Έως το τέλος του Ιουνίου θα φτάσει στην Αθήνα το 1 δισ. ευρώ της δόσης του Μαΐου που είχε παρακρατηθεί. Το ποσό εγκρίθηκε χθες από τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης που κατέστησαν σαφές ότι δεν θα εγκρίνουν  εύκολα «κανονικές» δόσεις, αφήνοντας αόριστες υποσχέσεις ότι θα λάβουν υπόψη τις ταμειακές ανάγκες της Ελλάδας…
 
Ωστόσο, τα λεφτά δεν φτάνουν. Η κρατική μηχανή εκτιμάται, σύμφωνα με υπηρεσιακά στελέχη, ότι χρειάζεται ακόμη 4 δισ. ευρώ για να τα βγάλει πέρα με τα… βασικά έως το τέλος Αυγούστου. Προς το παρόν οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι τα λεφτά επαρκούν έως τις 20 – 21 Ιουλίου, όταν θα πρέπει να αρχίσει η προκαταβολή μισθών και συντάξεων του Αυγούστου. 
 
Όσο για το 1 δισ. ευρώ της δόσης του Μαΐου, θα τροφοδοτήσει σε λίγες ημέρες τα διαθέσιμα, αλλά θα πρέπει να ξαναφύγει: 900 εκατ. ευρώ είναι η δόση της Ελλάδας προς τον ευρωπαϊκό μηχανισμό που θα πρέπει να αποδοθεί τέλος Ιουλίου. Μάλιστα, υπήρχε προηγουμένως σενάριο σε περίπτωση μη καταβολής  της δόσης, να «ισοφαριστεί» το ποσό με την επίσης μη καταβολή της συνεισφοράς. Πλέον απλά τα ποσά… αλλάζουν χέρια, και το πρόβλημα ρευστότητας παραμένει.
 
Από τη Δευτέρα,  το μπαλάκι περνά στην τρόικα η οποία θα πρέπει να δώσει στην ελληνική πλευρά το «ΟΚ» για να καλύψει -προσωρινά – τις ανάγκες της από «πλάγιες» πηγές χρηματοδότησης. Τα  4 δισ. ευρώ που εκτιμάται ότι πρέπει να βρεθούν για να  καλύψουν τις ανάγκες της χώρας έως ότου ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του μνημονίου, εγκριθούν από τη σύνοδο του Ecofin και το ΔΝΤ και εκταμιευθούν οι δόσεις αναζητούνται από:
 
* Μεγαλύτερες εκδόσεις έντοκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου για τις οποίες πέρα από την καλή αντίδραση των αγορών (δυνατότητα αγοράς από ελληνικές κυρίως τράπεζες) απαιτείται και η προέγκριση της ΕΕ καθώς υπάρχει όρος περιορισμού αντίστοιχων εκδόσεων.
 
* Προσωρινή χρήση χρημάτων που περίσσεψαν από τη διαδικασία του PSI και  από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
 
Στελέχη σε Αθήνα και  πηγές στην Ε.Ε. θεωρούν σχεδόν δεδομένο ότι θα βρεθεί λύση. Ωστόσο εξηγούν ότι αυτό δεν λύνει ούτε το πρόβλημα ρευστότητας του δημοσίου που δεν πληρώνει σωρεύοντας οφειλές (στα 6,3 δισ. ευρώ είναι οι ληξιπρόθεσμες, δηλαδή όσες έχουν συμπληρώσει 90 ημέρες και άγνωστο πόσες είναι οι πιο πρόσφατες), ούτε διευκολύνει την άμεση αλλαγή κλίματος για να προσελκυθούν τουρίστες και επενδυτές και για τον ιδιωτικό τομέα και τις αποκρατικοποιήσεις. Άγνωστο είναι και το τι θα γίνει με τα ασφαλιστικά ταμεία και τα νοσοκομεία που περίμεναν τις κανονικές δόσεις για να πληρώσουν φαρμακεία, προμηθευτές και ιατρούς και να εκλείψει ο κίνδυνος κατάρρευσης που ακόμη παραμένει ορατός.