Για τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία, ο κ. Σιδέρης σημειώνει πως «δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από το ιατρικό και κυρίως νοσηλευτικό προσωπικό» να συμμετέχουν. «Στο Αττικόν έχουν γίνει μέχρι τώρα 7 απογευματινά χειρουργεία, κι αυτό ανατρέπει και το παραμύθι της κυβέρνησης ότι έτσι θα μειωθούν οι λίστες αναμονής» λέει και αποκαλύπτει πως «υπάρχουν, αυτή τη στιγμή, πολλοί ασθενείς και σε πολλά νοσοκομεία που περιμένουν από το 2019, είναι σε λίστες αναμονής 105.000 ασθενείς και πάνω από τους μισούς από αυτούς είναι για περισσότερο από έναν χρόνο στη λίστα. Εμείς στο Αττικό έχουμε ασθενείς που περιμένουν από το ’19».

«Πάνω στην ανάγκη του ασθενή, πάνω στον πόνο του, στην ανάγκη του να μην υποφέρει, πατάνε και του λένε ότι πρέπει να πληρώσει για πράγματα για τα οποία έχει πληρώσει όλα αυτά τα χρόνια με άμεση και έμμεση φορολογία, εισφορές ασφαλιστικές και τώρα πρέπει να ξαναπληρώσεις, του λένε, για να περάσεις στη λίστα τον προηγούμενο από σένα» τονίζει και συμπληρώνει: «η λύση είναι απλή: Αν αύριο ανοίξουν οι κλειστές χειρουργικές αίθουσες που υπάρχουν εξοπλισμένες στον νομό Αττικής, που είναι 60, θα γίνουν μέσα σε έναν χρόνο 40.000 χειρουργεία, δε θα υπάρχει λίστα αναμονής».

Ο πρόεδρος των εργαζομένων σχολίασε και την είδηση που πριν λίγες μέρες έφερε αντιδράσεις, με τα χειρουργεία εκτός λίστας που έγιναν στο Αττικόν. «Δύο ασθενείς δεν ήταν καν τόσο καιρό στη λίστα αναμονής, ήταν ογκολογικοί ασθενείς και το ανήθικο είναι ότι πρέπει ο άλλος να πληρώσει για πράγματα που έχει πληρώσει, αλλά είναι δύο και τρεις φορές πιο ανήθικο να γίνεται αυτό με μια ογκολογική νόσο, εκεί που παίζεται κυριολεκτικά η ζωή του άλλου. Η απάντηση που έχουμε γι’ αυτά είναι κάτι χαρτάκια που κυκλοφορούν και λένε στον καθένα τι να πει και η τελευταία πληροφόρηση είναι ότι ποτέ το υπουργείο δεν είπε ότι δεν μπορούν να μπαίνουν το απόγευμα και ογκολογικοί ασθενείς».

Μάλιστα, θα σχολιάσει, στη συνέχεια πως «δεν είναι τυχαίο, αν δείτε, ποιοι ξεκίνησαν να εφαρμόζουν τον θεσμό, είναι άνθρωποι που θέλουν να τα έχουν καλά με την κυβέρνηση. Δε λέμε ότι ο κλάδος αποτελείται από αγγέλους. Αλλά έχουμε εμφύλιο με αυτούς που βλέπουν τον ασθενή στην τσέπη. Τέτοιους είχαμε και στα πρωινά και αυτοί πάνε και στα απογευματινά… Το φακελάκι είναι εκβιασμός».

«Βγήκε ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ τώρα που λέει ότι το 23% των ανθρώπων 16+ μέσα στη χρονιά που πέρασε χρειάστηκε να υποβληθούν σε ιατρική οδοντιατρική εξέταση ή θεραπεία και δεν πήγαν επειδή ήταν οικονομικά αδύνατο, ενώ στον φτωχό πληθυσμό το ποσοστό αυτό ήταν 49%» αναφέρει ο κ. Σιδέρης, ενώ το νομοσχέδιο που είναι σε διαβούλευση με τίτλο ”Δράσεις δημόσιας υγείας και ρυθμίσεις για την ενίσχυση του ΕΣΥ” φέρνει ακόμα χειρότερα μπροστά μας. «Σε αυτό το νομοσχέδιο περνάει το 1-3 ευρώ χαράτσι σε κάθε απεικονιστική εξέταση και παραπεμπτικό για εξετάσεις βιολογικού υλικού ,πχ μια γενική αίματος, και αυτό το ποσό δε θα πάει στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά στις τσέπες των επιχειρηματιών υγείας, των φαρμακοβιομηχάνων, μέσω του clowback. Eπίσης, στο νομοσχέδιο υπάρχει διεύρυνση των επικουρικών εργασιακών σχέσεων, διευρύνεται η εργασιακή σχέση με δελτίο παροχής υπηρεσιών (μπλοκάκι) και ορίζει παράταση του εργασιακού βίου των γιατρών, με επίκληση στις αυξημένες ανάγκες, ως τα 72 χρόνια».

Υποβαθμίζουν ολοένα και περισσότερο τη δημόσια υγεία, ενώ την εποχή της πανδημίας το ΕΣΥ κατέρρεε. Το Αττικόν είναι γεμάτα ράντζα στους διαδρόμους, επικουρικές κλίνες όπως τα ονομάζουν οι διοικήσεις για να τα νομιμοποιούν. «Σε κάθε εφημερία είναι 60 ράντζα έχουν φτάσει και 120, δίπλα στο ασανσέρ, παντού… Είναι εξευτελιστικές συνθήκες νοσηλείας».

«Στο Αττικόν επί πανδημίας μέσα σε ένα χρόνο έγιναν 1000 λιγότερα χειρουργεία, γιατί τα νοσοκομεία είχαν γίνει μιας νόσου και μετέτρεπαν τις κλίνες σε πρόχειρες ΜΕΘ, πήραν τους αναισθησιολόγους και τους πήγαν αλλού…» επισημαίνει ο πρόεδρος των εργαζομένων και καταλήγει πως ο θεσμός των απογευματινών χειρουργείων «δε θα μακροημερεύσει, γιατί είναι ένα μέτρο υπερβολικά άδικο».