Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (Στε) ακύρωσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) κατά το σκέλος που χαρακτήριζε «ασφαλή χώρα» την Τουρκία για τους/τις αιτούντες/ούσες διεθνή προστασία, με καταγωγή από Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Σομαλία. «Τούτο διότι, εφ’ όσον προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η Τουρκία έχει αναστείλει γενικώς την επανεισδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία στο έδαφός της από τον Μάρτιο του 2020» εξήγησε με σημερινή του ανακοίνωση ο Προέδρος του ΣτΕ Μιχάλης Πικραμένος.

Ειδικότερα, η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία, σε κεκλεισμένων των θυρών διάσκεψη της Ολομέλειας του ΣτΕ, η οποία γνωστοποιήθηκε από τον πρόεδρο του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, Μιχάλη Πικραμένο με ανακοίνωση του.

Ο ίδιος σημείωσε ότι δεν υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση και αιτιολογία για τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας. «Η εισήγηση με το συνημμένο Παράρτημα περιορίζεται στην παράθεση των κειμένων των διεθνών πηγών που ελήφθησαν υπόψη, χωρίς να αξιολογούνται ειδικώς οι πληροφορίες που περιέχονται στις πηγές σε σχέση με τα τασσόμενα στον νόμο κριτήρια, ώστε να τεκμηριώνεται η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων για τον χαρακτηρισμό» ανέλυσε.

Παρακάτω προσέθεσε ότι «οι αρμόδιες ελληνικές αρχές, όπως έγινε δεκτό με την απόφαση του Δ.Ε.Ε. της 4.10.2024 στην υπόθεση C-134/23, δεν δύνανται να απορρίπτουν αιτήσεις διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτες επί τη βάσει του άρθρου 33 παρ. 2 στοιχ. γ´ της οδηγίας 2013/32/ΕΕ και της αντίστοιχης διάταξης του εθνικού δικαίου, με την αιτιολογία ότι η Τουρκία είναι ασφαλής τρίτη χώρα». Δηλαδή, οι αιτούντες διεθνές άσυλο από τις αναφερθείσες χώρες δεν θα προωθούνται πλέον στην Τουρκία, αλλά θα πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά η κάθε περίπτωση.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Προέδρου του ΣτΕ:

«Στις 27 Φεβρουαρίου 2025 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συνήλθε σε διάσκεψη πέντε υποθέσεων σχετικών α) με την κατάρτιση εθνικού καταλόγου ασφαλών τρίτων χωρών που περιλαμβάνει την Τουρκία ως ασφαλή τρίτη χώρα για τους αιτούντες διεθνή προστασία με χώρα καταγωγής τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία και β) με αποφάσεις Ανεξάρτητων Αρχών Προσφυγών, με τις οποίες απορρίφθηκαν ως απαράδεκτα αιτήματα για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας κατ’ επίκληση του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας. Οι υποθέσεις συζητήθηκαν στην Ολομέλεια κατά τη δικάσιμο της 7ης Φεβρουαρίου 2025.

Ι. Το Δικαστήριο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι από τα στοιχεία του φακέλου που συνοδεύουν την 538595/12.12.2023 κοινή απόφαση των Υπουργών Εξωτερικών και Μετανάστευσης και Ασύλου “Καθορισμός τρίτων χωρών που χαρακτηρίζονται ως ασφαλείς και κατάρτιση εθνικού καταλόγου κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 91 του ν. 4939/2022 […]” (Β´ 7063) και, ιδίως, από την εισήγηση του Διοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου δεν προκύπτει ότι για τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας για τις προαναφερθείσες κατηγορίες αλλοδαπών εκτιμήθηκαν δεόντως τα κριτήρια που τάσσονται στο άρθρο 91 του ν. 4939/2022 (άρθρο 38 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ). Τούτο διότι η εισήγηση με το συνημμένο Παράρτημα περιορίζεται στην παράθεση των κειμένων των διεθνών πηγών που ελήφθησαν υπόψη, χωρίς να αξιολογούνται ειδικώς οι πληροφορίες που περιέχονται στις πηγές σε σχέση με τα τασσόμενα στον νόμο κριτήρια, ώστε να τεκμηριώνεται η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων για τον χαρακτηρισμό.

Για τον λόγο αυτό το Δικαστήριο έκρινε ότι πρέπει να ακυρωθεί η ανωτέρω 538595/12.12.2023 κοινή υπουργική απόφαση, κατά το μέρος που αφορά τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας για τους αιτούντες διεθνή προστασία με χώρα καταγωγής τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία.

ΙΙ. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε ομοφώνως ότι πρέπει να ακυρωθούν οι ατομικές αποφάσεις των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών, με τις οποίες απορρίφθηκαν τα αιτήματα διεθνούς προστασίας των αιτούντων αλλοδαπών αφγανικής ιθαγένειας, με την αιτιολογία ότι εισήλθαν στην Ελλάδα από την Τουρκία, η οποία είναι ασφαλής τρίτη χώρα. Τούτο διότι, εφ’ όσον προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η Τουρκία έχει αναστείλει γενικώς την επανεισδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία στο έδαφός της από τον Μάρτιο του 2020, οι αρμόδιες ελληνικές αρχές, όπως έγινε δεκτό με την απόφαση του Δ.Ε.Ε. της 4.10.2024 στην υπόθεση C-134/23, δεν δύνανται να απορρίπτουν αιτήσεις διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτες επί τη βάσει του άρθρου 33 παρ. 2 στοιχ. γ´ της οδηγίας 2013/32/ΕΕ και της αντίστοιχης διάταξης του εθνικού δικαίου, με την αιτιολογία ότι η Τουρκία είναι ασφαλής τρίτη χώρα.

Μιχαήλ Πικραμένος»