατους αξιωματούχους του υπουργείου Άμυνας της Μόσχας, επανέλαβε, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, τις θέσεις της χώρας του, τις οποίες πρόσφατα κατέθεσε και μιλώντας σε ηγέτες άλλων χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, σε συνάντηση στην Πόλη του Αγίου Πέτρου (Αγία Πετρούπολη, Λένινγκραντ). Αυτή τη φορά, όμως, χρησιμοποίησε ακραίες φράσεις για συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα της περιόδου. Σε αποστροφή του λόγου του, συγκεκριμένα, χαρακτήρισε «κάθαρμα και αντισημιτικό γουρούνι» τον τότε πρέσβη της Πολωνίας στη Γερμανία, Γιόζεφ Λίπσκι, o οποίος είχε υποσχεθεί «να στήσουν ένα υπέροχο ανδριάντα» του Χίτλερ στην Βαρσοβία, αν ο Χίτλερ «κατάφερνε να εξολοθρεύσει τους Εβραίους στέλνοντάς τους στην Αφρική», σχέδιο που ο Χίτλερ του είχε εξομολογηθεί προσωπικά.
Εκείνο που δεν ανέφερε, ίσως γιατί θεώρησε γνωστό, είναι ότι ο Λίπσκι υπήρξε κατόπιν μέλος της «εξόριστης Πολωνικής κυβέρνησης», μεταξύ των δεκάδων συνεργατών ή και ηγετικών στελεχών των ναζί που βρήκαν καταφύγιο, φιλοξενήθηκαν, έγιναν συνεργάτες της κυβέρνησης και έμειναν ατιμώρητοι στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με εκατοντάδες Εβραίους. Ο Λίπσκι υπήρξε υπεύθυνος, ως πρέσβυς της Πολωνίας στη ναζιστική Γερμανία, πρωτεργάτης του Γερμανο-Πολωνικού Συμφώνου Μη Επίθεσης, και γι’ αυτό αναφέρθηκε στην ομιλία, καθώς η Πολωνία υπήρξε το πρώτο πεδίο κοινής εισβολής τόσο των Ναζί όσο και των Σοβιετικών.
Αναφερόμενος στην, εξ αρχής, διαφορετική στάση του Στάλιν έναντι των Ναζί, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανέφερε ότι οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες της εποχής «στη συντριπτική τους πλειοψηφία, συναντήθηκαν προσωπικά με τον Χίτλερ και υπέγραψαν ανάλογες συμφωνίες». Και συνέχισε λέγοντας ότι, «ο Στάλιν, όπως και να τον αντιμετωπίζει κανείς, δεν στιγματίστηκε ερχόμενος σε απευθείας επικοινωνία με τον Χίτλερ, δεν συναντήθηκε μαζί του».
Είναι γνωστό ό,τι παρόμοια σύμφωνα με το Σύμφωνο Μη Επίθεσης μεταξύ της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ που είχε υπογράψει ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Βιστισλάβ Μολότωφ με τον υπουργό Εξωτερικών των Ναζί Γιοχίμ φον Ρίμπεντροπ, είχαν υπογράψει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτές οι χώρες, όμως, δεν έχουν δει ποτέ το όνομά τους σε σχετικά ψηφίσματα της ΕΕ, αποκρύπτουν οι ίδιες τα αντίστοιχα σύμφωνα που υπέγραψαν, και δεν προχώρησαν ποτέ σε αυτοκριτική και συγγνώμη, όπως θύμισε ο Ρώσος πρόεδρος.
«Η Σοβιετική Ένωση αποτίμησε το σύμφωνο Μολότωφ –Ρίμπεντροπ ανοικτά, ευθέως και με κάθε ειλικρίνεια. Μόνοι εμείς το κάναμε αυτό», είπε χαρακτηριστικά, ταυτίζοντας την ιστορία της Ρωσίας με αυτήν της ΕΣΣΔ. «Βεβαίως το σύμφωνο είχε υπογραφεί και περιελάμβανε μυστική συμφωνία για το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής. Αλλά τι έκαναν οι ευρωπαϊκές χωρίς πριν από αυτό; Ακριβώς το ίδιο, αρχίζοντας από το 1938 όταν ο Χίτλερ άρχισε να διεκδικεί τμήμα της Τσεχοσλοβακίας, η Βρετανία και η Γαλλία παρέδωσαν τον σύμμαχό τους, αν και είχαν συνάψει με την Γαλλία συμφωνία περί αμοιβαίας βοήθειας και έδωσαν την δυνατότητα στον Χίτλερ να καταλάβει τμήμα της Τσεχοσλοβακίας», θύμισε.
Αντίστοιχες δηλώσεις έκανε ο Ρώσος πρόεδρος και στις 20 Δεκεμβρίου, μιλώντας σε ηγέτες κρατών της πρώην ΕΣΣΔ, στην Πόλη του Αγίου Πέτρου της επαρχίας Λένινγκραντ. Υπενθυμίζοντας ότι η ΕΣΣΔ ήταν η τελευταία που υπέγραψε ανάλογο σύμφωνο, αναφέρθηκε στις αντίστοιχες συμφωνίες Βρετανίας, Γαλλίας και, φυσικά, Πολωνίας, και τόνισε, και πάλι, το ρόλο που έπαιξε η Συμφωνία του Μονάχου του 1938 στην εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, την οποία θεωρεί σημείο έναρξης του Β’ ΠΠ. Επίσης, υπενθύμισε ότι η ΕΣΣΔ δέχθηκε την επίθεση των Ναζί το 1941 και ήταν αμυνόμενη.
«Οι Ευρωπαίοι θέλουν να μετακυλήσουν την ευθύνη για τον Β’ ΠΠ στους Κομμουνιστές, απαλλάσσοντας τους Ναζί», είχε πει, θυμίζοντας τα 27 εκατομμύρια θύματα της ΕΣΣΔ στον αγώνα κατά του ναζισμού και του φασισμού, και καταδικάζοντας την αφαίρεση όλων των μνημείων τιμής στον Κόκκινο Στρατό στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. «Είναι προσβολή στη μνήμη τους. Αυτοί οι στρατιώτες δεν ήταν παρά απλοί άνθρωποι, εργάτες και αγρότες, και κάποιοι από αυτούς υπέφεραν από το καθεστώς του Στάλιν. Αυτοί οι άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους για να είναι η Ευρώπη ελεύθερη από τους Ναζί, και τώρα τους αποκαθηλώνουν. […] Οι Δυτικοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να εξευμενίσουν τους Ναζί». –